Zdaję sobie sprawę, że wielu forumowiczów LC zostało zmuszonych do przeczytania Krzyżaków, bo to lektura, bo warto znać, bo to Sienkiewicz. Oczywiście, Sienkiewicz nie lubił Rosjan, Muzułmanów. Krzyżaków podobno napisał, bo nie lubił Niemców. I także ku pokrzepieniu serc. Pamiętajmy, że napisał ją w czasie zaborów. Polacy potrzebowali otuchy, jakiejś wiary w siebie i historię, bo rzeczywistość niejednokrotnie odbierała im cześć i honor.
I proszę, przyznajcie to sami, że ta powieść krzepi. Czuje się dumę i radość, że jest się Polakiem. Do tego mamy świetną Jagienkę - pierwszą bohaterkę kobiecą, która nie mdleje, nie wzdycha, nie wyszywa i nie dzierga, a wręcz jeździ konno, strzela z łuku, poluje na bobry i niedźwiedzie i ratuje życie ukochanemu. Niestety Zbyszko jest dość tendencyjny, więc woli Danusię - eteryczną dziewczynkę o anielskim głosie, która niewiele ma do powiedzenia i jeszcze mniej do zrobienia. Mimo to ich spotkanie pod lipą jest piękne, choć dojmująco smutne.
Nie bez znaczenia jest też fakt, że powieść jest napisana pięknym językiem. I choć część słów i wyrażeń ciężko zrozumieć, to po lekturze jakoś inaczej, ładniej się wypowiada.

Zdaję sobie sprawę, że wielu forumowiczów LC zostało zmuszonych do przeczytania Krzyżaków, bo to lektura, bo warto znać, bo to Sienkiewicz. Oczywiście, Sienkiewicz nie lubił Rosjan, Muzułmanów. Krzyżaków podobno napisał, bo nie lubił Niemców. I także ku pokrzepieniu serc. Pamiętajmy, że napisał ją w czasie zaborów. Polacy potrzebowali otuchy, jakiejś wiary w siebie i...