Poprawna książka. Z plusów zdecydowanie przytoczenie czytelnikom wierzeń i tradycji jakuckich. Jeśli ktoś lubi humor z młodzieżówek, to parę razy się uśmiechnie.

Akcja jest dosyć szybka, przez co brakuje tu głębi w relacjach czy zamiarach bohaterów, którzy jednak sami w sobie są dosyć barwni. Nie podobało mi się zakończenie (przed epilogiem),

SPOJLER



(coś na kształt wychodzenia 'poza' ramy świata przedstawionego jest dosyć ciekawe, ale jednak niesatysfakcjonujące). Na plus za to brak oszczędzania bohaterów.

Poprawna książka. Z plusów zdecydowanie przytoczenie czytelnikom wierzeń i tradycji jakuckich. Jeśli ktoś lubi humor z młodzieżówek, to parę razy się uśmiechnie.

Akcja jest dosyć szybka, przez co brakuje tu głębi w relacjach czy zamiarach bohaterów, którzy jednak sami w sobie są dosyć barwni. Nie podobało mi się zakończenie (przed epilogiem),

SPOJLER



(coś na kształt...

Baśń dla dorosłych, idealna na ciemne, zimowe wieczory. Wciągająca, mroczna, pełna czarów, fantastycznych postaci, gadających zwierząt, mądrych szamanów i wszystkomogących bogów. A jednocześnie piękna opowieść o sile przyjaźni i miłości, o szacunku do bliskich i do zachwytu nad przyrodą i światem. Znakomicie wpleciona została historia Jakutów i ich wierzeń.

Baśń dla dorosłych, idealna na ciemne, zimowe wieczory. Wciągająca, mroczna, pełna czarów, fantastycznych postaci, gadających zwierząt, mądrych szamanów i wszystkomogących bogów. A jednocześnie piękna opowieść o sile przyjaźni i miłości, o szacunku do bliskich i do zachwytu nad przyrodą i światem. Znakomicie wpleciona została historia Jakutów i ich wierzeń.

Dosyć ciekawa pozycja która nie jest jakoś sztucznie rozciągnięta. Poprawna literatura ale niestety nic poza tym w moim odczuciu.

Dosyć ciekawa pozycja która nie jest jakoś sztucznie rozciągnięta. Poprawna literatura ale niestety nic poza tym w moim odczuciu.

To jedna z moich ulubionych książek.
Dla mnie nie ma słabszych momentów,niczego bym w niej nie zmienił.

To jedna z moich ulubionych książek.
Dla mnie nie ma słabszych momentów,niczego bym w niej nie zmienił.

Sprawnie napisane przygodowe fantasy zapożyczające z wielu wierzeń... i tyle. Nie znalazłem tu dla siebie niczego więcej. Do przeczytania, odłożenia na półkę i zastanawiania się za dwa lata "o czym to było i czym się różniło od reszty podobnych".

Podobał mi się jednak styl i po pozostałe dzieła też sięgnę.

Sprawnie napisane przygodowe fantasy zapożyczające z wielu wierzeń... i tyle. Nie znalazłem tu dla siebie niczego więcej. Do przeczytania, odłożenia na półkę i zastanawiania się za dwa lata "o czym to było i czym się różniło od reszty podobnych".

Podobał mi się jednak styl i po pozostałe dzieła też sięgnę.

Mam zróżnicowane opinie o książkach pani Mai. Ruda sfora w moim odczuciu wypadła kiepsko. Trochę się wynudziłem. Momentami miałem wrażenie, że czytam bajkę, co prawda dla dorosłych, ale jednak bajkę.

Mam zróżnicowane opinie o książkach pani Mai. Ruda sfora w moim odczuciu wypadła kiepsko. Trochę się wynudziłem. Momentami miałem wrażenie, że czytam bajkę, co prawda dla dorosłych, ale jednak bajkę.

Autorka przenosi czytelnika w świat legend, bogów, stworzeń duchów i ludzi. Nie jest to prosta historia ale bardzo oryginalna, nawet z humorem. Czytając niczego nie można być pewnym. Warto się z nią zapoznać. Polecam!!

Autorka przenosi czytelnika w świat legend, bogów, stworzeń duchów i ludzi. Nie jest to prosta historia ale bardzo oryginalna, nawet z humorem. Czytając niczego nie można być pewnym. Warto się z nią zapoznać. Polecam!!

Ciekawa historia, daje nadzieje i jednoczesnie ja odbiera. Czym jest Ruda Sfora i dlaczego pustoszy zaswiaty? Autorka szczodrze czerpie z mitologi syberyjskiej, zeby to wyjasnic.
Czasem smutna, czasem zabawna, zakonczona bardzo madra puenta opowiesc o walce dobra ze zlem.

Ciekawa historia, daje nadzieje i jednoczesnie ja odbiera. Czym jest Ruda Sfora i dlaczego pustoszy zaswiaty? Autorka szczodrze czerpie z mitologi syberyjskiej, zeby to wyjasnic.
Czasem smutna, czasem zabawna, zakonczona bardzo madra puenta opowiesc o walce dobra ze zlem.

Książka, która nie trafi w gust każdego czytelnika, zwłaszcza tego, który potrzebuje, by fabuła gnała do przodu i nieustannie zaskakiwała. "Ruda sfora" to spokojna, baśniowa opowieść drogi skupiona na mistycyzmie, syberyjskich wierzeniach i poznawaniu samego siebie. Językowo perełka, jak zawsze w wykonaniu autorki, ale, jak wspominałem, sama książka może pozostawiać uczucie niedostatku. Dla mnie przyjemna pozycja na spokojny jesienny wieczór spędzony pod kocem.

Książka, która nie trafi w gust każdego czytelnika, zwłaszcza tego, który potrzebuje, by fabuła gnała do przodu i nieustannie zaskakiwała. "Ruda sfora" to spokojna, baśniowa opowieść drogi skupiona na mistycyzmie, syberyjskich wierzeniach i poznawaniu samego siebie. Językowo perełka, jak zawsze w wykonaniu autorki, ale, jak wspominałem, sama książka może pozostawiać uczucie...

Kolejna tragiczna książka o szamanizmie. Dobra konkurencja dla Jadowskiej. Bez polotu, nudne i tendencyjne, książka trąci myszom. Kompletna strata czasu.

P.S.
A okładka wygląda jak *****

Kolejna tragiczna książka o szamanizmie. Dobra konkurencja dla Jadowskiej. Bez polotu, nudne i tendencyjne, książka trąci myszom. Kompletna strata czasu.

P.S.
A okładka wygląda jak *****