Bardzo szybko się czyta. Takie krótkie kompendium wiedzy, głównie na podstawie angielskiej wsi Elton.

Bardzo szybko się czyta. Takie krótkie kompendium wiedzy, głównie na podstawie angielskiej wsi Elton.

To moja druga książka tych autorów więc wiedziałem czego się spodziewać. (Wcześniej przeczytałem "Życie w średniowiecznm mieście").
Książka opisuje życie w średniowiecznej wsi, na przykładzie wsi angielskiej: Elton.
Dzięki tej książce dowiedziałem się: kim byli chłopi, jak mieszkali i pracowali, co jedli, jak wyglądała organizacja wsi, jak wyglądała parafia oraz system sądownictwa i na końcu jak wyglądał jej schyłek.

W książce jest dużo cytatów z źródeł, jest też dużo ilustracji (czarno - białych) zawyczaj z obrazów lub manuskryptów.

Jeśli kogoś ciekawi ta tematyka (jak wyglądała średniowieczna wieś w Europie zachodniej) to polecam z całego serca. Mogła być lepsza np. więcej objaśniających ilustracji i bardziej szczegółowe rzeczy, ale jednak jest satysfakconująca. Jeśli jednak nie ciekawi kogoś ta tematyka to odradzam, jest tu dużo suchych faktów oraz dużo mówienia o podatkach i sposobach uprawy ziemi. Mi się podobała i dużo się z niej nauczyłem jako amator historii.

To moja druga książka tych autorów więc wiedziałem czego się spodziewać. (Wcześniej przeczytałem "Życie w średniowiecznm mieście").
Książka opisuje życie w średniowiecznej wsi, na przykładzie wsi angielskiej: Elton.
Dzięki tej książce dowiedziałem się: kim byli chłopi, jak mieszkali i pracowali, co jedli, jak wyglądała organizacja wsi, jak wyglądała parafia oraz system...

Jako czytelnik z Polski, zainteresowany lokalnym stanem rzeczy, książka Frances i Josepha Giesów jest dla mnie średnio pomocna, ponieważ dotyczy życia na średniowiecznej wsi angielskiej (i to konkretnej bo Elton we Wschodniej Anglii),czy szerzej można to podciągnąć pod wieś zachodnioeuropejską. Niemniej jednak, w tym aspekcie, doceniam wysiłki tłumaczy, aby ukazać w przypisach pewne różnice między ogólnie rzecz biorąc wschodnim, a zachodnim stylem bytowania. Z drugiej strony "Życie w średniowiecznej wsi" to opis niezwykle pełny, bogaty w szczegóły i jednocześnie barwny. Może spokojnie służyć jako baza i źródło informacji czy to opowiadań fantastycznych (w stylu rzeczonego na okładce Martina) czy historycznych (jak na przykład „Filary Ziemi”, Kena Folleta). Struktura książki jest przejrzysta a układ logiczny i korzystny.

Warto również nadmienić, ze książka jest przyjemnie wydana, zawiera dużo klarownie opisanych i przedrukowanych grafik, przydatne mapy oraz pomocny przelicznik miar i wag. Na końcu zawarto również podręczny słowniczek terminów, bibliografię i indeks nazw własnych.

Nieco więcej na:

https://librumlegens.wordpress.com/2021/06/09/frances-gies-joseph-gies-zycie-w-sredniowiecznej-wsi/

Jako czytelnik z Polski, zainteresowany lokalnym stanem rzeczy, książka Frances i Josepha Giesów jest dla mnie średnio pomocna, ponieważ dotyczy życia na średniowiecznej wsi angielskiej (i to konkretnej bo Elton we Wschodniej Anglii),czy szerzej można to podciągnąć pod wieś zachodnioeuropejską. Niemniej jednak, w tym aspekcie, doceniam wysiłki tłumaczy, aby ukazać w...

Ciekawa książka. Szkoda tylko, że obejmuje jedynie Europę Zachodnią. Warto było pokusić się o wskazanie różnic między róznymi regionami Europy.

Ciekawa książka. Szkoda tylko, że obejmuje jedynie Europę Zachodnią. Warto było pokusić się o wskazanie różnic między róznymi regionami Europy.

