Powieść Katarzyny Sarnowskiej wyraźnie inspirowana książką „Rozmowy z aniołami” Gitty Mallasz tworzy swoisty obraz ludzkich sił i słabości, pokazanych na przykładzie życia głównej bohaterki. Poruszająca walka o własną godność i szczęście ujęta w lekkiej i całkiem przyjemnej lekturze robi bardzo pozytywne wrażenie. Pozornie książka nie różni się niczym od typowej powieści obyczajowej. Jest w niej zagubienie i odnajdywanie drogi. Jest szansa na nową miłość, romans, zawiązywanie przyjaźni i piękna więź pomiędzy matką i dzieckiem. Odkrywanie swojej wartości i siebie na nowo. A żeby nie było tak słodko znalazły się również chwile, w których zaciskałam zęby targana złością. Tak tak!
Jeden mankament nie pozwolił mi się w pełni cieszyć lekturą. Pojawianie się owej „tajemniczej kobiety” trochę rozbijało całość. Mądrości płynące z książki nad którą pracowała bohaterka zupełnie by wystarczyły, natomiast owo zjawisko kompletnie nie pasowało do charakteru książki.
Prostota fabuły (w jak najbardziej pozytywnym znaczeniu) skrywa jednak przesłanie, które ciężko pominąć. Opowieść o zakrętach, jakie pokonała Alina daje nam jasno do zrozumienia, że najprostszy wybór oznacza tylko krótkotrwałe szczęście. Książka jest niezwykle pozytywna, daje wiarę i podnosi na duchu. Pozwala z większym optymizmem spojrzeć na trudy życia, dostrzec swoją siłę i przede wszystkim różnorakie barwy jakimi malowany jest każdy dzień. To bardzo sensualna opowieść i dobrze jest odnaleźć w niej drugie dno.

Powieść Katarzyny Sarnowskiej wyraźnie inspirowana książką „Rozmowy z aniołami” Gitty Mallasz tworzy swoisty obraz ludzkich sił i słabości, pokazanych na przykładzie życia głównej bohaterki. Poruszająca walka o własną godność i szczęście ujęta w lekkiej i całkiem przyjemnej lekturze robi bardzo pozytywne wrażenie. Pozornie książka nie różni się niczym od typowej powieści...