Co zdarzyło się w Lake Falls jest moim pierwszym spotkaniem z książka Artura K. Dormanna. Zwróciłem na nią swoja uwagę podczas czytania opinii na jakie trafiłem i mnie zaciekawiła, bo zapowiadała się świetnie. Oczekiwałem horroru o wampirach z tajemnicami i obyczajowym tłem jakie zostało stworzone. Czegoś może nie nowego pod tym względem, ale przyjemną powieść z dreszczykiem strachu występującego podczas czytania. Dlatego chętnie zabrałem się do lektury.
Do małego miasteczka Lake Falls przybywa Victoria z córką, aby leczyć rany zadane jej przez swojego męża i teściowych. Cicha okolica, przyjaźni ludzie i praktyka lekarska mogą stać się punktem wyjścia dla lepszej przyszłości. Podczas pobytu okazuje się, że córka jest chora na nieuleczalna chorobę. Wtedy pewien nieznajomy proponuje jej układ, który posiada mroczne oblicze i zmienia wszystko.
Początkowo autor zaczyna swoja opowieść od przybycia bohaterki do małego miasteczka Lake Falls. Obserwujemy życie i poznajemy jego mieszkańców, gdzie trudno ukryć cokolwiek przed innymi. Toczy się z dnia na dzień utartymi schematami i spotkaniami z pacjentami bohaterki. Dni mijają niespodziewanie szybko dopóki wszystko jest w porządku. Znacznie później za sprawą choroby córki bohaterka wikła się w niebezpieczna umowę z obcym nieznajomym. Chęć uratowania córki i mroczna strona decyzji zaczynają ciążyć nad nią jak miecz. Autor nie tylko skupia się na głównym wątku jakim jest umowa i relacje zamieszkujących dom bohaterów. Mamy możliwość poznać życie bohaterki, która początkowo cieszy się ze ślubu i szczęścia. Po pewnym czasie poznajemy ciemną stronę swojego męża i uświadamia sobie, że jest zamknięta jak w klatce przez niego i teściowych. Poznajemy jej odczucia, myśli wobec zaistniałej sytuacji i chęć wyrwania się z tego kręgu jakim był przyjazd do miasteczka. Autor przedstawia nie tylko tło obyczajowe i poznajemy w retrospekcjach jej życie sprzed przeprowadzki, ale mamy możliwość poznać przeszkody jakie spotyka na swojej drodze i być świadkiem znoszonych cierpień. Drugą stroną opowieść jest życie po przeprowadzce, w którym nadal nie brakuje kłopotów. W tym przypadku autor sięga po motywy wampiryczne, różne legendy i wierzenia o nich, chciałem, aby było strasznie podczas czytania. Nie brakuje lekkiego dreszczyku czasami pojawiającego się, ale o wywołującego strachu nie może być mowy. Bardziej dostałem powieść obyczajową z powodu skupienia się na życiu bohaterki i jej kłopotach z dodatkiem lekkiej grozy niż pełnoprawnego horroru na jaki byłem przygotowany.
Główna bohaterką jest Victoria wraz z córką przeprowadzająca się po ciężkim rozwodzie ze swym psychopatycznym mężem do miasteczka Lake Falls. Postać Victorii jaką nakreślił nam autor czasami wzbudzała uczucie współczucia przy poznawaniu jej losów, ale irytowała mnie swoim zachowaniem wobec groźnego lokatora swojego domu. Bardzo uparta i wybuchowa z niej osoba. Chyba nie miała instynktu przetrwania, że denerwowała lub drażniła tak starego wampira wybuchami złości lub zmianami raptownymi charakteru. Chciała uratować córkę, lecz nie wyjaśnia to jej zachowania wobec niego lub innych. Nieraz miałem ochotę, aby wreszcie nasz mieszkaniec domu ją zamienił albo ukatrupił na amen w pacierzu. Taka wkurzająca bywała. Innym razem czułem nić sympatii do niej ze względu na kłopoty i trudne chwile w jej życiu. Jeżeli chodzi o rys psychologiczny jakim została opatrzona wypada nieźle i jej zachowanie nie do końca podobało mi się ze względu na zmiany w humorze. Wampir powinien być straszny i wzbudzając przerażenie. Nie wiem dlaczego nie było takich emocji, gdy tylko zjawiał się to tylko czasami chwilowy dreszczyk pojawiał się i znikał szybko. Może zabrakło tutaj aury czającego się niebezpieczeństwa z jego strony. Jakiegoś podskórnego wrażenia groźby emanującej z jego postaci. Był arogancki, nieraz zachowywał się jak błazen i był niebezpieczny. Wypadł dobrze, ale spodziewałem się po bohaterze dużo więcej niż dostałem. Zadatki do tego były przez cały czas. Kolejne postacie drugoplanowe i trzecioplanowe są nieźle nakreślone, ale brakowało mi w nich niestety lepszego dopracowania i pogłębienia ich sylwetek. Nie dostajemy papierowych bohaterów, ale daleko do bardzo ciekawych i wzbudzających uwagę. Każdy z nich jakby pojawiał się w celu odegrania swojej roli w całej historii i nic po za tym. Szkoda, ze autor nie pokusił się o rozbudowanie i poprawienie postaci pod względem psychologii oraz obarczeniem ich cechami powodującymi sympatie lub wzbudzenie różnych uczuć podczas czytania. Nieraz miałem wrażenie wkradającej się groteskowości w ich zachowaniu lub kreacji. Relacje łączące poszczególnych bohaterów zostały nasączone emocjami, które nie zrobiły na mnie dużego wrażenia. Pozostają poprawne przez cały czas. Jeśli chodzi o dialogi pojawiające się w książce wypadły dobrze, może bez jakiegoś szału, ale nie przeszkadzały mi.
