Lubię dzięki książkom odkrywać nowe miejsca, poznawać nieznane dotąd kraje, ogromne metropolie, ale też małe, urokliwe miasteczka. Ostatnio doszłam jednak do wniosku, że jeszcze bardziej przyjemnie jest, gdy akcja książki rozgrywa się w miejscu, które dobrze znam, wśród uliczek, które przemierzałam już nie raz. To niesamowite uczucie zapewniła mi Dorota Gąsiorowska w swojej najnowszej książce, zabierając mnie na cudowną, nostalgiczną wycieczkę do Kazimierza Dolnego nad Wisłą. :)

Bianka, główna bohaterka Melodii zapominanych miłości, jest skrzypaczką. Na co dzień pracuje w szkole muzycznej, jednak, gdy na jej małą rodzinę spadają nieszczęścia i zaczyna brakować pieniędzy, kobieta postanawia przyjąć dość kontrowersyjną propozycję pracy. Na skutek tej decyzji, Bianka na dwa miesiące przenosi się do mrocznej willi w Kazimierzu Dolnym, a jej obowiązki są bliżej nieokreślone. Wiemy tylko, że dotyczą muzyki i pewnego niewidomego młodzieńca. Do Kazimierza Bianka zabiera ze sobą owiane rodzinną tajemnicą skrzypce swojej babki Walentyny, dzięki którym odkryje przeszłość o swojej rodzinie i uwrażliwi jedno zgorzkniałe serce.
Najnowsza powieść Doroty Gąsiorowskiej to pełna ciepła i mądrości historia, która pokazuje, jak decyzje naszych przodków wpływają na kolejne pokolenia. Autorka wykreowała niezwykle wyrazistych bohaterów, którzy nie są szablonowi. Mistrzostwem jest dla mnie postać Serafiny, która niesamowicie przypomina mi babcię mojego narzeczonego. ;) Wątek miłosny, choć jest tu obecny dość silnie, to jednak nie dominuje nad całością. Początkowo akcja skupia się głównie na tajemnicach z przeszłości, a wątek romantyczny rozwija się niemal niezauważalnie, by wybuchnąć swym czarem w finale powieści.

Niewątpliwie, jednym z bohaterów staje się tu Kazimierz Dolny i jego okolice. To urokliwe miasteczko przemierzamy wraz z Bianką, odkrywamy jego czar i dajemy się porwać tej niesamowitej atmosferze plątaniny przeszłości i współczesności. Zapach ziół, drożdżowe koguty, zamek, magiczne uliczki, legendy o królu Kazimierzu Wielkim i wolno sunąca Wisła – to wszystko tworzy niepowtarzalny klimat tego miasteczka, który idealnie oddała Dorota Gąsiorowska.

Każdy, kto choć raz był w Kazimierzu Dolnym chce tam jeszcze wrócić. I tak samo jest Melodią zapomnianych miłości, powieści pełnej ciepła, mądrości i mrocznych tajemnic z przeszłości.

Lubię dzięki książkom odkrywać nowe miejsca, poznawać nieznane dotąd kraje, ogromne metropolie, ale też małe, urokliwe miasteczka. Ostatnio doszłam jednak do wniosku, że jeszcze bardziej przyjemnie jest, gdy akcja książki rozgrywa się w miejscu, które dobrze znam, wśród uliczek, które przemierzałam już nie raz. To niesamowite uczucie zapewniła mi Dorota Gąsiorowska w swojej...