Pierwszą książką tej autorki (Portret księżna)...cóż, nie byłam oczarowana ale postanowiłam zapoznać się z innymi i zaczęłam cykl "Niepoprawni uwodziciele". Z pary bohaterów bardziej podobała mi się Yvette - zdecydowana i stanowcza, z kolei Jeremy był dla mnie cały czas zbyt delikatny i zbyt starający się nie urazić Yvette. Każde z nich ma swoje tajemnice i nie chce ich zdradzać przed drugim. W tajemnicach i niejasnościach prowadzona jest fabuła.
Mogę powiedzieć, że romans sympatyczny, ot, tak na wieczór do herbatki.

Pierwszą książką tej autorki (Portret księżna)...cóż, nie byłam oczarowana ale postanowiłam zapoznać się z innymi i zaczęłam cykl "Niepoprawni uwodziciele". Z pary bohaterów bardziej podobała mi się Yvette - zdecydowana i stanowcza, z kolei Jeremy był dla mnie cały czas zbyt delikatny i zbyt starający się nie urazić Yvette. Każde z nich ma swoje tajemnice i nie chce ich...

Jeremy jest artystą, podróżuje po świecie i maluje obrazy. Uważany za osobę rozpustną, co mu ani trochę nie przeszkadza. Nie zamierza wracać do domu i pomóc siostrze w prowadzeniu rodzinnego interesu. Większość myśli, że woli podróże i nie interesują go losy rodziny, jednak prawda jest zupełnie inna, a przeszłość, o której nie potrafi zapomnieć, nie pozwala mu tam wrócić.
Wybierając się na wesele kuzynki, nie wiedział, że pozna tam kobietę, która tak wiele w nim zmieni. Lady Yvette przykuła jego wzrok od pierwszej chwili, zapragnął ją uwiecznić na płótnie. Kiedy pyta nowo poznanego mężczyznę kim ona jest, okazuje się, że jego siostrą. Mimo że Jeremy zawsze odmawia malowania portretów, tym raz się zgadza, ma jednak ukryty w tym cel. Jednak po kryjomu, podczas tańca proponuje Yvette równocześnie namalowanie dwóch obrazów – portretu, jaki zgodził się namalować oraz zupełnie innego, dość odważnego obrazu, obiecując, że nikt jej na nim nie pozna. Kobieta się zgadza, jednak w zamian chce, aby Jeremy zabrał ją do domów publicznych. Pragnie tam odnaleźć pewną kobietę, a dokładniej jej synka, który jest jej bratankiem, jednak tego nie ujawnia. Oboje przystają na warunki drugiej strony, nie wiedząc, jak szybko i jak bardzo się do siebie zbliżą. Czy Jeremy namaluje obraz? Co takiego się stało, że nie chce wrócić w rodzinne strony? Czy odnajdzie kobietę i swojego bratanka? Czy uda jej się ukryć poszukiwania przed bratem? Czy Yvette i Jeremy mają szansę na zbudowanie czegoś trwałego, na szczęście we dwoje?...
Cała recenzja na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2020/10/wydawnictwo-bis-ksiazka-pt-cykl.html

Jeremy jest artystą, podróżuje po świecie i maluje obrazy. Uważany za osobę rozpustną, co mu ani trochę nie przeszkadza. Nie zamierza wracać do domu i pomóc siostrze w prowadzeniu rodzinnego interesu. Większość myśli, że woli podróże i nie interesują go losy rodziny, jednak prawda jest zupełnie inna, a przeszłość, o której nie potrafi zapomnieć, nie pozwala mu tam...

Może być to dobry pomyśl na jesienny wieczór, fabuła przewidywalna od początku, ale nie tego oczekujemy od romansu.

Może być to dobry pomyśl na jesienny wieczór, fabuła przewidywalna od początku, ale nie tego oczekujemy od romansu.

Jak dla mnie, wcale nie jest tak źle. Nie tak źle jakby mogło wydawać się po przeczytaniu niektórych recenzji. Ok., być może rzeczywiście Sabrina Jeffries przyzwyczaiła nas do trochę bardziej rozbudowanych, trochę bardziej zajmujących, trochę bardziej wciągających historii, jednak nie wszystkie muszą być tak dobre. Raz na jakiś czas, może pojawić się odrobinę słabsza. I tutaj tak chyba właśnie jest. Trafiło na Sztukę grzeszenia.
Trochę za dużo słów. Trochę za mało emocji. Trochę za mało dopracowania. Lekki brak spójności. Nie lubię miotających się bohaterów i do tej pory chyba Jeffries trzymała ich na dystans, tutaj niestety, jak nie on, to ona. Jak nie ona to on.
Jednak jest w tej książce pewien urok ukryty w delikatności uczuć.
Nie było tak źle, ale nie ma co ukrywać, mogło być znacznie lepiej.
Polecam, ale ostrożnie i bez wygórowanych oczekiwań.

Jak dla mnie, wcale nie jest tak źle. Nie tak źle jakby mogło wydawać się po przeczytaniu niektórych recenzji. Ok., być może rzeczywiście Sabrina Jeffries przyzwyczaiła nas do trochę bardziej rozbudowanych, trochę bardziej zajmujących, trochę bardziej wciągających historii, jednak nie wszystkie muszą być tak dobre. Raz na jakiś czas, może pojawić się odrobinę słabsza. I...

