Assassin's Creed poznałam kilka lat temu za sprawą gier. Przechodziłam przygody u boku Ezio, Connora, Edwarda i Arno. Pomimo tego, że chyba jest teraz jeszcze więcej gier z tego uniwersum, nie czerpię już z nich takiej przyjemności. Podobnie było z książkami o przygodach Assassyn'ów. Wytrwałam zaledwie przy dwóch częściach opowiadających całą grę o Ezio Auditore. Jednak najnowsza pozycja od wydawnictwa Insignis wydaje się znacznie lepsza niż skopiowanie przygód z elektronicznej rozrywki.

Simon Hataway jest członkiem wewnętrznego sanktuarium Zakonu Templariuszy. Oprócz tego stoi na dziale Badań Historycznych Abstergo. Pomimo krótkiego stażu na swoim nowym stanowisku, podejmuje zadanie niezwykle trudne i niebezpieczne. Wciela się on w swojego przodka Gabriela Laxarta, który odegrał znaczną rolę, jako towarzysz broni, u boku Joanny d'Arc. Simon ma odnaleźć informacje na temat działań Assassyn'ów w czasie wojny stuletnie, ale także rozwiązać zagadkę fragmentu Edenu.

Poprzednie części przygód Assassyn'ów nie przypadły mi do gustu. Pomimo że czytałam zaledwie dwie to i tak niemiłosiernie się z nimi męczyłam. Historia Ezio była po prostu skopiowanej przygód głównego bohatera z gry. Co więcej, styl autora pozostawiał wiele do życzenia. Do tej pory nie wiem, jak mogłam przeczytać do końca, aż dwie książki Bowden'a. Z tego powodu nie próbowałam czytać innych powieści z uniwersum Assassyn'ów. Nawet mimo dużej liczby czytelników, nie byłam ciekawa, czy historia poprawia się w czasie kolejnych części. Jednak najnowsza książka ze sławnego uniwersum została napisana przez zupełnie innego autora, a właściwie autorkę. Jednocześnie przedstawia historię ze strony odwiecznych wrogów Assassynów. Czego chcieć więcej?

Jestem totalną nogą z historii, która zna jedynie podstawowe informacje. Jednak po lekturze tej powieści mam ochotę poznać znacznie lepiej wydarzenia historyczne, w tym wojnę stuletnią. Autorka przedstawiła genialnie XV-wieczną Francję. Wątek historyczny jest idealnie zrównoważony ze współczesnością. Czytelnik nie ma szansy nudzić się podczas lektury, bez względu na to, czy jest fanem historii, czy też nie.

Simon wraz ze swoim przodkiem tworzą interesującą parę głównych bohaterów. Wybijają się swoim zachowaniem spośród pozostałych wspomnianych postaci. Mimo trudnego początku z Simonem jego charakter jeszcze się kształtuje i dopiero pod koniec powieści mogłam go naprawdę docenić.
Za największy nierozwinięty potencjał uważam Victorię Bibeau. Tajemnicza pani psycholog koniec końców jednak nie była taka intrygująca, jak mi się zdawało z początku.

Najnowsza pozycja ze świata Assassynów jest najlepszą, jaką do tej pory czytałam. Nie jest już po prostu skopiowaniem gry. W tym przypadku autorka zadbała, aby nic w powieści nie było pewne. Templariusze tym razem nie zawsze muszą być tymi złymi, a Assassyni tymi dobrymi.
Assassin's Creed Hersy okazało się wielkim zaskoczeniem. Po złych doświadczeniach z poprzednimi częściami tytułowa Herezja rekompensuje wszystko. Autorka idealnie wpasowała się z uniwersów Assassynów tworząc historię zarówno dla fanów, jak i totalnych laików.

Assassin's Creed poznałam kilka lat temu za sprawą gier. Przechodziłam przygody u boku Ezio, Connora, Edwarda i Arno. Pomimo tego, że chyba jest teraz jeszcze więcej gier z tego uniwersum, nie czerpię już z nich takiej przyjemności. Podobnie było z książkami o przygodach Assassyn'ów. Wytrwałam zaledwie przy dwóch częściach opowiadających całą grę o Ezio Auditore. Jednak...