Bad Mommy. Zła mama
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Tytuł oryginału:
- Bad Mommy
- Wydawnictwo:
- Sine Qua Non
- Data wydania:
- 2017-06-14
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-06-14
- Data 1. wydania:
- 2016-12-25
- Liczba stron:
- 320
- Czas czytania
- 5 godz. 20 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788365836083
- Tłumacz:
- Agnieszka Brodzik
- Tagi:
- literatura amerykańska małżeństwo manipulacja miłość niebezpieczeństwo nienawiść obsesja odmiana losu psychoza relacje rodzinne rodzina strach szczęście thriller
- Inne
Jolene i Darius Avery są szczęśliwą parą, wspólnie wychowują kilkuletnią Mercy. Pewnego dnia do sąsiedniego domu wprowadza się tajemnicza Fig. Szybko zaskarbia sobie sympatię młodego małżeństwa i staje się nieodłączną przyjaciółką Jolene. Z czasem zachowanie Fig staje się coraz bardziej niepokojące – dom wypełnia identycznymi rzeczami jak u przyjaciółki, kupuje te same ubrania, a jej Instagram zawiera zdjęcia Dariusa...
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Mogłabym być lepszą tobą
W sam środek myśli ktoś wsadził odbezpieczony granat. Teraz mogę jedynie zeskrobywać ich resztki ze ścian i próbować ułożyć je w całość. Potykam się przy tym o inne osoby, które w tej bezkształtnej masie szukają urwanych zdań, słów z końca języka i niedopowiedzeń.
Jestem Fig. Jestem Jolene. Jestem Darius.
Przyjaźń, miłość i zaufanie wybuchły mi prosto w twarz.
Fig Coxbury pragnie idealnego życia, córeczki, pięknego domu, przystojnego męża. Jak sama mówi, pragnie cudzych pragnień. Gdy więc znajduje kogoś, kto jest ucieleśnieniem wszystkich tych pragnień, postanawia się do niego zbliżyć. Młode małżeństwo, Jolene i Darius Avery, wspólnie wychowuje kilkuletnią Mercy i na pierwszy rzut oka tworzą razem perfekcyjną rodzinę. Są młodzi i piękni, mają śliczną córeczkę, idealny dom – to określenia, których Fig w odniesieniu do swojego życia dawno nie słyszała. Gdy Jolene z otwartymi ramionami zaprasza Fig do swojej codzienności, kobieta staje się przyjaciółką rodziny, powierniczką, a nawet opiekunką. Gdy jej życie zaczyna coraz mocniej splatać się z losami Jolene i Dariusa, każde z nich przekonuje się, że piękna fasada opowiada jedynie część historii, która w pełni wybrzmiewa dopiero za zamkniętymi drzwiami…
Źle ulokowane uczucia, zaufanie zbudowane na zdradzie, przyjaźń, w której większe i mniejsze zło dają prawdziwy popis to kwintesencja „Bad Mommy”. Gdybyśmy mieli zamknąć sedno tej historii w jednym słowie, to byłoby to słowo „chcę”; chcę ciebie, chcę twojej uwagi, chcę twojej przyjaźni, chcę twojej miłości, chcę twojego ciała, chcę twojego czasu, chcę twojego domu, chcę ci pomóc, chcę tego, czego ty chcesz, nieważne, co to jest, ważne, że czujesz taką potrzebę. Chcę chcieć. Pragnę pragnąć. To gubi bohaterów, bo nawet jeśli chcą czegoś w dobrej wierze, to szybko zostają ukarani za swoje dobre uczynki. Wystarczy, że po drugiej stronie tej dobrej wiary i dobrego uczynku stoi ktoś, kto pragnie czegoś zupełnie innego. Chcę ci pomóc, ale jak wykorzystasz moją pomoc? Chcę twojej miłości, ale co z nią zrobię? Nic dziwnego, że jeden z rozdziałów nosi nazwę „Chcę, chcę, chcę”. Fisher doskonale zdaje sobie sprawę z tego, co kieruje ludźmi – nasze pragnienia. Trzy części powieści to zapis szamotaniny z własnymi i cudzymi pragnieniami oraz konsekwencjami niewinnych z pozoru decyzji, które mogą nieodwracalnie wpłynąć na całe życie. Można by określić „Bad Mommy” jako opowieść o stalkerce, która próbuje przejąć życie swojej ofiary, ale tak naprawdę byłoby to jedynie opisanie jednego elementu tej historii. Gdy niezrównoważona Fig wkracza do życia Averych, wkracza też do cudzych tajemnic i problemów. Nie bez powodu każdy z bohaterów ma szansę przedstawić swój punkt widzenia na temat wydarzeń, które mają miejsce, tym samym odsłaniając kolejny element układanki.
