Fantastyczna książka, temat trudny a tu cały czas człowiek z głupkowatym uśmiechem na twarzy czyta. Lilian - główną bohaterkę - poznajemy 4 lata po tym jak była naocznym świadkiem wypadku samochodowego w którym zginął jej ukochany mąż. Czy to oznacza że już doszła do siebie, otóż nie. Ciągle zmaga sie z bólem po stracie ale nie oznacza to, że się w nim pogrąża czy tez sobie nie radzi. Był epizod zaraz po wypadku, nie przeczę. Każdy by się załamał. Otoczona gronem życzliwych ludzi, fantastycznie zwariowaną siostrą która w owym czasie przejęła stery opieki nad dzieciakami, dwiema małymi córkami wymagającymi ciągłej uwagi, terapeutką pełną mądrości życiowej, wróciła do świata i nauczyła się żyć od nowa. Jest ilustratorką w wydawnictwie podręczników. Poznajemy ją w chwili kiedy firma dostaje zlecenie na wydanie książki o warzywach. Tym samym Lilian zapisana zostaje na kurs ogrodnictwa i tu się zaczyna cala historia. Podchodząc sceptycznie do owego kursu ciągnie na niego swoje córki oraz siostrę - jako wsparcie. Takie momenty w życiu są najlepsze, takie wymuszone własnie. Powoli krok za krokiem wszystko zaczyna się układać. Nowi fantastyczni ludzie, marzenia o własnym ogrodzie, całkiem przystojny nauczyciel ogrodnictwa pozwala Lilian, jej dzieciom oraz siostrze Rachel wyjść z cienia Bólu i zacząć "żyć". Nie mamy tu chwil uniesień, jakiegoś romansu, oklepanych scenariuszy. Po prostu historia która sama się czyta nie pozwalając odłożyć książki na bok. Każdy rozdział zaczynamy innym warzywem i dowcipnymi poradami co do ich sadzenia, pielęgnacji i zbioru. Tak więc trudniejsze momenty kończące poprzedni rozdział nie wydają nam się już tak trudne, tak skomplikowane. Każdy rozdział to jak nowa historia, którą tak w rzeczywistości przecież nie jest. Naturalny ciąg dalszy. O kurcze piszę i piszę a mało treści. Sami poczytajcie. Jest to jedna z tych pozycji do których się wraca.

Fantastyczna książka, temat trudny a tu cały czas człowiek z głupkowatym uśmiechem na twarzy czyta. Lilian - główną bohaterkę - poznajemy 4 lata po tym jak była naocznym świadkiem wypadku samochodowego w którym zginął jej ukochany mąż. Czy to oznacza że już doszła do siebie, otóż nie. Ciągle zmaga sie z bólem po stracie ale nie oznacza to, że się w nim pogrąża czy tez sobie...