Przejmujący dokument o wojnie w Afganistanie. Ktoś mógłby powiedzieć, że to przecież były lata osiemdziesiąte, że to już zamierzchła przeszłość i nieistotne wydarzenia. Niestety, pokłosie tych wydarzeń widać do dziś. A książka z charakterystyczną dla autorki pieczołowitością pochyla się nad niemal każdym aspektem tych czasów. Rozmawia z żołnierzami, wspomina zarówno czasy działań na terenie Afganistanu, jak i lata powojenne. Przejmująca jest hipokryzja ówczesnych władz. Przekonywanie młodych ludzi, iż wyjeżdżają szerzyć komunizm i wspierać bratni naród. Tyle, że do ręki wkładano im karabin i granaty. Co więcej, niewprawnej ręki, która nie umiała się tą bronią posługiwać. A po wojnie? Traktowani są jako faszyści, nikt nie przejmuje się kalekimi żołnierzami, nikt nie udziela im pomocy psychologicznej. To samo dotyczy pielęgniarek, lekarzy. Jednakże autorka odważnie pisze również o korupcji w wojsku, o nielegalnym handlu konserwami, bronią, kocami, o fali, czyli gnębieniu młodszych roczników. Nie waha się przed opisywaniem ataków wojska radzieckiego na ludność cywilną, karawany. A potem opowie o bólu matek, które straciły czasami jedyne dziecko. Największe wrażenie robi swoiste post scriptum, czyli pozwy sądowe jakie wnieśli bohaterowie tych opowieści. Rozprawy jakie miała autorka. Międzynarodowe wsparcie, które otrzymała. Wszystko to jednoznacznie wskazuje jak ważna jest ta książka i jak istotny, a zarazem drażliwy temat porusza. Audiobook czytany jest przez panią Krystynę Czubównę, a jej spokojny głos stanowi wspaniały kontrapunkt dla okropności wojny. Polecam.

Przejmujący dokument o wojnie w Afganistanie. Ktoś mógłby powiedzieć, że to przecież były lata osiemdziesiąte, że to już zamierzchła przeszłość i nieistotne wydarzenia. Niestety, pokłosie tych wydarzeń widać do dziś. A książka z charakterystyczną dla autorki pieczołowitością pochyla się nad niemal każdym aspektem tych czasów. Rozmawia z żołnierzami, wspomina zarówno czasy...