Sięgnęłam po tą książkę jedynie dlatego, że ostatnimi czasy powstał serial oparty na tej historii. Jego zwiastun pojawiał się wszędzie, więc pomyślałam ,,zobaczę co to". Okazało się, że jest to ekranizacja książki. Sądziłam, że będzie się dobrze czytać, ponieważ jest dość krótka (zaledwie 270 stron) i ma duże literki (bynajmniej wydanie, które posiadałam). Jednak się pomyliłam. Książka napisana jest takim językiem, który ciężko mi było przyswoić. Chyba dopiero po dobrnięciu do połowy przyzwyczaiłam się do stylu pisania autora.

Ale przecież nie to jest najważniejsze, prawda? W książce największe znaczenie ma historia. Co mogę powiedzieć o TEJ historii? Na pewno to, że autor miał ciekawy pomysł. Była to pierwsza tego typu przeczytana przeze mnie opowieść.

Czytając tą lekturę, byłam zirytowana na Hannah. Z mojej perspektywy to całe zamieszanie jakie zrobiła wokół swojej osoby było bardzo wyreżyserowane. Nawet zgodziłabym się ze słowami Marcusa (jednego z bohaterów tej historii), który powiedział, że dziewczyna szukała jedynie powodu, by się zabić. I faktycznie tak to wyglądało. Nie mogłam uwierzyć w to, że osoba o zdrowych zmysłach mogłaby odebrać sobie życie z tak błahych powodów jak to, że ktoś rozpuścił o niej plotki, które były dalekie od prawdy. Lub to, że ktoś inny użył jej osoby, ogłaszając ją ,,najlepszą dupą" w szkole, tylko po to by zemścić się na kimś innym. Czy nawet to, że koleżanka z klasy spędziła z nią jeden wieczór, dobrze się przy tym bawiąc, a potem ją ignorowała. Żyjemy w XXI wieku, otaczamy się ludźmi, którzy źle nam życzą, źle nas traktują, dają złudne nadzieje a potem nas zostawiają w samotności. Młodzież w dzisiejszych czasach bywa na prawdę okrutna, a to co spotkało Hannah nie jest jeszcze tym najgorszym. Wiele osób jest traktowanych jak popychadła, jak śmieci. Są szykanowani i wyśmiewani. Jako przykład mogę podać historię z filmu, zresztą bardzo dobrego ,,Spijt". W gruncie rzeczy Hannah była akceptowana przez środowisko, przez rówieśników, miała nawet sympatię, Claya. Nie rozumiem, dlaczego te powody, które znalazły się na tych kasetach, się tam znalazły. Po prostu nie mogę pojąć jak można swoje życie tak bardzo uzależniać od opinii innych ludzi, od tego jak inni nas postrzegają. Nie rozumiałam decyzji Hannah o samobójstwie. Nie warto poświęcać własnego życia dla takich powodów, dla jakich poświęciła je nasza bohaterka.

To wszystko myślałam dopóki nie pojawiła się kaseta dotycząca Claya. Wtedy zrozumiałam, że w głębi duszy Hannah była bardzo pogubiona. Te wszystkie drobnostki jakie wcześniej się pojawiły w jej życiu może i były drobnostkami, ale w połączeniu w jedną całość stanowiły dla niej ogromną przeszkodę w życiu, z którą nie mogła sobie poradzić, a ludzie, których prosiła o pomoc ,,odwracali kota ogonem". Udawali, że nic się nie dzieje. A tymczasem Hannah była coraz bliżej kresu wytrzymałości.

Po skończeniu tej książki, możemy sobie zadać pytanie: co autor miał na myśli? Przekaz jest dość prosty. Jay Asher chciał nam pokazać jak bardzo nasze czyny mogą wpłynąć na życie innych ludzi. W pewnym stopniu miał rację. Jednak gdybyśmy zwracali uwagę na wszystko co robimy, przestalibyśmy utrzymywać kontakt ze światem. W każdej głowie siedzi coś innego. Nie wiemy jak drugi człowiek może odebrać nasze zachowanie. Do mnie ten przekaz raczej nie trafił. Jednak na pewno cała historia uświadomiła mi coś ważnego. Nie bądźmy głusi na wołanie innych. Być może w naszym otoczeniu znajdują się osoby, które mają myśli samobójcze i poprzez subtelne znaki proszą nas byśmy pomogli im się pozbierać. Pomyślmy: gdyby pan Porter lub grupa uczniów, do których zgłosiła się Hannah zareagowali na jej wołanie o pomoc, nasza bohaterka, nie odebrałaby sobie życia???

Sięgnęłam po tą książkę jedynie dlatego, że ostatnimi czasy powstał serial oparty na tej historii. Jego zwiastun pojawiał się wszędzie, więc pomyślałam ,,zobaczę co to". Okazało się, że jest to ekranizacja książki. Sądziłam, że będzie się dobrze czytać, ponieważ jest dość krótka (zaledwie 270 stron) i ma duże literki (bynajmniej wydanie, które posiadałam). Jednak się...