Ta część skupia się na bohaterce Tuli, jest ona zagubiona, próbuje odnaleźć samą siebie, momentami jest trochę irytująca. Książka jest bardzo erotyczna.

Ta część skupia się na bohaterce Tuli, jest ona zagubiona, próbuje odnaleźć samą siebie, momentami jest trochę irytująca. Książka jest bardzo erotyczna.

Ten tom podobał mi się troszkę mniej niż poprzedni, ale nie można powiedzieć, że był nudny słaby. Co prawda początek był bardzo osobliwy (zwłaszcza sceny z pedofilem; autorka naprawdę mogła sobie darować niektóre linijki tekstu, bo wzbudzały tylko niesmak i, jak widzę po opiniach, nie tylko we mnie),natomiast całość była interesująca. Podobnie jak główna bohaterka tego tomu, Tula, czyli tytułowy anioł o czarnych skrzydłach, jak sama siebie nazywa. W przeciwieństwie do Anny Marii z poprzedniego tomu, Tula bardzo przypomina te najbardziej charakterne kobiety z rodu, zwłaszcza Sol, do której ona sama również nieustannie się porównuje. Miałam jednak wrażenie, że Tula nie jest aż tak sympatyczną bohaterką jak wspomniana Sol i choć słuchanie o niej było ciekawe i przyjemne, to do moich ulubienic nie będzie należała. Na szczęście inni bohaterowie nadrabiają, zwłaszcza Tomas, a także Vinga i Heike, których w tym tomie również nie brakuje.

Podobnie jak „Martwe Wrzosy”, „Anioł o czarnych skrzydłach” kończy się taką zapowiedzią kolejnego tomu, że mój któryś już z kolei mały maraton sagi będzie jeszcze trochę trwał.

Ten tom podobał mi się troszkę mniej niż poprzedni, ale nie można powiedzieć, że był nudny słaby. Co prawda początek był bardzo osobliwy (zwłaszcza sceny z pedofilem; autorka naprawdę mogła sobie darować niektóre linijki tekstu, bo wzbudzały tylko niesmak i, jak widzę po opiniach, nie tylko we mnie),natomiast całość była interesująca. Podobnie jak główna bohaterka tego...

"Anioł o czarnych skrzydłach" - nasza mała Tula Backe, której musiał pomóc Heike.
Świetna część, która przenosi nas do pierwszej walki z Tengelem Złym.
Tula, obciążona złym dziedzictwem trafia do sklepu muzycznego, przez co Tengel Zły próbuje nią manewrować, by nauczyć ją nutek na flecie, które zbudzą go do życia.
Na szczęście nasz drogi Heike wiedziony przez Wędrowca w Mroku trafia na czas, by rzucić wyzwanie Tengelowi. Wspólnie z przodkami udaje się go przegonić, w czym najwięszy udział miała Shira, której Tengel Zły się boi.

W drugiej części przeżywamy rozterki Tuli, która na koniec trafia w ramiona Tomasa, który pomaga jej w walce z wewnętrznym złem.

Niestety tracimy tutaj kontakt z Eskilem - synem Vingi i Heike'go, który porzucić Tulę a sam pojechał na poszukiwanie "Domu w Eldafjord".

"Anioł o czarnych skrzydłach" - nasza mała Tula Backe, której musiał pomóc Heike.
Świetna część, która przenosi nas do pierwszej walki z Tengelem Złym.
Tula, obciążona złym dziedzictwem trafia do sklepu muzycznego, przez co Tengel Zły próbuje nią manewrować, by nauczyć ją nutek na flecie, które zbudzą go do życia.
Na szczęście nasz drogi Heike wiedziony przez Wędrowca w...

Świetna seria, napisana pięknym językiem. Niepowtarzalna fabuła i bohaterowie. Szybko się czyta. Opinia przy pierwszym tomie. Polecam serdecznie.

Świetna seria, napisana pięknym językiem. Niepowtarzalna fabuła i bohaterowie. Szybko się czyta. Opinia przy pierwszym tomie. Polecam serdecznie.

