lektura obowiązkowa dla fanów GNR. Kompendium wiedzy o zespole, do tego ciekawie jak zawsze napisana przez Mick'a Wall'a.

lektura obowiązkowa dla fanów GNR. Kompendium wiedzy o zespole, do tego ciekawie jak zawsze napisana przez Mick'a Wall'a.

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2018/12/ostatni-giganci-z-rockowej-dzungli-guns.html

Książka, która jest spełnieniem marzeń, każdego fana.


Guns N' Roses to zespół, na którym się wychowałam. Ich piosenki grane między „Black Sabbath”, „Metallicą”, „Pink Floydami”, a innymi zespołami z gatunku rock/metal, od najmłodszych lat wpadły w moje ucho. I zostały ze mną, aż do teraz i na wieki.
Przysięgam, umrę, a „November Rain” będzie lecieć na moim pogrzebie.

Guns N' Roses to zespół, który został założony w 1985 roku, w Los Angeles, które było kolebką wysypujących się zespołów. Wiele z nich nie przetrwało dłużej, niż kilka miesięcy, jednak zespół założony przez Axla, Slasha, Duffa, Stevena i Izzyego został wyłoniony z całej tony gnoju i rok później podpisał pierwszy poważny kontrakt z Geffen Records. To dało im szansę na ogromny sukces, który w końcu nadszedł.

Mick Wall podjął się napisania biografii zespołu. Od samego początku, kiedy członkowie byli dzieciakami z nędznych domów, do końca rozpadu i ponownego połączenia. Całą swoją książkę poparł wywiadami, które przeprowadził z pierwszym składem zespołu, ich menadżerem i okolicznymi osobami, które miały przyjemność (bądź nie) rozmawiać z rockandrollowcami.
„Ostatni giganci z rockowej dżungli” to książka, która pokazuje zespół „od kuchni”. Co więcej rozwiewa większość wątpliwości i pokazuje, że życie w trasie koncertowej, nagrywanie pierwszej płyty nie jest bajką, tak jak wszyscy dookoła sobie wyobrażają.
Sława i pieniądze to jedno, cała reszta, ta której nie widać to drugie.

„Jedno, z czego jestem dumny, to fakt,że żaden z członków nie zmarł, kiedy nimi się zajmowałem – stwierdza [Alan Niven].- Wymagało to sporo wysiłku. Chodzi o to, że możesz pomagać im toczyć bitwy, ale to oni muszą wygrać wojnę...”

Naprawdę dużo wiedziałam o „Guns N' Roses”, bo interesuje się nimi od bardzo dawna, ale z tej pozycji dowiedziałam się sporo nowych informacji, których wcześniej nigdzie nie mogłam znaleźć. Mick Wall nie boi się pisać prawdy, opowiadać o fochach Axla i o kłótniach między członkami zespołu, które głównie idą o nadużywanie narkotyków i alkoholu.
Nie boi się zajrzeć do spraw prywatnych, każdego z muzyka i opisać to w sposób brutalny i prawdziwy. Takim, jakim to było, bez słodzenia, czy upiększania.

'To Guns N' Fuckin' Roses, skarbie. I jak mówią słowa znanej piosenki, kiedy wzniosą się wysoko, nigdy nie będą chcieli spaść.”

Mogłabym się przyczepić, że było tu za mało rockandrollowo oraz że autor oszczędził nam smaczków odnośnie uzależnień, ale uważam, że tyle, ile zostało napisane w tej pozycji o życiu poza koncertami Guns N' Roses, to wystarczająca dawka, aby zrozumieć, że od samego początku łatwo nie było, a co ważniejsze bogato też nie. Wiele ludzi pomogło młodym chłopakom dostać się na sam szczyt i zostać na nim na dłużej, a z tych „wielu” mało który otrzymał zwyczajne podziękowanie od zespołu (albo otrzymał, ale od jednego, dwóch członków, bo reszta miała gdzieś).

