Dobra kontynuacja historii, aczkolwiek fabuła była dla mniej ciut mniej angażująca niż w pierwszym tomie. Stopniowo poznajemy coraz lepiej świat Monstressy, poszczególne wątki zaś ładnie się rozwijają. Wysoki poziom ilustracji został utrzymany, często zawieszałem oko na dłużej na danej stronie aby nacieszyć się pięknymi rysunkami.

Jeśli miałbym na coś narzekać to moim zdaniem pewne sekwencje były okazywane trochę za szybko, przydałaby się czasem strona lub dwie więcej, aby lepiej zobrazować pewne rzeczy.

Ogólnie polecam i niedługo zabieram się za trzeci tom. Ode mnie 7/10.

Dobra kontynuacja historii, aczkolwiek fabuła była dla mniej ciut mniej angażująca niż w pierwszym tomie. Stopniowo poznajemy coraz lepiej świat Monstressy, poszczególne wątki zaś ładnie się rozwijają. Wysoki poziom ilustracji został utrzymany, często zawieszałem oko na dłużej na danej stronie aby nacieszyć się pięknymi rysunkami.

Jeśli miałbym na coś narzekać to moim...

Przeczytane po raz pierwszy: 17 sierpnia 2022
Przeczytane po raz drugi: 12 sierpnia 2023

Przeczytane po raz pierwszy: 17 sierpnia 2022
Przeczytane po raz drugi: 12 sierpnia 2023

Jak ciekawie pociągnąć historię? Odpowiedz na pytania czytelnika i zapodaj zupełnie nowy zestaw pytań, na które odpowiedzi znajdzie w następnym albumie. Do mnie taka forma trafia. Właśnie z nią spotkałem się w drugim tomie serii "Monstressa". Jeśli ktoś chciał poznać imię bestii zamieszkującej ciało Maiko Półwilk, jej naturę oraz powody dla, których matka dziewczyny sprowadziła na ten świat nieszczęście, to musi się udać wraz z główną bohaterką na Wyspę Kości. Pradawne, do tego przeklęte, miejsce, o którym krąży więcej legend, niż faktów. Bowiem większość śmiałków, która się tam udała już nigdy nie wróciła. Tak oto zapowiada się drugi album, noszący tytuł "Krew". Jest on bardzo wymowny i ma więcej znaczeń, niż można by się z początku spodziewać.

Zacznijmy od tego, że sama intryga nieco się zagęszcza. Nowa wojna pomiędzy Federacją Ludzi a Królestwami Arkanijczyków, zdaje się być już tylko kwestią czasu. Masa organizacji z obu stron konfliktu, poluje na Maiko, w przeświadczeniu że zna ona sekret tajemniczej broni, która wiele lat temu zniszczyła miasto Constantine. Tymczasem dziewczyna związuje się z piratami, będącymi sojusznikami jej matki i wraz z kotem Renem oraz lisiczką Kippą rusza na Wyspę Kości. Jest to jej ostatnia nadzieja, na poznanie prawdy o swej przeszłości i pochodzeniu monstrum zagnieżdżonego w jej ciele. Co ciekawe ta pradawna istota również straciła znaczną część swoich wspomnień, a wraz z ich odzyskiwaniem, na wierzch wychodzi wiele niewygodnych sekretów.

Czytelnik poznaje w końcu imię prastarej istoty zamieszkującej ciało Maiko, powód dlaczego się w niej znalazł i sporo faktów z jego przeszłości. Jest też sporo o przeszłości matki głównej bohaterki oraz jej związków z pewnymi ugrupowaniami. Co prawda kilku rzeczy się domyślałem, po przeczytaniu finału pierwszego tomu, który w pewnym momencie nawet mocno mnie zaskoczył, ale i tak nie udało mi się przewidzieć wielu elementów. Szczególnie tych związanych z przeszłością tytułowego monstrum. Zresztą finał tego tomu też mocno rozpalił moja wyobraźnię i pozostawił mnie z zupełnie nowym repertuarem pytań. Szczególnie w odniesieniu do dwóch nowych postaci, które dosłownie mignęły na kadrach. Jeśli akcja trzeciego tomu będzie poprowadzona na takim samym poziomie co dotychczas, to obstawiam, że może mnie on nieźle zaskoczyć.

