Artur Szrejter w ,,Legendzie Wikingów..." przedstawił beletryzację dwóch najważniejszych tekstów traktujących o pradawnym wojowniku. Pierwotne wersje są niezwykle stare - islandzka ,,Saga o Ragnarze Lodbroku" pochodzi z XIII wieku, podobnie jak przekaz zawarty w kronice pewnego duńskiego dziejopisarza. Oprócz tych wymienionych, zachowały się również utwory poetyckie, zapisy i wzmianki w księgach zachodnioeuropejskich. Dziś prawdopodobnie mało kto mógłby zrozumieć ich treść, biorąc pod uwagę, że były przepełnione starodawnymi wierzeniami lub symbolami. Nie wiemy też w jakim stopniu są prawdziwe, gdyż z biegiem czasu zaczęły bardziej przypominać baśnie, w których tkwi jedynie ziarenko prawdy. Opowiedzenie ich na nowo, z starannością do zachowania jak największej autentyczności, było świetnym rozwiązaniem.
Cenię autora za poważne podejście do tematu. W moim odczuciu, połączenie dwóch różnych tekstów utrzymanych w innych stylach, to wyzwanie. A co dopiero przetłumaczenie ich z staroskandynawskiego... Elementy beletryzacji są widoczne, ale odpowiednio wyważone i ładnie wkomponowane w tło. Historyczne przekazy zostały przedstawione w ciekawy sposób, z jednoczesnym zachowaniem klimatu, a język okazał się być bardzo dobrze przystosowany - zrozumiale, ale z przeważającą ilością zwrotów charakterystycznych dla dawnych legend. Dzięki temu, czytając ,,Legendę Wikingów...", czułam się tak, jakbym przeniosła się do mroźnej Skandynawii.
Polecam zdecydowanie, zwłaszcza tym, których postać Lodbroka interesuje. Ja serialowego Ragnara ubóstwiam, ale warto też było rzucić okiem na inną wersję przygód wikinga. Co prawda, trudno tutaj mówić o faktach historycznych, ale sama książka to pewien rodzaj zabawy z przekładem, gatunkiem i treścią. A to sprawiło mi naprawdę dużo przyjemności.

Artur Szrejter w ,,Legendzie Wikingów..." przedstawił beletryzację dwóch najważniejszych tekstów traktujących o pradawnym wojowniku. Pierwotne wersje są niezwykle stare - islandzka ,,Saga o Ragnarze Lodbroku" pochodzi z XIII wieku, podobnie jak przekaz zawarty w kronice pewnego duńskiego dziejopisarza. Oprócz tych wymienionych, zachowały się również utwory poetyckie, zapisy...