Co otrzymamy, gdy dodamy romans do thrillera psychologicznego? Ulubiony koktajl Tarryn Fisher. W „Bad Mommy” autorka po raz kolejny skupia się na emocjonalnym trójkącie, wzorem trylogii „Mimo moich win” oraz „F*ck Love”. Nie mamy tutaj do czynienia z typowym trójkątem, w którym dwie kobiety walczą o serce mężczyzny. Owszem, jest to punkt wyjścia, ale Fisher nie byłaby sobą, gdyby nie nałożyła na niego ciemnego filtra, który uwypukla zepsucie, zło, grzechy i grzeszki. Więzi łączące bohaterów są poplątane i noszą ślady wszystkich odcieni szarości. W tych relacjach nic nie jest czarno-białe. Kochają się i równie żarliwie nienawidzą, budują liche domki z kłamstw i trzymają się ich kurczowo, nazywając je życiem. Ba, można nawet powiedzieć, że kochają się tak bardzo, że aż chcą się nawzajem krzywdzić. Tutaj nic nie jest proste i łatwe, szczególnie gdy serce podpowiada jedno, rozum drugie, rozsądek trzecie, a wszystko podlane jest sprzecznymi emocjami.
Pisarka nie wybiera łatwiej drogi, obdarzając głosem bohaterów, którzy są niegodni zaufania, niezrównoważeni, zepsuci i po prostu nie dają się lubić. Jest za to coś fascynującego w mrocznych zakamarkach ich umysłów, w problemach, z którymi się zmagają, w toksyczności, która ich otacza. To, co dzieje się w ich głowach, napędza akcję, a my z dreszczykiem emocji poznajemy kolejne sekrety. Choć historię opowiedziano na trzy głosy, to nietrudno zauważyć, że Fig dominuje w tej opowieści, za nią stoi Jolene i dopiero na końcu znajduje się Darius. Myślę, że małżonkowie mogliby otrzymać nieco więcej czasu, by w pełni zaznaczyć swoją obecność. Autorka w takim stopniu skoncentrowała się na trójce bohaterów, że zapomniała o reszcie świata, co w znaczący sposób wpłynęło na kreacje bohaterów drugoplanowych. Są oni czymś na kształt dekoracji, pionkami, które Fig, Jolene i Darius przesuwają z miejsca na miejsce w swojej chorej grze. To przedstawienie trzech aktorów, na które reszta może tylko popatrzeć i domyślać się, co dzieje się za kulisami. W tej klaustrofobicznej, niepokojącej atmosferze skupienie się na niewielkiej ilości postaci nie jest dużym grzechem, choć zabrakło mi rozwinięcia roli jednego, ważnego w moim mniemaniu bohatera. Jego wkład w historię i spojrzenie na jedną z kobiet byłby nieoceniony, dlatego żałuję, że Fisher zepchnęła go na margines.
„Bad Mommy” miesza w głowie czytelnika, zostawiając go z nieoczekiwanym finałem, który wręcz prosi się o dalsze poszukiwania, o zadawanie pytań, o szukanie informacji… O stalking. Fikcja zacierająca granice rzeczywistości zaprasza do domu, w którym normalność należy zostawić na progu, a wszelkie brudy są mile widziane. Autorka po raz kolejny udowodniła, że najlepiej czuje się w tym, co nieoczywiste, niejednoznaczne, niełatwe i niepokojące, oferując zapiski o obsesji przenoszonej poprzez umysł.
Powieść Tarryn Fisher można podsumować słowami: „wszyscy mamy źle w głowach”.
Trzeba wiedzieć tylko, kto ma gorzej od nas.
Jeśli tego nie wiesz, być może chodzi o ciebie.
Natalia Lena Karolak
Oceny
Książka na półkach
- 2 560
- 1 981
- 696
- 99
- 56
- 52
- 41
- 33
- 32
- 27
Opinia
Na wstępie Bad Mommy poznajemy Fig Coxbury – jedną z głównych bohaterów tej książki. Kobieta cierpi na psychopatyczne skłonności. Prócz tego, że obsesyjnie obserwuje Jolene i Dariusa Averych, to także wmówiła sobie, iż dusza jej nienarodzonego dziecka, żyje teraz w Mercy – córeczce powyższego małżeństwa. Kobieta uczęszcza na terapie i nie kryje się z tym, że z nieustającym natręctwem pragnie wiedzieć jak najwięcej o rodzinie Averych. Jej skłonności nasilają się z każdą kolejną stroną, gdzie w rezultacie doprowadzają do tego, iż Fig przeprowadza się do domu, który znajduje się tuż obok posiadłości Jolene i Dariusa. Kobieta decyduje się nawiązać bliższe relacje z rodziną, pragnie się z nimi zaprzyjaźnić, aby być bliżej Mercy, gdyż postrzega Jolene jako nie będącą w stanie stworzyć prawdziwy domu swojej córce i mężowi. Szybko udaje się jej zaskarbić sympatię młodego małżeństwa, a także stać się powierniczką Jolene. Matka bez skrupułów i w swojej lekko naiwnej bezinteresowności wpuściła do swojego życia sąsiadkę. Kobiety zaczynają spędzać ze sobą coraz więcej czasu, jednak ani Jolene, ani Darius nie spodziewają się tego, iż Fig sprowadzi na ich rodzinę wulkan kłopotliwych sytuacji. Obsesja dotycząca małej Mercy w rezultacie przekształca się w „coś” jeszcze bardziej intensywniejszego. Kobieta gromadzi takie same rzeczy w swoim domu jak jej przyjaciółka, umieszcza zdjęcia Dariusa na swoim Instagramie. Kto w rezultacie jest głównym obiektem zainteresowania Fig?