Z innych plusów mogę wymienić budowanie relacji, pomiędzy trójką głównych bohaterów - to jest Maiko, Kippą i Renem. Niby każde działa z własnych pobudek, ale widać wyraźnie, ze ta trójka się zaprzyjaźnia, mimo sporej dozy podejrzliwości. Maika jest szorstka w obyciu, trochę arogancka, wie jaką potęgą włada (przynajmniej do pewnego stopnia) i wykorzystuje Ren i lisiczkę, czyli Kippę, do własnych celów. Z drugiej strony widać, że nie pozwoliłaby ich skrzywdzić. Przynajmniej gdy panuje nad monstrum. Tymczasem Ren jest związany przysięgą, aby strzec dziewczyny, zaś Kippa uparcie wierzy w dobro i moralność swej opiekunki. Tworzy to ciekawy trójkąt, gdzie relacje pomiędzy postaciami stale ewoluują.

Równie ciekawie wypadają inni bohaterowie i bohaterki tej historii, którzy stają na drodze Maiko Półwilk. Każdy z nich ma swe cele, wielu chciałoby poznać sekret dziewczyny, a jeszcze więcej osób pragnie jej śmierci. Jednak gdy ją poznają, często charakter Maiko sprawia, że ich relacje się zmieniają. W to wszystko są wplecione spiski i intrygi, rozgrywające się niejako za kurtyną, pośród kuluarów władzy. W tym momencie opowieść nabiera czasem klimatu rodem z thrillerów politycznych, gdzie każda ze stron jest gotowa zdradzić sojuszników, w imię interesów.

Drugi tom "Monstressy" rozpalił jeszcze mocniej mój zapał do tej serii i mam ochotę na więcej. Liczę, że kolejny mocniej skupi się właśnie na wątkach politycznych intryg, bowiem znaczna część przeszłości Maiko oraz uwięzionego w jej ciele monstrum, została już przedstawiona czytelnikom. Z drugiej strony nadal brakuje nam kilku odpowiedzi, na horyzoncie pojawił się zupełnie nowy gracz, a cała akcja może się o wiele bardziej skomplikować, jeśli spełni się kilka warunków. Te wszystkie elementy sprawiają, że historia opowiadana w tej serii zapadła mi mocno w pamięci. To chyba najlepszy wyznacznik tego, jak dobry okazał się dla mnie ten komiks.

Jak ciekawie pociągnąć historię? Odpowiedz na pytania czytelnika i zapodaj zupełnie nowy zestaw pytań, na które odpowiedzi znajdzie w następnym albumie. Do mnie taka forma trafia. Właśnie z nią spotkałem się w drugim tomie serii "Monstressa". Jeśli ktoś chciał poznać imię bestii zamieszkującej ciało Maiko Półwilk, jej naturę oraz powody dla, których matka dziewczyny...

Kiedy jakiś tytuł rekomenduje sam Neil Gaiman, to moje serduszko ostrożnie szybciej bije, bo wszak znam już działa wspomnianego autora i są zdecydowanie me gusta.

Kolejny świetny tom, który pogłębia mitologię świata stworzonego przez Marjorie M. Liu, który rozmachem nie ustępuje przed klasykami gatunku, jak Władca Pierścieni czy Diuna.

Mamy świat, który przemierzają krwiożerczy bogowie. Świat, w którym koty szpiegują i gadają. Świat, w którym istnieją mieszanki człowieka i tzw. Pradawnych, przez co część ludzi wygląda jakby była krzyżówką z takim chociażby lisem, jeleniem czy rekinem.

