,,Skrzydła kruka” to kolejny tom Sagi o Ludziach Lodu poświęcony Heikemu, synowi Solvego. Obciążony dziedzictwem chłopak dorastał w szczęśliwej rodzinie z kochającymi przybranymi rodzicami. Jednak pragnął poznać swoich przodków i podjął decyzję o odnalezieniu Ludzi Lodu.

Tymczasem do Transylwanii przybywa dwóch eleganckich mężczyzn. Docierają do odciętej od świata wioski należącej do księżniczki Feodory i jej pięknej krewnej Nicoli. Po nocy spędzonej w ich zamku mężczyźni znikają. Wkrótce później w wiosce pojawia się Heike i jego poznani podczas podróży towarzysze. Potomek Ludzi Lodu postanawia rozwiązać zagadkę.

Początek tego tomu, rozdziały, kiedy Heike opuścił przybraną rodzinę i szukał drogi do Skandynawii były nieco nudne, ale akcja szybko się rozkręciła. Tym razem jest to tom skupiający się na fantastyce, znajdziemy tu nawet elementy powieści grozy. Ja chwilami aż miałam ciarki. Dość szybko przewidziałam, kto tak naprawdę odpowiada za zniknięcia mężczyzn, ale żeby poznać ostateczne rozwiązanie całej zagadki musiałam zaczekać do ostatnich stron. Bardzo podobało mi się, że cała intryga oparta była na starych wierzeniach i legendach(być może część z nich Sandemo zmyśliła, ale mi to nie przeszkadza), zwłaszcza, że miłośnicy słowiańszczyzny znajdą tu nawiązania do naszych rodzimych mitów.

Nie mogę nie wspomnieć o postaci Heikego, którego po prostu nie da się nie kochać. Jest dobry, uczynny i honorowy, ale absolutnie nie jest nudny, zwłaszcza, że musi walczyć z przekleństwem Ludzi Lodu i cały czas pamięta o cierpieniach jakie zgotował mu jego biologiczny ojciec. W tym tomie ponownie spotkamy się z postaciami znanymi z poprzednich tomów – Tengelem, Sol i Marem. Sol w wersji wysłanniczki z zaświatów, ,,sympatyczniejszej” odsłonie, zdecydowanie budzi zaciekawienie, a nawet rozbawienie swoim ciętym językiem, Mar wprowadza syberyjski klimat, a Tengel – cóż, Tengel to Tengel. Jego nie można nie ubóstwiać.

Saga o Ludziach Lodu ponownie mnie nie rozczarowała. Wkrótce zabieram się co kolejny tom(może już ktoś zauważył, że staram się czytać co drugą książkę 😉 )

,, Kiedy już pozyskamy ludzki szacunek, rany się zabliźniają, już tak nie bolą.”

Ps. Mam tylko jeden problem – a mianowicie Sandemo uparcie pisze Austro – Węgry, chociaż w tamtych czasach ta nazwa nie funkcjonowała, było po prostu Cesarstwo Austriackie.

,,Skrzydła kruka” to kolejny tom Sagi o Ludziach Lodu poświęcony Heikemu, synowi Solvego. Obciążony dziedzictwem chłopak dorastał w szczęśliwej rodzinie z kochającymi przybranymi rodzicami. Jednak pragnął poznać swoich przodków i podjął decyzję o odnalezieniu Ludzi Lodu.

Tymczasem do Transylwanii przybywa dwóch eleganckich mężczyzn. Docierają do odciętej od świata wioski...