Znam wszystkie książki tej autorki i muszę przyznać, że jest to jej najlepsza książka. Bardzo subtelna i dojrzała, a muzyka wymykająca się z jej kart jest cudowna!

Historia zaczyna się w momencie, gdy nasza bohaterka, Bianka, jako mała dziewczynka słyszy mit o Prozerpinie i Plutonie.
Życie Bianki od zawsze jest związane z muzyką. Nikogo i niczego nie kocha bardziej od muzyki. Pracuje też jako nauczycielka w szkole muzycznej, uczy gry na skrzypcach.
Gdy sytuacja w jej rodzinie pogarsza się i brakuje pieniędzy na leczenie jej chorej mamy, zostaje zmuszona zaciągnąć długi. Gdy kosztowne leczenie i terapia nie dają mamie ukojenia - a wręcz przeciwnie, kobieta umiera, Bianka postanawia przyjąć dziwną propozycję pracy.
Wyjeżdża do malowniczego Kazimierza, by zamieszkać z kobietą i jej niewidomym synem. Zabiera ze sobą jedynie ubranie i skrzypce — cudowną pamiątkę po babce Walentynie. Jej zadaniem jest przywrócić niewidomemu sens życia. On tak samo jak Bianka kocha dźwięk skrzypiec.
Jej przełożona jest bardzo wyniosłą osobą, która nie stroni od nieprzyjemnych uwag w stronę swoich pracowników, natomiast jej syn jest bardzo niemiły, wręcz odpychający.
Gdyby nie inni pracownicy mieszkający w mrocznym domostwie, z którymi zdążyła się zaprzyjaźnić, dawno by zrezygnowała.
Czy poradzi sobie z tym zadaniem? Czy spotka na swojej drodze tylko dobrych ludzi?
Oprócz znakomitego języka, którym posługuje się Dorota Gąsiorowska, to także ciekawie wykreowani bohaterowie, obok których nie można przejść obojętnie. W mniejszym lub większym stopniu wzbudzają oni sympatię i nie są czytelnikowi obojętni. Ja razem z Bianką pokochałam Serafinę — babkę Rysia. Wyjątkowo ciepła i troskliwa kobieta. Skrzypaczka poznaje w Kazimierzu sporo życzliwych jej osób, które chętnie w razie potrzeby służą jej radą i pomocną dłonią.

Od samego początku książka ta wzbudza mnóstwo emocji. Motywy, jakie tu znajdziemy, zadowolą prawie każdego mola książkowego. Mamy tu: sekrety rodzinne, zdrady, intrygi i kłamstwa, wielką miłość do człowieka oraz muzyki.
Całość książki sprawia, że czytelnik nie może oderwać się od lektury, aż do ostatniej nieprzeczytanej strony. Bardzo dobry pomysł na książkę, wyczucie smaku w połączeniu z nienagannym warsztatem pisarskim sprawił, że tę książkę czyta się lekko i z ogromną przyjemnością. Subtelności tej historii nadaje również fakt, że opisane jest lato, cudowny czas zapachów i smaków. Wszystko mieni się w ciepłych barwach.
więcej na blogu
http://przystanekszczescia.blogspot.com/2017/10/melodia-zapomnianych-miosci-dorota.html

Znam wszystkie książki tej autorki i muszę przyznać, że jest to jej najlepsza książka. Bardzo subtelna i dojrzała, a muzyka wymykająca się z jej kart jest cudowna!

Historia zaczyna się w momencie, gdy nasza bohaterka, Bianka, jako mała dziewczynka słyszy mit o Prozerpinie i Plutonie.
Życie Bianki od zawsze jest związane z muzyką. Nikogo i niczego nie kocha bardziej od...