To mroczna epopeja, która stale się rozwija. Maice Półwilk udało się chwilowo zbiec przed podążającym jej śladem pościgiem. Zwariowane ludzkie czarodziejki, które czerpią moc ze zwłok Arkaników i same wyglądają na opętane przez demony, ścigają bohaterkę, aby zdobyć fragment pewnej maski, która może być artefaktem decydującym o wygranej, którejś ze stron. W dodatku samo dziedzictwo młodej kobiety zaczyna być mocno ciążącym aspektem jej istnienia, co można zobaczyć w retrospekcjach.

Maika, Kippa i Ren dołączają do załogi statku, który ma zawieźć bohaterkę na wyspę, na której była jej matka i być może tam są informacje wyjaśniające czemu Maika ma w sobie demona takiego rodzaju. I być może znajdzie odpowiedzi na narastające pytania. Jaki był plan jej matki? Co się dzieje w tym świecie, bo ruch wielu graczy na tej szachownicy jest aż nader widoczny. The Blood to historia w przeddzień wojny, która ma pochłonąć setki tysięcy istnień.

Sana Takeda ponownie przechodzi siebie i daje nam dzieło sztuki, a dbałość o detale przeraża. To nadal czysty niepokój zawarty w mieszance wierzeń dalekiego wschodu, steampunku, art deco i czego jeszcze więcej? I zaskakujące jak to wszystko dobrze działo.

No dobrze, a czy są jakieś minusy? Zmiana miejsca akcji na statek niezbyt przypadła mi do gustu, a i nadal nie wiem czy lubię główną postać tego tytułu. Raczej nie. I niektóre rozwiązania są bardzo leniwe, zwłaszcza że widać je po ponownej lekturze.

Kiedy jakiś tytuł rekomenduje sam Neil Gaiman, to moje serduszko ostrożnie szybciej bije, bo wszak znam już działa wspomnianego autora i są zdecydowanie me gusta.

Kolejny świetny tom, który pogłębia mitologię świata stworzonego przez Marjorie M. Liu, który rozmachem nie ustępuje przed klasykami gatunku, jak Władca Pierścieni czy Diuna.

Mamy świat, który przemierzają...

6,5

6,5

Pierwszy tom był bardzo dobry, drugiemu także niczego nie brakuje. Dostajemy w nim mnóstwo akcji, jeszcze bardziej rozbudowany świat i kolejne przygody Maiko, odważnej nastolatki, która pragnie dowiedzieć się czegoś o swojej przeszłości, matce i misji, która ją czeka. Historia z każdym rozdziałem coraz bardziej zaskakuje, przez co czytelnik nie ma ochoty odkładać jej ani na moment.

Pierwszy tom był bardzo dobry, drugiemu także niczego nie brakuje. Dostajemy w nim mnóstwo akcji, jeszcze bardziej rozbudowany świat i kolejne przygody Maiko, odważnej nastolatki, która pragnie dowiedzieć się czegoś o swojej przeszłości, matce i misji, która ją czeka. Historia z każdym rozdziałem coraz bardziej zaskakuje, przez co czytelnik nie ma ochoty odkładać jej ani na...

Ciekawa fabuła. Czekam na finał.

Ciekawa fabuła. Czekam na finał.

Pierwszy tom serii zachwycił mnie swoją warstwą wizualną, a także klimatem. Scenarzystka na tyle rozsądnie dawkowała informacje na temat świata przedstawionego, że dalej pozostaje wiele niewiadomych. Jakie tajemnice odkryje przed czytelnikami drugi tom?

Główna bohaterka razem ze swoimi towarzyszami trafia do nabrzeżnego miasta Thyria, które opuszczają na pokładzie statku pirackiego. Ich celem jest tajemnicza Wyspa Kości, gdzie swego czasu rozegrały się bardzo tragiczne wydarzenia.

Tom ten odsłania nowe fakty z przeszłości bohaterki. Pokazane jest jak szkoliła ją matka, a także pojawiają się jej krewni i znajomi. Dalej jednak pozostaje dużo niewiadomych elementów, których nawet sama Maika nie pamięta.

