Wspaniałe studium psychiki uwięzionego pisarza przez sadystyczną psycho-fankę.
Powieść ta, to jeden z najlepszych horrorów jakie King stworzył. Najlepszych bo osadzonych w "strefie realnej", czyli całkowicie możliwy do wydarzenia się w tzw. "realu" i nie ukrywam, że Misery jest jedną z nielicznych powieści, które czytając dawały to dziwne wrażenie, że nie jest to powieść zmyślona a spisana relacja osoby uczestniczącej w tych wydarzeniach. To samo uczucia miałem np. czytając "Zbrodnię i karę" Dostojewskiego.
Cóż tu więcej dodać ... powieść świetna, fantastyczne przejścia i opisy a także charakterystyka osobowości zniewolonego umysłu oraz szalonego umysłu w swoiście specyficznej relacji, więzień-oprawca.
Książka ta z pewnością zasługuje na uwagę, ponieważ nawet jak na standardy Kinga jest na tyle specyficzna i klimatyczna aby zapoznać się z tym "horrorem z życia wziętym".
Polecam!

PS.
"Misery" z kolekcji mistrza grozy, str. 322: "Ponad przemoczoną stertą kartek zawisła opuchnięta prawa ręka Paula, w której pomiędzy kciukiem i palcem wskazującym tkwiła zapalona zapałka"
Nie wiem czy to kwestia tłumaczenia, czy wpadka autora ale Paul nie miał kciuków, ponieważ obcięła mu je Annie. Nawiasem, zastanawiam się biorąc pod uwagę powyższe, jak ręcznie kończył powieść. Za to niestety jedna gwiazdka mniej.

Wspaniałe studium psychiki uwięzionego pisarza przez sadystyczną psycho-fankę.
Powieść ta, to jeden z najlepszych horrorów jakie King stworzył. Najlepszych bo osadzonych w "strefie realnej", czyli całkowicie możliwy do wydarzenia się w tzw. "realu" i nie ukrywam, że Misery jest jedną z nielicznych powieści, które czytając dawały to dziwne wrażenie, że nie jest to powieść...