Za "Kapłankę w bieli" zabierałam się trzy razy... Dwa podejścia zajęło mi przeczytanie samego prologu (wcale nie długiego) i jakoś przez to, że nie złapałam od początku bakcyla (a rzadko mi się to zdarza) dopiero niedawno postanowiłam czytać dalej. I cieszę się, że to zrobiłam, bo książka jest naprawdę dobra. Co prawda, wśród innych powieści Trudi Canavan plasuje się dość nisko, ale nie jest zła, o nie!
Od samego początku poznajemy Aurayę, która zostaje wybrana na ostatnią z pięciorga Białych, powiedzielibyśmy najwyższych kapłanów, Wybrańców Pięciorga Bogów, mających za zadanie być przedłużeniem ich woli wśród ludzi. Dzięki temu Auraya zyskuje nieśmiertelność i specjalne Dary.
Akcja książki nie kręci się jednak wyłącznie wokół Aurayi, jest mocno wielowątkowa. I to czasem sprawiało, że wszystko mi się dłużyło, nie wszystkie wątki innych postaci były tak ciekawe. Jednym z najlepszych elementów książki (jak widziałam, też podkreślany przez innych Czytelników) był wątek Emerahl. O tkaczu snów Leiardzie również czytało się bardzo miło.
Ogólnie pomysł na fabułę jest ciekawy, losy wszystkich postaci w końcu splotły się ze sobą i nie mogę się już doczekać, by poznać dalsze ich losy.

Za "Kapłankę w bieli" zabierałam się trzy razy... Dwa podejścia zajęło mi przeczytanie samego prologu (wcale nie długiego) i jakoś przez to, że nie złapałam od początku bakcyla (a rzadko mi się to zdarza) dopiero niedawno postanowiłam czytać dalej. I cieszę się, że to zrobiłam, bo książka jest naprawdę dobra. Co prawda, wśród innych powieści Trudi Canavan plasuje się dość...