Uwypuklony tu zostaje też tragizm bohaterki. Chce być wielką bohaterką i pomagać innym, ale w obecnej sytuacji stanowi wielkie zagrożenie dla innych. Szczególnie finał tomu pokazuje, że postać nie panuje nad swoją mocą i ciężko się dziwić decyzji jej obecnych opiekunów.

Piraci nie są tutaj przedstawieni w żaden przejaskrawiony sposób. Nie są to żądni krwi zabójcy, ani przesadnie sympatyczna ekipa. Stanowią w miarę zgraną załogę, która może pomóc innym, ale też potrafi być bezwzględna i okrutna.

Przy okazji pierwszego tomu nie wspomniałem o wykorzystaniu w fabule niemal wyłącznie postaci płci pięknej. Kobiety odgrywają tu wszystkie główne rolę, a także stanowią trzon armii i różnych oddziałów specjalnych. Jest to dosyć ciekawy zabieg, ale z drugiej strony ucieszyłem się, że ten tom wprowadza paru panów zarówno pośród bohaterów negatywnych, jak i pozytywnych – dzięki czuję trochę większą różnorodność.

Ukazane w tym tomie retrospekcje pozwalają spojrzeć trochę inaczej na Starych Bogów. Nie są to już wyłącznie egoistyczne demony, które chcą wszystkich pożreć. Okazuje się, że mogą mieć różne poglądy, a także pod pewnymi względami mogą nawet odczuwać wewnętrzną pustkę. Istota, z którą związana jest główna bohaterka staje się zaskakująco wręcz tragiczną postacią.

Dochodzi tutaj do większego urozmaicenia jeśli chodzi o przekazywanie informacji. Nie są to już tylko fragmenty wykładów kociej kronikarki. Pojawiają się również fragmenty gazet czy plakaty propagandowe obu stron konflikty. Lubię takie zabiegi, bo dzięki temu świat przedstawiony staje się bardziej wiarygodny.

Rysunki Takedy po raz kolejny zachwycają swoją pomysłowością i rozmachem. Szczególnie duże wrażenie w tym tomie robi niepokojąca Wyspa Kości i jej mieszkańcy. Poza tym wprowadzone tu zostają syreny, którym bliżej do stworzeń rodem z horroru niż stereotypowych pół-kobiet, pół-ryb.

Podsumowując, tom ten w niczym nie ustępuje pierwszej odsłonie. Podobnie jak ostatnio, zarówno świat przedstawiony , jak i rysunki robią duże wrażenie. Tutaj też dochodzi rozwój wielowymiarowych bohaterów. Polecam.

Pierwszy tom serii zachwycił mnie swoją warstwą wizualną, a także klimatem. Scenarzystka na tyle rozsądnie dawkowała informacje na temat świata przedstawionego, że dalej pozostaje wiele niewiadomych. Jakie tajemnice odkryje przed czytelnikami drugi tom?

Główna bohaterka razem ze swoimi towarzyszami trafia do nabrzeżnego miasta Thyria, które opuszczają na pokładzie statku...

Drugi tom mimo krótszej treści nie odbiega od pierwszego ♥
Jestem totalnie zauroczona i już nie mogę doczekać się trzeciej części ♥

Drugi tom mimo krótszej treści nie odbiega od pierwszego ♥
Jestem totalnie zauroczona i już nie mogę doczekać się trzeciej części ♥

Duzo ciekawsza czesc od pierwszej. Akcja ruszyla do przodu, coraz wiecej sie dzieje i jest coraz ciekawiej. Bardzo ladne i klimatyczne ilustracje. Polecam wszystkim fanom fantazy.

Duzo ciekawsza czesc od pierwszej. Akcja ruszyla do przodu, coraz wiecej sie dzieje i jest coraz ciekawiej. Bardzo ladne i klimatyczne ilustracje. Polecam wszystkim fanom fantazy.