Jeśli ktoś zamierza czytać „Ostatni, który umrze" od razu musi się nastawić, że książka nawiązuje do co najmniej dwu wcześniejszych tytułów z cyklu „Jane Rizzoli / Maura Isles", inaczej część rzeczy może być nie do końca zrozumiała. A o samej powieści mogę powiedzieć to, że przede wszystkim bardzo dobrze wypadł początek, dalsza część także była ciekawa, intryga zaskoczyła mnie, rozwiązania za skarby nie potrafiłabym odgadnąć. Główni bohaterowie znani mi są z poprzednich książek cyklu, można czytać oczywiście- jak ja to robię- biorąc to, co wpadnie w ręce, ale lepiej trzymać się kolejności tomów. Większość treści dotyczy spraw kryminalnych, na osobiste został tylko margines więc akcja pędzi do przodu. Jedyna wada, jaką znalazłam w „Ostatnim, który umrze" jest taka, że rozwiązanie nie do końca jest wynikiem śledztwa, ale po prostu „przydarza się”, brakowało mi logicznej analizy faktów i dowodów. Nie wszystko też zostało tak w pełni wyjaśnione, między innymi sprawa śmierci Anny zostawia jeszcze sporo do powiedzenia, a skoro jakieś wydarzenie miało miejsce, powinno być w dostatecznym stopniu umotywowane. Mimo tego książkę polecam jako bardzo dobrą rozrywkę.

Jeśli ktoś zamierza czytać „Ostatni, który umrze" od razu musi się nastawić, że książka nawiązuje do co najmniej dwu wcześniejszych tytułów z cyklu „Jane Rizzoli / Maura Isles", inaczej część rzeczy może być nie do końca zrozumiała. A o samej powieści mogę powiedzieć to, że przede wszystkim bardzo dobrze wypadł początek, dalsza część także była ciekawa, intryga zaskoczyła...