Na samym końcu, pozycja ta przyprawiła mnie o ogromny smutek, bo tak brutalnej prawdy się nie spodziewałam. No dobra... spodziewałam, gdzieś ta myśl, stale krąży w mojej głowie, ale nie potrafiłam jej do siebie dopuścić, a tutaj BUM. Spadła na mnie jak grom z nieba i zasmuciła mnie okrutnie. Nie napiszę Wam jednak, co to takiego, bo tę pozycję zwyczajnie trzeba nie tyle przeczytać, co poczuć. Najlepiej słuchając na pętli każdej z płyt zespołu.

„Większość spędza swoje życie, martwiąc się swoją anonimowością. Ale kiedy dotrzesz na szczyt, przekonujesz się, że jest pieprzoną iluzją, że nie istnieje. A kiedy utracisz anonimowość, zaczynasz doceniać jej wartość. Musieliśmy za to zapłacić później i była to wysoka cena.”[Alan Niven]

Książka jest pięknie wydana. Porządny papier, czarna oprawa z czaszką, rewolwerami i cylindrem, które tworzą chwytliwą okładkę, a w środku wklejki z kolorowymi zdjęciami, które są miłą odskocznią od historii, która nierzadko była ciężka. Trzeba przyznać, że Mick Wall, zna się na rzeczy i wie, jak pisać biografie. Jego styl jest lekki, a całe ściany tekstu, dosłownie przebiega się wzrokiem z ciekawością, co będzie dalej. „Ostatnich gigantów z rockowej dżungli” po prostu się pożera.

Doskonale zdaję sobie sprawę, że mało z Was, będzie zainteresowanych tą pozycją, bo wiadomo, ze każdy ma inny styl muzyczny. Mam jednak nadzieję, że wśród Was są Ci, którzy darzą ten zespół taką miłością jak ja. Ta biografia jest dla Was! Zabierze Was w podróż po sławie i koncertach, a także pokaże wszystko, co dane było przejść GN'R, zanim stali się znani.
Z mojej strony mogę tylko napisać, że teraz czuję się spełniona. Po koncercie rok temu w Gdańsku, który zmiótł mnie z powierzchni Ziemi (tak, wróciłam z otchłani kosmicznej),ta pozycja stała się idealnym dopełnieniem wiedzy o zespole, który jest dla mnie najlepszy z najlepszych.

„Jedyną barierą, jaką sobie narzucamy, jest hard rock. Wiemy, że w jakiś sposób nas ogranicza. Ale decydujemy się na to, bo nie chcemy żeby zginał, a widzimy jak umiera.” [Axl Rose]

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2018/12/ostatni-giganci-z-rockowej-dzungli-guns.html

Książka, która jest spełnieniem marzeń, każdego fana.


Guns N' Roses to zespół, na którym się wychowałam. Ich piosenki grane między „Black Sabbath”, „Metallicą”, „Pink Floydami”, a innymi zespołami z gatunku rock/metal, od najmłodszych lat wpadły w moje ucho. I zostały ze...

Bardzo dobra pozycja. Idealne uzupełnienie po wcześniej przeczytanych przeze mnie autobiografiach Slasha i Duffa

Bardzo dobra pozycja. Idealne uzupełnienie po wcześniej przeczytanych przeze mnie autobiografiach Slasha i Duffa

Jako fanka Guns n' Roses czuję ewidentny niedosyt, spodziewałam się bardziej hardcorowej alkoholiczno-narkotykowej mieszanki, momentami bardzo nierówna, a szkoda...

Jako fanka Guns n' Roses czuję ewidentny niedosyt, spodziewałam się bardziej hardcorowej alkoholiczno-narkotykowej mieszanki, momentami bardzo nierówna, a szkoda...

