„Za głosem serca” to kontynuacja powieści „Pod skrzydłami miłości”. Tak się złożyło, że czytałam jedną po drugiej, więc dobrze orientowałam się w sytuacji, jednak jeżeli ktoś czytał I część dużo wcześniej, to i tak nie będzie miał problemu, żeby wczuć się w sytuację.

Marta i Piotr są małżeństwem prawie idealnym, jednak wraz z pojawieniem się dzieci w ich związek wkrada się rutyna, brakuje spontaniczności i iskry. Do jednostki Piotra zostaje przyjęty nowy strażak, rudowłosa Sylwia, która od początku daje Piotrowi wyraźne sygnały, że nie jest jej obojętny. Czy miłość do żony okaże się na tyle silna, by mężczyzna oparł się uwodzicielskiej koleżance?



„Za głosem serca” jest dużo lepsza od swojej poprzedniczki, widać pracę nad warsztatem za co już na starcie daję dużego plusa. Mój stosunek do Marty niestety nie uległ zmianie, nadal jej nie polubiłam, choć w pewnych sytuacjach potrafię ją zrozumieć. Wiadomo, że o związek trzeba dbać, niestety w codziennej bieganinie ciężko jest znaleźć choć chwilę czasu na bycie sam na sam, a dwójka dzieci, które dopiero co odnajdują się w nowej rzeczywistości, również w tym nie pomaga. Piotr jest zmęczony pracą, Marta zmęczona obowiązkami domowymi, sfrustrowana, ponieważ jej życie ogranicza się do roli „kury domowej”. Kiedy dowiaduje się o nowej pracownicy jednostki PSP, staje się zazdrosna. Sylwia jest młoda, ambitna i nie ukrywa, że Piotr ją pociąga. W przeciwieństwie do Marty i Piotra nie ma nic do stracenia. Podoba mi się to jak autorka poprowadziła ten wątek, jest on dość mocno rozbudowany, jednak książka nie została przez niego zdominowana. „Za głosem serca” jest bardziej emocjonalna, tu naprawdę wiele się dzieje. Samo podejrzenie zdrady wywołuje w Marcie huśtawkę nastrojów, którą chyba nawet świętemu ciężko byłoby znieść. Konsekwencji ciągłych podejrzeń i awantur nie sposób sobie nie wyobrazić. Bohaterowie jednak mają w życiu wiele szczęścia, bo otaczają ich naprawdę oddani przyjaciele, Magda i Wojtek nie tylko pogłaszczą po głowie, ale dadzą też przysłowiowego kopa w tyłek, postawią do pionu. Kiedy myślała, że dalej już będzie tylko łatwiej, autorka zgrała mi na nosie. Takiego obrotu spraw zupełne się nie spodziewałam, a przedstawione wypadki wycisnęły mi z oczu łzy. Zakończenie jest również zaskakujące, bo w końcu ile człowiek może w życiu przejść? Ile może znieść? I z tymi pytaniami Was zostawię, bo tylko czytając „Za głosem serca” będziecie mogli sobie na nie odpowiedzieć.

„Za głosem serca” to kontynuacja powieści „Pod skrzydłami miłości”. Tak się złożyło, że czytałam jedną po drugiej, więc dobrze orientowałam się w sytuacji, jednak jeżeli ktoś czytał I część dużo wcześniej, to i tak nie będzie miał problemu, żeby wczuć się w sytuację.

Marta i Piotr są małżeństwem prawie idealnym, jednak wraz z pojawieniem się dzieci w ich związek wkrada się...