Książkę czytałam z niedowierzaniem. No nie…. Serio? Serio! A ja nie muszę znać rozmiaru przyrodzenia bohatera powieści, którą czytam. Ani jego problemów z kupowaniem właściwego rozmiaru prezerwatyw. Tym bardziej jego problemów z erekcją. Za to rybki lubię choć nigdy nie miałam dość czasu i chęci, by takowe hodować. Podoba mi się podejście Michała do swoich „wychowanek”. Traktuje je jak przyjaciół ba, jak swoje dzieci. Szkoda, że tylko rybki tak kocha. Ludzi już nie. Ponadto niektórzy czytelnicy mogą źle przyjąć reinkarnację Marii Magdaleny w połączeniu z seksem. Kupa na stole też jest, chociaż jej obecności nic nie tłumaczy. Chuda dupa, daje dupy komisarzowi, któremu staje od święta. Bo to pierdolony złamas był. I tak to idzie. Literatura taka. Nie podobał mi się ani Sebastian Bednarski ani malarka Oliwia Holwant. No, może Michałek intelektualista, chociaż morderca , miał coś w sobie. Całość niewątpliwie zaskakuje, może gorszy nawet, ale nie zasługuje moim zdaniem, na pienia zachwytu. Dowcip na plus zapisuję. Kurwastyczna książka.I żeby nie było. Te nieliczne przekleństwa pochodzą z większego zbioru, który zawiera ta książka.

Książkę czytałam z niedowierzaniem. No nie…. Serio? Serio! A ja nie muszę znać rozmiaru przyrodzenia bohatera powieści, którą czytam. Ani jego problemów z kupowaniem właściwego rozmiaru prezerwatyw. Tym bardziej jego problemów z erekcją. Za to rybki lubię choć nigdy nie miałam dość czasu i chęci, by takowe hodować. Podoba mi się podejście Michała do swoich „wychowanek”....