Lekturę Prawdziwej miłości odwlekałam nieco w czasie, z jednej strony nie mogłam się doczekać tych emocji, z drugiej chciałam sięgnąć po ostatni tom w chwili, w której będę potrzebowała książki, przy której spędzę (bardzo) miło kilka godzin, nie mogąc się od niej oderwać…

Poprzednie tomy Sagi pochłaniałam w trybie przyspieszonym. Tym razem nie było inaczej, książka mnie wciągnęła już od pierwszych stron i do samego końca trzymała w słodkim napięciu – co będzie dalej. I choć część rozwiązań już wcześniej klarowało mi się w głowie, to Krystyna Mirek kolejny raz pokazała, że potrafi tak „zakręcić” fabułą tak, że czytelnik nie odłoży jej książki choćby na chwilę.

Ostatni raz wkraczamy w zamkowy świat pełen intryg, tajemnic i skrywanych uczuć. Autorka naszpikowała Prawdziwą miłość feerią emocji, które towarzyszą czytelnikowi od początku do ostatnich stron, kolejny raz krok po kroku odkrywając przed nim fragmenty tajemnic.
Krystyna Mirek lekkim i plastycznym językiem kreśli obrazy krajobrazów, postaci i więzi między bohaterami, które otulają niczym puszysty koc, w którym można się zatracić… całkowicie…

Historia Aleksandra i Kate z tomu na tom nabierała rumieńców, by w finałowym rozkwitnąć niczym rzadki kwiat i ukazać swoją unikatowość i piękno, miłość bowiem sama w sobie taka właśnie jest… niezależnie ile historii miłosnych przeczytanie, czy poznacie… ile wydawać Wam się będzie podobnych, każda ma swój niepowtarzalny urok… zwłaszcza tak pięknie opisana…
Smaczku całości dodają równolegle rozgrywające się intrygi i nawarstwiające tajemnice, tworząc niepowtarzalną atmosferę… wręcz nieco magiczną i eteryczną…

Podsumowując: Saga Rodu Cantendorfów to przepiękna historia miłosna w XIX-wiecznej stylizacji, która porywa już od pierwszego tomu. To historia kobiecej siły, kobiecej wytrwałości… I w końcu historia pełna intryg i tajemnic, które wciągają niczym wir… do ostatniej strony finalnego tomu… Z jednej strony zaskakującym zakończeniem, z drugiej – będącym idealnym podsumowaniem tej historii…
Jeśli jeszcze nie czytaliście tej Sagi – koniecznie uzupełnijcie braki w biblioteczce, jeśli czekaliście na ten tom… szybciutko nadrabiajcie lekturę…


Gorrrroco polecam!

Lekturę Prawdziwej miłości odwlekałam nieco w czasie, z jednej strony nie mogłam się doczekać tych emocji, z drugiej chciałam sięgnąć po ostatni tom w chwili, w której będę potrzebowała książki, przy której spędzę (bardzo) miło kilka godzin, nie mogąc się od niej oderwać…

Poprzednie tomy Sagi pochłaniałam w trybie przyspieszonym. Tym razem nie było inaczej, książka mnie...