"Jeśli słyszysz piosenkę, która wywołuje u ciebie łzy, a nie chcesz już płakać, nie słuchasz jej więcej.
Ale nie da się uciec od samego siebie. Nie można postanowić, że już się nie bedzie siebie oglądać. Wyłączyć zgiełku w swojej głowie".

Przed wami opowieść, która w przeciwieństwie do większości ksiazek, jakie teraz powstają MA jakiś przekaz, wzbudza w nas emocje, nie jest tylko pustą rozrywką. Tylko czy rozrywką można nazwać coś, co doprowadza nas do swego rodzaju przygnębienia, refleksji? Tak, tylko przyjemność na najwyższym poziomie to zapewnia.

Historia opowiada o dziewczynie, która popełniła samobójstwo. Dlaczego to zrobiła? Zdecydowała się wyjaśnić swoją decyzję 13 osobom, które ją do tego doprowadziły. Powoli, za sprawą Claya Jensena poznajemy kolejne powody, przez które Hannah Baker odebrała sobie życie. Zaczyna się niepozornie, ot, zwykłe problemy nastolatków. Z czasem zaczyna się robić coraz gorzej. Małe wydarzenia nakładają się na siebie, przytłaczając delikatną dziewczynę. Najpierw traci jakiekolwiek oparcie. W oczach innych figuruje jako przedmiot, nie osoba. Odebrane zostaje jej bezpieczeństwo. Jej myśli i uczucia wystawiane są na pośmiewisko. Nikt nie okazuje wsparcia... Aż dochodzi do punktu kuliminacyjnego.

Książka ma ogromną ilość zalet i to pod wieloma względami.
Po pierwsze: uczucia. Jestem pełna podziwu dla Jaya Ashera, że potrafił tak świetnie wczuć się w nastolatkę, będąc dorosłym mężczyzną. Duże brawa! Czytając, Hannah prawie się urzeczywistnia, jej myśli są tak dogłębne. I nim się zdążymy zorientować, czujemy to, co ona, myślimy jak ona, rozumiemy jej sytuację.
Po drugie: przekaz. Każda strona jest usiana mądrmi cytatami, które odzwierciedlają po części nasze życie. I każą wyciągać wnioski. Dzięki "13 powodom" możemy sobie uświadomić, jak ważna jest każda malutka czynność, którą robimy, bo wszystko ma swoje skutki. Pozornie osobne rzeczy w tym uniwersum są połączone, mają ze sobą zwiazek. Tak jak ludzi łączą więzi. Co więcej, powieść nauczyła nas, że nie wolno odkładać wszystkiego na ostatnią chwilę, bo potem może być już za późno. "Za późno" to najbardziej bolesne słowa, jakie kiedykolwiek wypowiedziano. Pokazują jak słabym i bezradnym stworzeniem jest człowiek oraz jak sam doprowadza siebie do zguby.
Po trzecie: sam pomysł na powieść jest fenomenalny. Obecnie coś takiego jak samobójstwo wzbudza wszelkie kontrowesje. Ludzie się boją o tym mówić. Myślą, że jeśli nie będą poruszać tego tematu, to problem zniknie. Boją się, że jeśli młodzież o tym usłyszy, sama zacznie mieć myśli samobójcze. Tym czasem o tym trzeba rozmawiać! Chociażby dlatego, żeby umieć pomóc komuś, kto jest w potrzebie! To prawda, "13 powodów" można zinterpretować różnie. Ja widzę to w ten sposób, że autor chciał nas właśnie odwieść od próby zabicia siebie. Gdyby Hannah trochę jeszcze poczekała, rozejrzała się wokół, zobaczyłaby, że wcale nie jest sama. Że nie wiadomo, kiedy nasze życie diametralnie może się zmienić na lepsze, nie tylko na gorsze.

Polecam każdemu, kto jest ambitniejszy i nie ogląda tylko serialu, bo choć Netflix i aktorzy odwalili kawał dobrej roboty, to nic nie może równać się z książką.

"Jeśli słyszysz piosenkę, która wywołuje u ciebie łzy, a nie chcesz już płakać, nie słuchasz jej więcej.
Ale nie da się uciec od samego siebie. Nie można postanowić, że już się nie bedzie siebie oglądać. Wyłączyć zgiełku w swojej głowie".

Przed wami opowieść, która w przeciwieństwie do większości ksiazek, jakie teraz powstają MA jakiś przekaz, wzbudza w nas emocje, nie...