Podręcznik do historii w urozmaiconym wydaniu - a mogłoby być znacznie ciekawiej. Nazwisko Georga R. R. Martina na okładce jak kiełbasa wyborcza

Podręcznik do historii w urozmaiconym wydaniu - a mogłoby być znacznie ciekawiej. Nazwisko Georga R. R. Martina na okładce jak kiełbasa wyborcza

26/2021
Zamek czy miasto to scenografia dość popularna we współczesnej filmografii i beletrystyce poświęconej epoce średniowiecza.
Wieś natomiast już niekoniecznie, zwykle takie prezentacje sprowadzają się do planu kilku skromnych chat, obejścia wraz ze zwierzętami, generalnie – sprawienia wrażenia, że ówczesna wioska to “brud, smród i ubóstwo“.
Wiele zamków przetrwało do dzisiaj, choć w oczywiście w różnym stanie. Można więc poczuć zarówno ich atmosferę, jak i skonfrontować wyobrażenia z rzeczywistością. Ślady epoki w miastach zachowały się również, w obrębie starówek czy murów obronnych. Średniowieczna lokacja, wytyczone ulice, a wzdłuż nich zachowane gdzieniegdzie zamierzchłe szczegóły.

Po średniowiecznej wsi zaś zostało niewiele, zgoła nic, może tylko to, co udało się odsłonić w trakcie archeologicznych wykopalisk.
Dlatego właśnie książka Giesów to chyba najcenniejsza część cyklu.

Nie zdajemy sobie bowiem sprawy, jaki – wbrew pozorom – skomplikowany organizm tworzyła średniowieczna wieś. Jej funkcjonowanie było ściśle związane z systemem feudalnym, wpisane w ówczesny system prawny, ekonomiczny, gospodarczy.
Autorzy szczegółowo opisują kształt tych zależności: pomiędzy panem a chłopem, czy między samymi mieszkańcami wsi.
Praca, odpoczynek, powinności względem pana, przewinienia, przestępstwa, system sądowniczy, kategorie kar, wiejskie święta, zwyczaje, przesądy, rola Kościoła w życiu wsi i jego wpływ na codzienność, rodzaje wykonywanych prac i różnorodność praktykowanych zawodów, zasady podziału ziemi, kupna, sprzedaży, wymiany towarów – wszystko to znajdziemy na kartach tej książki.

Wydawnictwo to trudne w lekturze ze względu na obfitość informacji i mnogość szczegółów.
“Niedzielnym” czytelnikom odradzam lekturę, książka wyda im się nudna i nieprzystępna.
Polecam natomiast pasjonatom historii, szukającym merytorycznej wiedzy na temat tego, jak funkcjonowała wiejska wspólnota sprzed wieków, jak wyglądały zależności pomiędzy warstwami społecznymi i jak przedstawiało się życie codzienne (bo przecież, jak pisał Stachura: nie ma innego życia poza codziennym) zwykłych ludzi, wpisane w rytm dobowy i cykl pór roku.

26/2021
Zamek czy miasto to scenografia dość popularna we współczesnej filmografii i beletrystyce poświęconej epoce średniowiecza.
Wieś natomiast już niekoniecznie, zwykle takie prezentacje sprowadzają się do planu kilku skromnych chat, obejścia wraz ze zwierzętami, generalnie – sprawienia wrażenia, że ówczesna wioska to “brud, smród i ubóstwo“.
Wiele zamków przetrwało do...

Do przeczytania tej książki zainspirowały mnie pewne czternastowieczne kościółki, które widziałam w maleńkich nadmorskich wsiach: Iwęcinie, Bukowie Morskim, Cisowie, Barzowicach. Jak to możliwie, że ludzie wtedy budowali takie kościoły w tak odległych od dużych miast miejscach? Jak żyli? Co nadawało sens ich życiu? Co ich motywowało?
Na część tych pytań znalazłam odpowiedzi w tej książce, ale czuję, że to początek moich poszukiwań.

Do przeczytania tej książki zainspirowały mnie pewne czternastowieczne kościółki, które widziałam w maleńkich nadmorskich wsiach: Iwęcinie, Bukowie Morskim, Cisowie, Barzowicach. Jak to możliwie, że ludzie wtedy budowali takie kościoły w tak odległych od dużych miast miejscach? Jak żyli? Co nadawało sens ich życiu? Co ich motywowało?
Na część tych pytań znalazłam...

