Pakistańska córka
- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Tytuł oryginału:
- Different Kind of Daughter
- Wydawnictwo:
- Sine Qua Non
- Data wydania:
- 2017-06-14
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-06-14
- Liczba stron:
- 352
- Czas czytania
- 5 godz. 52 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788365836076
- Tłumacz:
- Robert Filipowski
- Tagi:
- biografia dyskryminacja edukacja emigracja fanatyzm religijny islam kobieta literatura faktu mentalność obyczajowość Pakistan przemoc szantaż terror walka o wolność
- Inne
Nie pozwoliła, by islam zniszczył jej marzenia.
„Nazywam się Maria Toorpakai Wazir. Pochodzę z jednej z najbardziej niebezpiecznych części Pakistanu. Mój dom to siedziba talibów. Kobiety wiodą tu bardzo nieszczęśliwe życie…”
Tam, gdzie się wychowała, dla kobiet wszystko jest haram – zakazane: edukacja, słuchanie muzyki, opuszczanie domu bez towarzystwa mężczyzny, wybór ubrania, własne poglądy… Od najmłodszych lat dziewczynki są uległe i posłuszne. Ale nie Maria.
Miała talent do gry w squasha i chciała być najlepsza na świecie, ale na terenach opanowanych przez talibów sport mogą uprawiać jedynie chłopcy. Podjęła więc gigantyczne ryzyko i zaczęła udawać jednego z nich: przebierając się, ścinając włosy, owijając piersi bandażem.
Rodzice wspierali Marię od samego początku. Ale nawet oni nie byli w stanie zapewnić jej bezpieczeństwa, gdy zaczęto grozić jej śmiercią. Maria uciekła do Kanady, aby ocalić życie i… marzenia.
Przejmująca historia dziewczyny, która wygrała pojedynek z islamskim fanatykami i dziś walczy o to, by świat poznał los zniewolonych kobiet.
***
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Dżingis
Maria już w chwili urodzenia mogła o sobie powiedzieć - pechowa szczęściara. Pechowa, bo urodziła się w pakistańskim patriarchalnym kraju, gdzie kobieta jest niemą własnością mężczyzny. Szczęściara, bo jej własna rodzina pod tym względem miała poglądy iście wywrotowe. Matka, wykształcona nauczycielka, za zgodą i zachętą męża kontynuowała edukację nawet po ślubie. Ojciec, światły nauczyciel akademicki rozpalał w dzieciach - również w córkach - ciekawość świata i pęd do wiedzy. Gdy zatem Maria, obserwując mężczyzn i chłopców buntuje się paląc swoje dziewczęce sukienki, rodzice pozwalają jej być tym, kim chce. Chłopcem. Dżyngis-chanem. Od tamtej pory Maria znika. Znikają bariery i ograniczenia. Dżyngis jest wolny.
Dziewczyna w roli chłopca to częsta praktyka w niektórych muzułmańskich krajach, w rodzinach, w których nie doczekano się męskich potomków. Taki „chłopiec" mógł odciążyć rodzinę, w szczególności matkę w codziennych sprawunkach, nie dotyczyły go bowiem zwyczajowe ograniczenia. Mógł jak każdy inny chłopiec wychodzić sam z domu, rozmawiać z innymi mężczyznami a nawet być formalnym opiekunem matki i sióstr w zewnętrznym świecie. Powód do przemiany Marii był jednak inny. Potrzeba wolności, która wykiełkowała w niej we wczesnym dzieciństwie. Pielęgnowana przez rodziców, dała po latach - niełatwych, pełnych walki i trudnych zmagań z otoczeniem, wspaniałe owoce.
Pierwsze lata swej chłopięcej wolności Dżyngis spędza na bezcelowym wałęsaniu się po mieście i bójkach z innymi chłopcami. Kipi w nim agresja, która szybko, dzięki interwencji ojca zostaje skierowana na podnoszenie ciężarów. Od tego momentu zaczyna się przygoda Marii ze sportem ale też życie w strachu, że ktoś odkryje jej oszustwo. Udział w zawodach dla chłopców jasno daje jej do zrozumienia jak teraz będzie wyglądało jej życie. Jej ukrywanie płci.
Wszystko zmienia się gdy całkiem przypadkiem Dżyngis zaczyna interesować się squashem. A w zasadzie traci dla tego sportu głowę. Zaczynają się wielogodzinne, wyczerpujące treningi, walka z własnym ciałem, a wszystko to w cieniu wojny, w otoczeniu coraz bardziej panoszących wokół talibów. I gdy pewnego dnia dziewczyna ujawnia swoją płeć, zaczynają się jej kłopoty. Zaczyna się zagrożenie, dla niej i całej jej rodziny.