"Anioł o czarnych skrzydłach", czyli określana tym mianem Tula - kolejna silna i niebezpieczna obciążona z Ludzi Lodu. Od dziecka niczym cherubin, a w sercu odwieczna walka pomiędzy dobrem a złem.

Chwiejąca sie na granicy moralności dziewczyna to ponowne wcielenie takich postaci jak Sol i Villemo, a jednocześnie kolejny etap w odkrywaniu tajemnic Tengela Złego. Motyw z fletem uważam za bardzo pomysłowy, ponownie otrzymujemy połączenie znanych z fokloru legend i oryginalnej opowieści autorki.

Sandemo porusza wszechstronne wątki w swojej twórczości, tutaj pokusiła się o motyw osoby z niepełnosprawnością. Klasycznie jest to treść pełna wyczucia, zrozumienia i empatii.

Historia Tuli jest pełna mocnych scen, również związanych z erotyką i wykorzystywaniem seksualnym, w tym nieletnich, więc wrażliwsi czytelnicy mogą poczuć trudność w odbiorze niektórych fragmentów, natomiast nawet najtrudniejsze sceny Margit potrafi zaprezentować w pełnym poszanowaniu dla ofiar.

Polecam serdecznie!

"Anioł o czarnych skrzydłach", czyli określana tym mianem Tula - kolejna silna i niebezpieczna obciążona z Ludzi Lodu. Od dziecka niczym cherubin, a w sercu odwieczna walka pomiędzy dobrem a złem.

Chwiejąca sie na granicy moralności dziewczyna to ponowne wcielenie takich postaci jak Sol i Villemo, a jednocześnie kolejny etap w odkrywaniu tajemnic Tengela Złego. Motyw z...

To zdecydowanie jeden z mocniejszych tomów. Wątek p3d0fiIski, który pojawił się na początku, naprawdę mną wstrząsnął i słuchałam tego wszystkiego z grymasem obrzydzenia na twarzy. Na szczęście im dalej w fabułę, tym mniej mocnych scen, za co jestem ogromnie wdzięczna autorce.

To zdecydowanie jeden z mocniejszych tomów. Wątek p3d0fiIski, który pojawił się na początku, naprawdę mną wstrząsnął i słuchałam tego wszystkiego z grymasem obrzydzenia na twarzy. Na szczęście im dalej w fabułę, tym mniej mocnych scen, za co jestem ogromnie wdzięczna autorce.

25 tom wysłuchany i najwyższy czas zrobić sobie przerwę ;)
Bohaterką tego tomu jest Tula Backe której towarzyszymy od dzieciństwa po dorosłość. To kolejna z Ludzi Lodu dotknięta złym dziedzictwem i którą to Tengel Zły sobie wybrał.
Polecam

25 tom wysłuchany i najwyższy czas zrobić sobie przerwę ;)
Bohaterką tego tomu jest Tula Backe której towarzyszymy od dzieciństwa po dorosłość. To kolejna z Ludzi Lodu dotknięta złym dziedzictwem i którą to Tengel Zły sobie wybrał.
Polecam

Oj tendencja spadkowa nabiera tempa. Niby jest motyw czarów i dziedzictwa ludzi lodu, ale wszystko autorka przyćmiła tandetnymi scenami miłosnymi oraz niezbyt głębokimi przemyśleniami na temat dojrzewania. Ostatecznie przez większą część książki było nudno i irytująco. Sięgając po tę sagę liczyłam na całkowicie coś innego.

Oj tendencja spadkowa nabiera tempa. Niby jest motyw czarów i dziedzictwa ludzi lodu, ale wszystko autorka przyćmiła tandetnymi scenami miłosnymi oraz niezbyt głębokimi przemyśleniami na temat dojrzewania. Ostatecznie przez większą część książki było nudno i irytująco. Sięgając po tę sagę liczyłam na całkowicie coś innego.

Kolejny tom na poziomie.

Kolejny tom na poziomie.

Jedna z lepszych późniejszych część. Troszkę przywodzi na myśl historię Sol z pierwszych tomów.

Jedna z lepszych późniejszych część. Troszkę przywodzi na myśl historię Sol z pierwszych tomów.