To już moja szósta książka o GN'R, w tym trzecia Micka Wall'a.
Pierwsza wydana u nas w 1993r to "Guns N' Roses. Najbardziej niebezpieczny zespół na świecie". Jest to seria wywiadów z muzykami pod koniec lat 80-tych, początek 90-tych. Zespół był wtedy u progu sławy, pomiędzy Appetite For Destruction, a megasukcesem Use Your Illusion. Autor był przyjacielem zespołu,robił wywiady u nich w domu, pisał artykuły itp. Po opublikowaniu pewnego niesławnego wywiadu wokalisty, na który ten nie chciał dopuścić, Axl znienawidził pana Wall'a, zmieszał go potem z błotem w piosence Get In The Ring.
Większość fanów GN'R więc nie przepada za autorem i jest do niego uprzedzona, a myślę że to niesprawiedliwe.
Kilka lat temu ukazała się następna pozycja pana Wall,a - biografia pod tytułem W. Axl Rose. Autor w dużej mierze opierał się na wcześniejszych wywiadach i artykułach, był z lekka zgorzkniały i wylewał dużo kwasów na Axla.
Nagle po wielkim powrocie starych członków do zespołu, Slasha i Duffa, Mick Wall postanowił od nowa napisać historię GN'R, zmieniając swój punk widzenia, wychwalając Axla.
Do książki podchodziłem więc bardzo sceptycznie, ale jestem bardzo pozytywnie zaskoczony. Myślę, że to bardzo dobra książka. Historia jest pokazana z zupełnie innej strony, bardziej obiektywna niż wszystko co wcześniej pisał autor. Bardzo lubię wartki i żywy język Micka wall'a. Książkę czyta się jednym tchem. Dowiedziałem się dużo nowych wydarzeń i faktów, zwłaszcza z relacji byłych menagerów zespołu; Alana Niven'a i Douga Goldstein'a.
Historia może nie jest zbyt szczegółowa, może trochę pobieżna, ale tyle już zostało napisane o Gunsach, że może autor nie chciał się powtarzać. Dla mnie jako fana, to wartościowa pozycja, względem innych wydawnictw.
Dla kogoś kto chce poznać historię, jednego z największych zespołów rockowych świata, to myślę że ta książka przypadnie do gustu.
Jeżeli ktoś szuka czegoś bardziej szczegółowego to proponuję autobiografię Slasha, albo "Patrząc jak krwawisz. Saga Guns N' Roses"(Stephen Davis).
Wspaniała jest też autobiografia Duffa, ale same dzieje GN'R to jedynie jeden z elementów życia basisty.

To już moja szósta książka o GN'R, w tym trzecia Micka Wall'a.
Pierwsza wydana u nas w 1993r to "Guns N' Roses. Najbardziej niebezpieczny zespół na świecie". Jest to seria wywiadów z muzykami pod koniec lat 80-tych, początek 90-tych. Zespół był wtedy u progu sławy, pomiędzy Appetite For Destruction, a megasukcesem Use Your Illusion. Autor był przyjacielem zespołu,robił...

Jest to pierwsza książka na temat Guns N' Roses jaka wpadła w me ręce. Zespól oczywiście kształtował moje gusta muzyczne:). Jednak abstrahując od tego, książkę oceniam za dobrą jednak wcale nie czytałam jej z zapartym tchem... Autor przedstawia tu wszystkich członków zespołu, a w szczególności Axla, jego charakter, osobowość i wyjątkową charyzmę. To pozycja dzięki której możemy poznać piękne jaki często trudne chwile z życia zespołu, pełne sukcesów oraz skandali. Książka wydaje mi się nie równa, może przez pewnego rodzaju wielowątkowość, nadmiar faktów, o ile początek wręcz mnie pochłoną o tyle z czasem coś jakby mnie odciągało już od ukończenia lektury ... Pozycja raczej dla fanów zespołu niż dla kogoś kto po prostu lubi biografie... Nie mniej zdecydowanie warta uwagi:)

Jest to pierwsza książka na temat Guns N' Roses jaka wpadła w me ręce. Zespól oczywiście kształtował moje gusta muzyczne:). Jednak abstrahując od tego, książkę oceniam za dobrą jednak wcale nie czytałam jej z zapartym tchem... Autor przedstawia tu wszystkich członków zespołu, a w szczególności Axla, jego charakter, osobowość i wyjątkową charyzmę. To pozycja dzięki której...

Dobra biografia, zwłaszcza jak dla kogoś kto za zespołem nie przepada.

Dobra biografia, zwłaszcza jak dla kogoś kto za zespołem nie przepada.