Joanna Chmielewska to mistrzyni polskiego kryminału. Seria o Pawełku i Janeczce jest ciekawa i wesoła z nutką tajemnicy, o sprytnych i rezolutnych dzieciakach, mądralach które same prowadzą śledztwo i potrafią rozwikłać każda zagadkę. Historie w stylu Pan Samochodzik czy Szatan z siódmej klasy.

Joanna Chmielewska to mistrzyni polskiego kryminału. Seria o Pawełku i Janeczce jest ciekawa i wesoła z nutką tajemnicy, o sprytnych i rezolutnych dzieciakach, mądralach które same prowadzą śledztwo i potrafią rozwikłać każda zagadkę. Historie w stylu Pan Samochodzik czy Szatan z siódmej klasy.

Prosta wręcz banalna historia. Głównymi bohaterami jest dwoje dzieci, których rodzina przeprowadza się do nowego domu, który kryje tajemnicę miejsca i poprzednich mieszkańców. Jeśli miał bym oceniać przez pryzmat królowej polskiego kryminału to ocena nie była by za wysoka, ciężko znaleźć emocje większe niż dziecięce a wiele elementów jest mocno przewidywalna. Jeśli natomiast miał to być ukłon w kierunku młodego pokolenia i traktować trzeba by było książkę jako młodzieżową, cóż poziom wyszukania intrygi jest odpowiedni.
Joanna Chmielewska ma swój styl i własne poczucie humoru, nie do każdego forma prowadzonej przez nią akcji i narracji trafi. W zależności od indywidualnego postrzegania ocena tej książki może być po dwóch stronach skali. Trzeba zatem spróbować 😊 by mieć szansę oceny Nawiedzonego domu.

Prosta wręcz banalna historia. Głównymi bohaterami jest dwoje dzieci, których rodzina przeprowadza się do nowego domu, który kryje tajemnicę miejsca i poprzednich mieszkańców. Jeśli miał bym oceniać przez pryzmat królowej polskiego kryminału to ocena nie była by za wysoka, ciężko znaleźć emocje większe niż dziecięce a wiele elementów jest mocno przewidywalna. Jeśli...

Kiedy byłam dzieckiem a potem nastolatką, to zaczytywałam się w książkach Joanny Chmielewskiej. Od czasu do czasu lubię ponownie sięgnąć po jej powieści, ale takie, których jeszcze nie czytałam, a zauważyłam, że jest ich sporo. Pani Chmielewska (tak jak każdy autor) ma książki lepsze i gorsze lub po prostu takie, które pasują mi ( z różnych powodów) mniej lub bardziej.

Odniosłam wrażenie, że część pierwsza serii o Janeczce i Pawełku "Nawiedzony dom" to młodzieżówka o ile nie literatura dziecięca. Styl pisania, język, opis pewnych sytuacji zupełnie taki jakby autorka kierowała tę książkę dla dzieci.

A wszystko się rozchodzi o to, że wielopokoleniowa rodzina Chabrowiczów ma się przeprowadzić do nowego (odziedziczonego w spadku) domu razem ze świeżo zaadoptowanym psem - Chabrem. Obserwujemy więc cały galimatias związany z przeprowadzką oraz tajemniczym strychem, po którym dzieci zawzięcie myszkują ( w tajemnicy przed rodziną),starając się odkryć kim jest tajemnicza postać, która włamuje się na ten strych i nie wiadomo czego tam szuka. Dzieci też odkrywają tam przeróżne starocie o dziwnym przeznaczeniu plus jakiś szyfr zapisany na kartce i znaleziony w kufrze. Zagadką pozostaje też sprawa jednej z lokatorek zwanej zmorą (wygląda na to, że odziedziczonej w spadku razem z domem),która nie chce się wyprowadzić z tego domu i otrzymuje cały czas jakieś tajemnicze paczki, które przynosi jej listonosz. Niestety, opisy tych wszystkich "polowań" na listonosza aby zdążyć przechwycić korespondencję przed zmorą były strasznie rozwlekłe i chwilami nudne. Pojawiła się też dwie afery kryminalistyczne, w tym jedna filatelistyczna.

