Oto przed nami część druga przygód studentki VIII roku Starmińskiej Wyższej Szkoły Magii, Wróżbiarstwa i Zielarstwa – W. Rednej. Po rozróbie w Dogewie Wolha wraca do spokojnego studenckiego życia. Do czasu jednak. Wypadki ponownie komplikują się kiedy władca wampirów o długim imieniu, w skrócie zwany Lenem, przybywa do Starminy na turniej łucznicy, w którym nagrodą jest nie pierwszej świeżości miecz wygrzebany z czeluści królewskiego skarbca. Po co mu zardzewiała kupa żelastwa, nie wiadomo. Żeńska część uczelni traci dla Lena głowę, miecz zostaje skradziony a mieszkańcy Starminy okazują się wampirofobamii. Czy może być gorzej? Owszem, może!Zawód Wiedźma nie jest książką wybitną, o skomplikowanej, poruszającej emocje fabule. Jest sympatycznym czytadłem ze sporą dawką humoru. Intryga rozwija się dynamicznie, prawie przez cały czas coś się dzieje. Fabuła jest raczej prosta, w książce niewiele jest wątków pobocznych, wybór bohaterów też jest raczej ograniczony. Można to uznać za wadę, ale można też za zaletę, ponieważ książkę czyta się szybko i przyjemnie. Ze względu na tą prostotę właśnie, można odłożyć ją w dowolnym momencie i spokojnie wrócić do czytania po jakimś czasie, nie martwiąc się, że z nadmiaru postaci i wydarzeń wszystko się nam pomiesza...

Na ciąg dalszy recenzji zapraszam Drogi Czytelniku do mojego bloga:
http://byl-sobie-mol.blogspot.ca/2013/07/olga-gromyko-zawod-wiedzma-czesc-2.html

Oto przed nami część druga przygód studentki VIII roku Starmińskiej Wyższej Szkoły Magii, Wróżbiarstwa i Zielarstwa – W. Rednej. Po rozróbie w Dogewie Wolha wraca do spokojnego studenckiego życia. Do czasu jednak. Wypadki ponownie komplikują się kiedy władca wampirów o długim imieniu, w skrócie zwany Lenem, przybywa do Starminy na turniej łucznicy, w którym nagrodą jest...