Siódmy tom sagi autorstwa Winstona Grahama daje niektórym bohaterom szansę do wykazania się w polityce. Jednocześnie „Fala gniewu” nie poprzestaje na tego typu kwestiach, bowiem nie zabraknie tu rodzinnych problemów, podłamanych serc, a także innego rodzaju trosk czy – wręcz odwrotnie – bardziej pozytywnych aspektów codziennego życia. Słowem, u Poldarków i ich znajomych po staremu. (…)

„Fala gniewu”, której akcja rozgrywa się w latach 1798-1799, kontynuuje kompetentne zarysowywanie tła społeczno-historycznego. Stąd kluczowe ścieżki fabularne zostały umiejętne doprawione wtrętami o sytuacji na terenie kraju i Europy (m.in. o walkach Francji z Anglią oraz wyprawie Napoleona do Egiptu). Tak na marginesie, są też momenty podchodzące troszeczkę pod dłużyzny, np. pojedyncze konwersacje w zasadzie o niczym czy wstawka o tym, jak Ross pływa i łowi ryby. Jednakże nie uważam ich za rażącą wadę – taki już urok perypetii Poldarków, a i nawet te mniej zajmujące fragmenty starają się dbać o autentyczność cyklu, który to słusznie zaskarbił sobie przychylność wielu czytelników.

Opinia jest fragmentem recenzji, dostępnej w całości u mnie na blogu:
https://crouschynca.blogspot.com/2018/11/fala-gniewu-winston-graham-recenzja.html

Siódmy tom sagi autorstwa Winstona Grahama daje niektórym bohaterom szansę do wykazania się w polityce. Jednocześnie „Fala gniewu” nie poprzestaje na tego typu kwestiach, bowiem nie zabraknie tu rodzinnych problemów, podłamanych serc, a także innego rodzaju trosk czy – wręcz odwrotnie – bardziej pozytywnych aspektów codziennego życia. Słowem, u Poldarków i ich znajomych po...