Książka niestety do mnie nie trafiła. Opisy to jedno, ale same miasteczko i głowni bohaterowie byli naprawdę dziwni i trudni do polubienia. Niby mamy dorosłych, dojrzałych ludzi, a zachowywali się czasem gorzej niż niejeden nastolatek. Sam powód rozstania (22 lata!) był o tyle zaskakujący, że był dosyć prozaiczny. Nie rozumiem jak Feb nie mogła o tym mówić przez tyle lat..nawet z przyjaciółką...ok rozumiem trzymanie tego w sobie przez kilka lat, ale 22? Feb nie była 15,16 czy w ogóle nastką, tylko 20-letnią, podobno dojrzałą, dziewczyną..a Colt zamiast walczyć o co tu chodzi, też uderzył w dumę....szczerze? Nie mogłam w ogóle tego ogarnąć. Ale może nie powinnam się dziwić skoro po tak długim czasie, prawie w ogóle nie zmienili się i nadal widzieli tylko siebie wokół. Odnosiłam wrażenie, że nikt nie jest ważny, nawet rodzina, oprócz nich samych. I nie nazwałabym tego miłością, tylko jakąś dziwną obsesją, trochę mniej makrabryczną, niż ta która rządziła Dannym. Sam wątek kryminalny niemiłosiernie ciągnął się przez ogromne ilości rozdziałów, po czym rozwiązał się może na 5 stronach...lubię jak buduje się napięcie, ale autorka chyba przesadziła z ilością opisów każdego dnia Feb i jej śniadań. Myslałam, ze może spodobają mi się bohaterowie drugoplanowi, ale tutaj też doznałam rozczarowania. Dziwaczni ludzie i dziwaczne miasteczko. Końcówka dramatu było już tylko wiesieńką na torcie - mnóstwo osób zostało rannych lub zgninęło, żeby nasza wspaniała bohaterka mogła uciec. A kiedy jej się nie udało policja na sygnale podjechała po kryjówkę Danny'ego - naprawdę? Nie mogli tego sprytniej wykonać? Spodziewałam się czegoś więcej po tej autorce.

Książka niestety do mnie nie trafiła. Opisy to jedno, ale same miasteczko i głowni bohaterowie byli naprawdę dziwni i trudni do polubienia. Niby mamy dorosłych, dojrzałych ludzi, a zachowywali się czasem gorzej niż niejeden nastolatek. Sam powód rozstania (22 lata!) był o tyle zaskakujący, że był dosyć prozaiczny. Nie rozumiem jak Feb nie mogła o tym mówić przez tyle...