Po przeczytaniu kilku krwawych kryminałów oraz mrocznych thrillerów miałam ogromną ochotę spędzić wieczór zatopiona w świecie flirtu, miłości oraz zmysłowych spojrzeń pięknych bohaterów. Bez chwili wahania sięgnęłam po pierwszy tom serii „Niepoprawni uwodziciele” napisanej przez Sabrinę Jeffries. „Sztuka grzeszenia” już samą okładką obiecywała mi dokładnie to, czego potrzebowałam. Piękna, balowa suknia spowijająca ciało kobiety obejmowanej przez mężczyznę była zapowiedzią niezwykłej historii.

Zacznijmy więc od samych bohaterów i historii, która ich połączy:
Lady Yvette Barlow zdecydowanie nie jest nieśmiałą panną, która oblewa się rumieńcem przy byle okazji. Potrafi zadziwiać doborem strojów, przyjaciółek, ale również zachowań oraz słownictwa zaczerpniętego ze slumsów XIX wiecznego Londynu. Nie obawia się nawet drobnych skandalów, chociaż w głębi serca marzy o miłości.
Jeremy Keane to potomek brytyjskich arystokratów, urodzony w Ameryce. To też coraz bardziej uznany artysta, nie wahający się przed ukazaniem codzienności, brzydoty i tego, od czego świat bogatych możnowładców Starego Kontynentu odwraca wciąż twarz.
Kiedy tych dwoje spotyka się przypadkiem na weselu znajomych, niemal od pierwszej chwili daje się wyczuć między nimi chemię. Napięcie to będzie powoli, ale konsekwentnie narastać, aż do ostatnich stron powieści.
On pragnie uczynić z niej modelkę pozującą do dzieła, które sobie wymarzył. Niestety, zaproponowanie czegoś takiego damie nie wchodzi w grę, bowiem musiałoby to zyskać aprobatę jej prawnego opiekuna, a zarazem brata, Lorda Edwina. Pozornie, bowiem szybko okazuje się, że Yvette, oczywiście potajemnie, chce wybrać się do jednego z domów publicznych, o istnieniu których panna z dobrego domu nie powinna nawet wiedzieć.
Wykorzystując narzucone im wzajemne towarzystwo, zawierają pakt – pozowanie za pomoc w dostaniu się do przybytku rozkoszy, w którym młoda kobieta ma nadzieję rozwiązać rodzinną tajemnicę. Czy znany uwodziciel dotrzyma słowa, a może wprowadzając damę w arkana niebezpiecznej sztuki grzeszenia, sprowadzi ją na manowce, z których nie ma już powrotu?

Pod osłoną lekkiej, przyjemniej opowieści można doszukać się drugiego, znacznie bardziej interesującego dna. Autorka porusza niezwykle ważne tematy dotyczące stosunków rodzinnych, niewygodnych tajemnic, podświadomych obaw, ale też braterskiej miłości oraz poszukiwania szczęścia mimo dramatycznych przejść. Sabrina Jeffries umiejętnie prowadzi akcję, dawkując nie tylko emocję, ale też niespodziewane zwroty akcji, które dramatycznie wpływają na losy naszych bohaterów.

Podsumowując: Już nie mogę doczekać się chwili, kiedy znajdę moment, aby sięgnę po drugi tom serii, a tymczasem szczerze polecam Wam lekturę „Sztuki grzeszenia” jeśli lubicie, aby powieść oprócz czystej rozrywki, zaprawionej odrobiną pikanterii, niosła ze sobą również jakieś przesłanie.

Po przeczytaniu kilku krwawych kryminałów oraz mrocznych thrillerów miałam ogromną ochotę spędzić wieczór zatopiona w świecie flirtu, miłości oraz zmysłowych spojrzeń pięknych bohaterów. Bez chwili wahania sięgnęłam po pierwszy tom serii „Niepoprawni uwodziciele” napisanej przez Sabrinę Jeffries. „Sztuka grzeszenia” już samą okładką obiecywała mi dokładnie to, czego...

Obiecujący początek nowego cyklu w polskiej wersji językowej. Książki Sabriny Jeffries bardzo lubię, więc mało wybredna jestem i tym razem :)
http://slowemmalowane.blogspot.com/2018/05/sabrina-jeffries-sztuka-grzeszenia.html

Obiecujący początek nowego cyklu w polskiej wersji językowej. Książki Sabriny Jeffries bardzo lubię, więc mało wybredna jestem i tym razem :)
http://slowemmalowane.blogspot.com/2018/05/sabrina-jeffries-sztuka-grzeszenia.html

Nie porwała mnie ta historia. Główna bohaterka była całkiem niezła, wiedziała czego oczekuje od związku i była temu wierna. Wcześniej się sparzyła i rozumiałam jej obawy. Natomiast bohater był bardzo przeciętny, jak dla mnie bezpłciowy. Kompletnie nie mogłam się wczuć w jego historię. Na początku trudno mi też było się zorientować kto jest kim w tej książce. To pierwsza część kolejnej serii tej autorki, ale sporo jest odwołań do poprzednich książek, niektórych wątków już nie pamiętałam i trochę mi to przeszkadzało w czytaniu.

Nie porwała mnie ta historia. Główna bohaterka była całkiem niezła, wiedziała czego oczekuje od związku i była temu wierna. Wcześniej się sparzyła i rozumiałam jej obawy. Natomiast bohater był bardzo przeciętny, jak dla mnie bezpłciowy. Kompletnie nie mogłam się wczuć w jego historię. Na początku trudno mi też było się zorientować kto jest kim w tej książce. To pierwsza...