Lisioł ucieka na wieś

Po ostatnich przeżyciach Lisioł postanowił zamienić groźne pałace i ich niebezpieczne toalety na uroki średniowiecznej wsi. Piszcząc radośnie pod nosem, rozpoczął swoją podróż do angielskiej wioski Elton. Wciągnął w nozdrza zapach obornika i niemytych ludzi stwierdzając, że tutaj w końcu będzie mu dobrze. Bez spisków, szalonych teściowych oraz pojedynków teologicznych. Lisioł nie mógł być w większym błędzie. Wieś, chociaż mała, swoje spiski również miała. Jak tutaj swoją ziemię poszerzyć, wdowę z majątkiem przygruchać czy też sprawić, że sąsiadowi mleko skiśnie, a najlepiej cała krowa. Lisioł podrapał się za uchem, starając się nie wpaść nikomu w oko. Jeszcze go na obiad przerobią, bo coś tutaj biednie Lisiołowi ta średniowieczna wieś wygląda. Zwłaszcza zimą i podczas nieurodzaju. Mimo niebezpieczeństwa nasz dzielny Lisioł postanowił zajrzeć do jednej z chat. Na klepisko woli nawet nie patrzeć, inaczej z miejsca zmieni zdanie. Pociągnął nosem, czy nie mają tutaj czegoś ciekawego do jedzenia, jednak rzędów nieskończonego mięsa nie wypatrzył, ale za to dojrzał dzban z zawartością. Zapewne sama gospodyni uwarzyła to słabe ale, czyli rodzaj niedrogiego piwa produkowanego ze słodu jęczmiennego bez dodatku chmielu. Lisioł potarł łapki, trzeba koniecznie spróbować! Gdy tylko gospodyni się obejrzała, Lisioł od razu wpadł na stół i wsadził łeb do ale, łapczywie wchłaniając piwo. W końcu nie może długo stać, bo skwaśnieje, szkoda, żeby się zmarnowało! Jak się można domyślić, gospodyni nie była zachwycona. Lisioł musiał więc umykać w te pędy, ratując swój ogon, oczywiście uciekał slalomem, z przyczyn wiadomych. Dopadł do swojej norki, stwierdzając, że od tanich piw zamierza się trzymać już z daleka, dlatego wyciągnął od razu swoje łapki po Latającego Jelenia Browaru Kazimierz, żeby zapić niezwykle bolesne wspomnienia smakowe. Dla ciekawych rytmu życia w średniowiecznej wsi jest to pozycja godna polecenia, jednak od ale najlepiej trzymać się z daleka, chyba, że do wyboru macie ale albo wodę. Wtedy stanowczo ale!

Lisioł ucieka na wieś

Po ostatnich przeżyciach Lisioł postanowił zamienić groźne pałace i ich niebezpieczne toalety na uroki średniowiecznej wsi. Piszcząc radośnie pod nosem, rozpoczął swoją podróż do angielskiej wioski Elton. Wciągnął w nozdrza zapach obornika i niemytych ludzi stwierdzając, że tutaj w końcu będzie mu dobrze. Bez spisków, szalonych teściowych oraz...

To moje trzecie, udane spotkanie z książkami tej serii. Obrazowa podróż do czasów pozbawionych nowoczesnych technologii. Wiele informacji przedstawionych w niezwykle przystępny sposób.

To moje trzecie, udane spotkanie z książkami tej serii. Obrazowa podróż do czasów pozbawionych nowoczesnych technologii. Wiele informacji przedstawionych w niezwykle przystępny sposób.

Tom II cyklu, chociaż nie czytałem w kolejności rzeczonego cyklu. Wcześniej życie w średniowiecznym mieście, później zamku. Póki co najlepsza część pozwalająca spojrzeć na życie wsi z innej perspektywy. Jakiej? Innej niż ta przedstawiana w filmach. Bardzo wiele interesujących informacji czym była dawna wieś. Jak wyglądała organizacja pracy, jakie były powinności mieszkańców oraz co ciekawe jakie mieli prawa. Bardzo fajna pozycja dla osób, które interesują się choć trochę historią oraz dla tych, którzy chcieliby zweryfikować informacje zawarte w filmach.
A do tego dormitorium - inne znaczenie słowa niż w serii o popularnym czarodzieju :)
Polecam.

Tom II cyklu, chociaż nie czytałem w kolejności rzeczonego cyklu. Wcześniej życie w średniowiecznym mieście, później zamku. Póki co najlepsza część pozwalająca spojrzeć na życie wsi z innej perspektywy. Jakiej? Innej niż ta przedstawiana w filmach. Bardzo wiele interesujących informacji czym była dawna wieś. Jak wyglądała organizacja pracy, jakie były powinności...