***
Thriller został podzielony na trzy części - "psychopatę", "socjopatę" oraz "pisarza". Biorąc pod uwagę ten podział, to muszę przyznać, że bardzo mi się to spodobało. Dzięki takiemu zabiegowi, mogliśmy poznać znacznie bliżej każdego z bohaterów. Każdy z nich miał swoje „pięć minut”. W pierwszej części narratorem jest Fig, w drugiej zaś Darius, a zwieńczeniem tej historii są odczucia Jolene.A w rezultacie te trzy części tworzą swoistą całość.
***
Jeżyli miałabym podsumować w całej okazałości Bad Mommy, to muszę przyznać, że spodziewałam się czegoś innego, czegoś intensywniejszego, przenikającego moją duszę, powodującego wciśnięcie w fotel. Wyobrażałam sobie trochę inaczej tę historię. Niestety nie otrzymałam tego. Mimo to, rozpoczynając czytanie zostałam wciągnięta w psychopatyczne skłonności Fig i pierwsza część najbardziej wzbudziła moje ogólne zainteresowanie. Pozostałe części trochę mniej, niemniej jednak dobrnęłam do końca w ekspresowym tempie.
***
Jeżeli chodzi o samych bohaterów to myślę, że Fig jako stalkerka została dobrze nakreślona, to trzeba przyznać. Nieustannie wytwarzała wokół siebie aurę niezdarnej, chorowitej osoby, jednocześnie uzależniając rodzinę Avery swoją osobą. Jej obsesja, kupowanie tego samego co Jolene, śledzenie co robi, było samo w sobie ciekawe, niemniej jednak nie wywołało we mnie żadnych emocji. Darius na początku wydawał się takim idealnym ojcem i mężem, ułożonym psychologiem, oddanym swojej rodzinie i pracy, ale swoje za uszami ma... Druga część jest tego świetnym dowodem i ukazuje prawdziwe oblicze Dariusa. Jolene została przedstawiona jako dobra i mądra matka, żona, przyjaciółka, lecz z czasem rozpoczyna naiwnie wierzyć w dobre intencje przyjaźni z Fig.
***
Biorąc pod uwagę zakończenie to muszę przyznać, że wywołało we mnie lekkie osłupienie w szczególności ostatnie zdania... Wówczas cała moja refleksja dotycząca tego thrillera i to co zdążyłam sobie ułożyć w głowie poszło na marne, przepadło... Myślę, że to było zamierzone, że Autorka zrobiła to z premedytacją, aby czytelnik jeszcze długo po skończonej lekturze myślał o tej książce i zastanawiał się co i jak i dlaczego tak.
***
Akcja książki na początku płynie bardzo szybko. Pierwsze strony wywołały we mnie szereg emocji, tak jak pisałam wcześniej, że to właśnie pierwsza część była dla mnie najlepsza i nie mogłam się oderwać. Niestety nieco później wszystko wydało mi się mało znaczące, jednocześnie wywołując lekkie zniecierpliwienie. Reasumując czuję lekki niedosyt. Czy polecam? A może odradzam? Wybór pozostawiam Wam! :)
http://nie-oceniam-po-okladkach.blogspot.com/2017/06/61-bad-mommy-tarryn-fisher-recenzja.html
Na wstępie Bad Mommy poznajemy Fig Coxbury – jedną z głównych bohaterów tej książki. Kobieta cierpi na psychopatyczne skłonności. Prócz tego, że obsesyjnie obserwuje Jolene i Dariusa Averych, to także wmówiła sobie, iż dusza jej nienarodzonego dziecka, żyje teraz w Mercy – córeczce powyższego małżeństwa. Kobieta uczęszcza na terapie i nie kryje się z tym, że z nieustającym...
więcej Pokaż mimo to