Akcja książki została poprowadzona szybko i wydarzenia toczą się wartko. Cały czas coś dzieje się i nie pojawia się nuda podczas czytania. Historia została poprowadzona w sposób taki, że potrafi być wciągająca pomimo pewnych wad jakie posiada. Może powodem jest narracja jaką wybrał autor w formie opowieści snutej przez niego do samego końca. Mająca większy potencjał na dobry horror o tematyce wampirycznej, ale nie został do końca wykorzystany. Sięgnięcie po wierzenia dotyczące wampirów lub podań było wspaniałym pomysłem i dawało szansę na dostanie przerażającą historie. Taką z mrocznym klimatem i dawką grozy. Niestety brakowało mi trzymających w napięciu i przerażających scen, które wzbudziły mój niepokój w czasie czytania. Autor pomieszał kilka gatunków literackich ze sobą. Znajdziemy najczęściej powieść obyczajową z dodatkiem rodzącego się romansu i fascynacji ciemna stroną zła przez bohaterkę. Pozostałe to odrobina fantastyki i czasami, lecz rzadko pojawiająca się groza w lekkim wydaniu. W przypadku tej książki taki miks nie sprawdził się do końca, bo bardziej przypomina mi próbę skierowania jej do szerszego grona czytających lub młodzieży ze względu na zabawę konwencją opowieści o wampirach i skupienia się na życiu bohaterki nie usłanej płatkami róży. Pod tym względem sprawdza się bardzo dobrze.
Książka Co zdarzyło się w Lake Falls jest pierwszym tomem cyklu jaki przeczytałem. Nie znalazłem w niej trzymających zwrotów akcji, nieszablonowości i powiewu świeżości jaki oczekiwałem. Kiedy czytamy czuć, że nic nowego nie dostaniemy, ale autor postarał się, aby historia była wciągająca. Nie brakuje pojawiających się mrocznych tajemnic czy lekkich zwrotów akcji. Sięgnięcie po motywy wierzeń dotyczących wampirów, ich zachowań i obrony dawało spore pole do popisu. Nie dostajemy żadnego odkrywczego wyjaśnienia istnienia wampirów, bo zaprezentowane przez Dormanna wyjaśnienie ujdzie w tłoku. Nie przeszkadza, ale również nie zaskakuje niczym nowym. Pomimo pewnych wad książka nie jest wcale taka zła jak może wydawać się. Historia bywa nieraz zaskakująca i bardzo wciągająca. Napisana została przystępnym, lekkim, przyjemnym, ale również barwnym stylem powodującym wsiąknąłem w opowieść. Początek może nie zachwycający, lecz później coraz bardziej chciałem dowiedzieć się co wydarzy się na następnej stronie. W tym przypadku kartki leciały szybciutko do przodu i gdy nawet skończyłem czytać w pewnym momencie, a powracałem do niej sporo później to nadal chciałem się dowiedzieć o dalszych wydarzeniach. Nie wiadomo kiedy już tkwiłem w historii nie mogąc się oderwać od czytania coraz dalej.
Oczekiwania wobec niej miałem spore, bo czytając opis okładkowy i znalezienie jej w dziale horror powodowało, ze zainteresowałem się przeczytaniem. Bardzo lubię powieści grozy lub horrory, w którym postać wampira jest przerażająca i czuć mroczny klimat przez cały czas. W przypadku Co zdarzyło się w Lake Falls może nie uświadczymy takiego klimatu jaki spodziewałem tu znaleźć, ale nie brakuje pojawiającej się czasami lekkiej grozy i dobrego tła obyczajowego. Nawet znalazło się miejsce na lekki romantyczny wątek przebiegający dość burzliwie. Czyli wszystko co powinny mieć książki skierowane do młodzieży. Takie właśnie miałem wrażenie po przeczytaniu. Jeżeli chodzi o finał jaki występuje na końcu mógł być bardziej mocniejszy i mroczny. Zabrakło mi w nim pazura, ale furtka została otwarta do kontynuacji jaka nastąpiła. Co zdarzyło się w Lake Falls nie jest złą powieścią. Cierpi tylko na błędy debiutanta, które można było usunąć więcej pracując nad nią. Jest dobrą, lecz nie wymagającą pozycją książkową, którą po prostu czyta się przyjemnie i bardzo szybko. Przy której można spędzić kilka wieczorów zapewniających trochę wrażeń i odkrywania tajemnic miasteczka, poświęcenie bohaterki wobec córki i obietnicy danej wampirowi. Pomimo wszystkiego chętnie sięgnę po kolejne tomy z cyklu, aby przeczytać spodziewając się jeszcze lepszej historii. Bardziej dopracowanej, mrocznej i wciągającej. Czego oczekuje po kolejnej jego powieści z tego cyklu.

Co zdarzyło się w Lake Falls jest moim pierwszym spotkaniem z książka Artura K. Dormanna. Zwróciłem na nią swoja uwagę podczas czytania opinii na jakie trafiłem i mnie zaciekawiła, bo zapowiadała się świetnie. Oczekiwałem horroru o wampirach z tajemnicami i obyczajowym tłem jakie zostało stworzone. Czegoś może nie nowego pod tym względem, ale przyjemną powieść z...