Biografia Marii Toorpakai to nie jest zwykła, łzawa opowiastka o uciśnionych arabskich kobietach. Jej historia to mozaika bólu, walki, odwagi i niezwykłego samozaparcia. To wyjątkowy obraz uporu całej rodziny, która robi wszystko, by dać dziewczynie szansę na spełnienie marzeń i wolne życie. Żaden członek rodziny nie ugnie sie przed groźbami śmierci czy widmem zamachu na życie. Dla nich wolne życie Marii jest wartością wyższą niż strach. I nie poddają się nawet wtedy, gdy otoczona ochroną Maria musi spędzić wiele dni i nocy w zamknięciu, walcząc z pogłębiającą się depresją. Szukają wyjścia z sytuacji nawet poza granicami kraju, byleby tylko Maria była wolna i mogła grać w squasha.
W wielu arabskich rodzinach historia taka jak ta nie miałaby prawa się wydarzyć. W wielu rodzinach córka o takiej woli walki zostałaby z pewnością wydana jak najszybciej za mąż, uwięziona w domu lub, co najbardziej prawdopodobne, zabita. Tym bardziej ważna jest dla świata ta biografia. Świat powinien wiedzieć, że islam to nie tylko fanatycy, terroryści i bomby. To również pragnienie wolności, wykształcone rodziny za wszelką cenę poszukujące dla swoich dzieci lepszego życia, próbujące budować swój kraj pomimo groźby śmierci z rąk fundamentalistów. "Pakistańska córka" jest więc nie tylko biografią zawodniczki sportowej. Nie jest też jedynie zapisem Pakistanu i realiów walki z talibami. To przede wszystkim pozycja obowiązkowa dla każdego, kto chce nauczyć się czym jest samozaparcie, wytrwałość i wychowanie dzieci w poszanowaniu ich indywidualności.
Joanna Jurzyk
Oceny
Książka na półkach
- 548
- 207
- 47
- 12
- 6
- 6
- 4
- 4
- 4
- 4
Opinia
Albo mam ostatnio przesyt podobnych treści, albo nie umiem tej książki docenić. Najpierw plusy: jest to autentyczna historia, a nie kolejne wynurzenia dziennikarek lub socjologów. Drugi plus to bardzo prosto i przejrzyście opisane zwyczaje plemiennych Muzułmanów. Jeśli ktoś nie czytał do tej pory nic na ten temat, na pewno wiele z tej książki skorzysta. I to tyle plusów. To teraz minusy. Po pierwsze tak jak pisałam w opinii o "Czarnej księdze kobiet",dla ludzi innej nacji jest to książka ciekawostka, o innej kulturze, innym sposobie myślenia. Możemy ją przeczytać dla lepszego zrozumienia innego systemu wartości i tyle. Tego typu książki powinny być czytane wręcz przymusowo w tamtych regionach, aby kobiety mogły czerpać siłę, nadzieję i wiarę na odmianę swojego losu. Ale czy na pewno każda Muzułmanka skorzysta na jej przesłaniu? Moim zdaniem nie. Przeciętne arabskie kobiety są zniewolone, niepiśmienne, poddańczo nastawione na rozkazy swoich mężów - właścicieli. Często nie zdają sobie sprawy, że istnieje lepszy świat, a jeśli nawet mają jakieś przypuszczenia, natychmiast zostają przekonane (najczęściej przemocą), że to co inne jest złe i nie dla nich. Maria i jej matka miały szczęście, żyły w postępowych rodzinach, które nie odmawiały dzieciom dostępu do edukacji. Rodzice Marii sami dobrze wykształceni i spełniający swoje marzenia wspierali dzieci w dążeniu do własnych celów i rozwijaniu talentów. Mimo biedy nie odmawiali wsparcia, bo wiedzieli, że najlepszą bronią przeciwko reżimowi jest wiedza. Niestety taka postawa jest ciągle "ciekawostką", "wybrykiem natury", a nie stanem faktycznym, co potwierdza mój poprzedni argument. Niewiele zwykłych Arabek ma tyle szczęścia...
Dla mnie ta książka to kolejny głos w dyskusji o niezależności kobiet Bliskiego Wschodu. Czy słyszalny? Czy dobrze skierowany? Czy cokolwiek zmieniający?
Albo mam ostatnio przesyt podobnych treści, albo nie umiem tej książki docenić. Najpierw plusy: jest to autentyczna historia, a nie kolejne wynurzenia dziennikarek lub socjologów. Drugi plus to bardzo prosto i przejrzyście opisane zwyczaje plemiennych Muzułmanów. Jeśli ktoś nie czytał do tej pory nic na ten temat, na pewno wiele z tej książki skorzysta. I to tyle plusów. To...
więcej Pokaż mimo to