"Drugie dziecko" jest najbardziej brutalną książką Charlotte Link ze wszystkich, które miałam okazję przeczytać. Występuje tu stary jak świat schemat - wydarzenia z przeszłości, które rzutują na teraźniejszość. I to w przeszłości występuje owa niecodzienna moim zdaniem dla Link brutalność.

W trakcie lektury miałam dość mieszane uczucia - już kiedyś zwróciłam uwagę, że czytając książki Autorki ma się wrażenie, że to wszystko już gdzieś było! Trochę się jednak pomyliłam - dlatego przyznałam 7 gwiazdek, choć planowałam mniej. Pomyliłam, bo opisywany przeze mnie wyżej schemat nie jest jednak do końca osią fabuły. Ale czytelnik dowiaduje się o tym dopiero przy końcu. Ot, takie urozmaicenie fabuły.

O czym jest książka? W nadmorskim miasteczku ginie studentka, kilka miesięcy potem podobny los spotyka starszą kobietę. Czytelnik poznaje mieszkańców odludnej farmy - krąg znajomych drugiej ofiary. Czy obydwa morderstwa coś łączy? Czy główny podejrzany naprawdę dopuścił się zarzucanych mu czynów?

Niestety - chciałabym więcej napisać o mankamentach powieści, ale musiałabym zdradzić fabułę, a tego przecież nie chcemy. Niech wystarczy stwierdzenie, że łatwo dopatrzeć się tu nieścisłości, wytłumaczenie niektórych zachowań bohaterów jest na bardzo niskim poziomie. Aż dziw, że za te potknięcia odpowiada lubiana przeze mnie, jak i pewnie przez masę innych czytelników Charlotte Link.

Mimo wszystko mogę polecić powieść, zwłaszcza za kreację mordercy, za jego pogłębiony portret psychologiczny. A przecież właśnie za wątki obyczajowo-psychologiczne Charlotte Link cenię.

"Drugie dziecko" jest najbardziej brutalną książką Charlotte Link ze wszystkich, które miałam okazję przeczytać. Występuje tu stary jak świat schemat - wydarzenia z przeszłości, które rzutują na teraźniejszość. I to w przeszłości występuje owa niecodzienna moim zdaniem dla Link brutalność.

W trakcie lektury miałam dość mieszane uczucia - już kiedyś zwróciłam uwagę, że...