Podoba mi się stosunek całej rodziny do zwierząt, w tym do psa Chabra, którego ktoś porzucił a oni przygarnęli. Jestem bardzo uczulona na tym punkcie , dlatego dodatkowy plus dla autorki, że pokazuje jak należy traktować zwierzęta i uczyć dzieci szacunku do nich już od małego.

Niestety, lektura nie przypadła mi do gustu, chociaż polubiłam tę dwójkę bystrych i zabawnych dzieciaczków. Owszem, ma jakiś archaiczny urok, ale jest za bardzo rozwleczona, przegadana i mało śmieszna. Autorka jest znana z ciętego humoru, a tutaj było go za mało. Przyjemne czytadełko, ale słabiutkie i na pozostałe części z tej serii już się nie skuszę. Po prostu "nie zaiskrzyło" - czasem tak bywa...

Kiedy byłam dzieckiem a potem nastolatką, to zaczytywałam się w książkach Joanny Chmielewskiej. Od czasu do czasu lubię ponownie sięgnąć po jej powieści, ale takie, których jeszcze nie czytałam, a zauważyłam, że jest ich sporo. Pani Chmielewska (tak jak każdy autor) ma książki lepsze i gorsze lub po prostu takie, które pasują mi ( z różnych powodów) mniej lub...

Po wszystkich *odświeżaczach " JCh , ta jest perełką!
Prosty język, zabawne teksty, nareszcie brak chaosu pisarki.
Czyta się miło jak ponad 20 lat temu

Po wszystkich *odświeżaczach " JCh , ta jest perełką!
Prosty język, zabawne teksty, nareszcie brak chaosu pisarki.
Czyta się miło jak ponad 20 lat temu

Miło sie czyta. Chmielewską albo się lubi albo się nie lubi. Przyjemna lektura

Miło sie czyta. Chmielewską albo się lubi albo się nie lubi. Przyjemna lektura

Przyjemna lektura. Poznajemy Janeczkę i Pawełka oraz ich psa Chabra.
Ich rodzina przeprowadza się do nowego domu, który dostają w spadku. Ale z tego domu nie chce się wyprowadzić jedna z lokatorek. która do tej pory tam mieszkała. Co jej powodem, że kobieta nie chce się wyprowadzić i prawie codziennie dostaje paczki, które przynosi jej tajemniczy listonosz tego się dowiesz, jak przeczytasz.
Książkę czytało się przyjemnie. Ma w sobie intrygujący wątek detektywistyczny, który jest ciekawy i zachęca do dalszego czytania. Polecam.

Przyjemna lektura. Poznajemy Janeczkę i Pawełka oraz ich psa Chabra.
Ich rodzina przeprowadza się do nowego domu, który dostają w spadku. Ale z tego domu nie chce się wyprowadzić jedna z lokatorek. która do tej pory tam mieszkała. Co jej powodem, że kobieta nie chce się wyprowadzić i prawie codziennie dostaje paczki, które przynosi jej tajemniczy listonosz tego się...

Zabawna, bardzo przyjemna szybka lektura.

Zabawna, bardzo przyjemna szybka lektura.

Rezolutne dzieciaki, sprytny pies, zwariowana rodzinka, sprawa kryminalna i humor autorki, bezbłędna lektura dla dzieciaków i dorosłych, nie tylko w wakacje. Wyzwanie LC czerwiec 2023

Rezolutne dzieciaki, sprytny pies, zwariowana rodzinka, sprawa kryminalna i humor autorki, bezbłędna lektura dla dzieciaków i dorosłych, nie tylko w wakacje. Wyzwanie LC czerwiec 2023

Świetna książka.

Świetna książka.

Ta książka nie jest moją ulubioną, ale w pewnym stopniu mi się podobała. Przystępnie się ją czytało i miała w sobie intrygujący wątek detektywistyczny, który był ciekawy i zachęcał do dalszego czytania. Książka dobrze się czytało, całościowo było w porządku.

Ta książka nie jest moją ulubioną, ale w pewnym stopniu mi się podobała. Przystępnie się ją czytało i miała w sobie intrygujący wątek detektywistyczny, który był ciekawy i zachęcał do dalszego czytania. Książka dobrze się czytało, całościowo było w porządku.