Początkowo byłam nieco rozczarowana lekturą, nie mogłam się wczytać, całość wydawała mi się nijaka i nie zapowiadało się, by cokolwiek miało się zmienić. Jednak po kilku rozdziałach akcja nabrała tempa, napięcie zaczęło rosnąć strona po stronie i do samego końca trzymało mnie w zawieszeniu, zastanawiającą się, jaki będzie finał tej „rozgrywki”.

Autorka, tak jak to miało miejsce w przypadku Idealnej, prowadzi akcję trójtorowo. Poznajemy troje bohaterów, świat widziany ich oczami i malowany ich emocjami. A o ile w Idealnej przybliżał nam czytelnikom bohaterów, tak tutaj brakło mi czegoś, co pozwoliłoby wczuć się w emocje poszczególnych postaci.
Czytelnik nie do końca jest w stanie w czuć się w emocje bohaterów, poczuć strach, złość itd., zupełnie jakby był oddzielony od nich grubą szybą, która to wszystko wycisza.

Dużym plusem powieści są krótkie rozdziały. Dzięki temu książkę czyta się szybko, pokonując stronę po stronie i w końcu docierając do końca, poznając zaskoczenie, które zaskakuje.
Autorka ma przyjemny styl, a plastyczny język odgrywa w odbiorze powieści sporą, pozytywną rolę. Dodatkowo widać, że autorka dopracowywała najdrobniejsze szczegóły tej historii, by mimo podziału na „trzy role”, całość była spójna dla czytelnika.

Trzecia to kolejna tajemnicza powieść Magdy Stachuli, w której zagadki i tajemnice kumulują napięcie, by krok po kroku dawkować czytelnikowi odpowiedzi, bądź wskazówki, czego może spodziewać się na kolejnych kartach powieści, a i tak nadal zaskakiwać go coraz bardziej i bardziej…

Podsumowując: Trzecia to intrygujący thriller psychologiczny pióra Magdy Stachuli, który przytrzyma Was w niepewności tego, co następuje strona po stronie w tej historii. Zanurzycie się w brudach przeszłości trojga bohaterów, których losy przecinają się w dziwnych i tajemniczych okolicznościach… i wyciąga je na światło dzienne… Co z tego wyniknie? Przekonacie się, sięgając po ten thriller.

Początkowo byłam nieco rozczarowana lekturą, nie mogłam się wczytać, całość wydawała mi się nijaka i nie zapowiadało się, by cokolwiek miało się zmienić. Jednak po kilku rozdziałach akcja nabrała tempa, napięcie zaczęło rosnąć strona po stronie i do samego końca trzymało mnie w zawieszeniu, zastanawiającą się, jaki będzie finał tej „rozgrywki”.

Autorka, tak jak to miało...