Wiem, iż pisząc te słowa powtarzam się, ale niezmiernie rzadko zdarza mi się kupować książki w dniu premiery. A już szczególnie książki w wersji analogowej...
A "Cień Rycerza" właśnie zakupiłem w dniu premiery i to w wersji papierowej. I zacząłem ją czytać, rzucając wszystko inne w kąt, jak tylko do mnie dotarła. I... I znowu mnie zassało niczym błotne bajorko na moczarach... Muszę się przyznać, iż mimo wszystko jest odrobinę gorzej niż w "Ostrzu Zdrajcy", ale mi się i tak pieruńsko podobało. Mister de Castell, magic still working. Cool!
A teraz tycia odrobinka jojczenia. Niestety dość mocno zauważalna jest pewna schematyczność. Osoby, które przeczytały oba tomy "Wielkich Płaszczy" na pewno ją zauważą. Mam nadzieję, iż to tylko drobny wypadek przy pracy i w kolejnych tomach już po niej śladu nie zostanie, albo zacznie się powoli robić niefajnie, a tego nie chcielibyśmy przecież.
Ponadto Kest nadal bawi się w Świętego od Morderców, tfu... od Mieczy miało być, ale szczególnie ta czerwona gorączka upodabnia go do pewnego rewolwerowca z Kaznodziei ;) Brasti zaczyna się świetnie bawić w Robin Hooda, zaś bidny Falcio (czytaj Falkio, nie Falcio i nie Falsio - dzięki Panie Autorze Kochany, iż w drugim tomie mi to uświadomiłeś, ale zrobiłeś to w taki sposób, iż czapki z głów, więc wybaczam to "niedopatrzenie") nadal bardzo nieświetnie bawi się w Chrystusa Tristii.
Ponadto mamy intrygę grubymi nićmi szytą, oraz wyborne śledztwo naszych głównych bohaterów, którzy udowadniają wszem i wobec iż takie z nich detektywy jak z koziej rzyci harmata.
Ogólnie polecam serdecznie i czekam z niecierpliwością na kolejne tomy sagi o Wielkich Płaszczach.

PS.
Tym razem rekomendacja Conna Igguldena (nadal nie wiem któż to taki ;) ) jest do dupy, gdyż sequel nie jest lepszy od części pierwszej.

Wiem, iż pisząc te słowa powtarzam się, ale niezmiernie rzadko zdarza mi się kupować książki w dniu premiery. A już szczególnie książki w wersji analogowej...
A "Cień Rycerza" właśnie zakupiłem w dniu premiery i to w wersji papierowej. I zacząłem ją czytać, rzucając wszystko inne w kąt, jak tylko do mnie dotarła. I... I znowu mnie zassało niczym błotne bajorko na...