Wybrzeże Essex to tereny bagniste. Ich ukształtowanie w dużej mierze zależne jest od przypływów i odpływów. W czasie tych ostatnich odkrywane są mielizny, lecz czasem także mroczne sekrety, które nigdy nie miały ujrzeć światła dziennego. Na jednej z takich mielizn leżą zwłoki. O stopniu ich rozkładu świadczy odór zgnilizny oraz brak zainteresowania padlinożerców. W takich sytuacjach wkracza doświadczony antropolog sądowy, którego zadaniem jest między innymi ocena czasu zgonu. Policja z Essex zwraca się w tym celu do Davida Huntera. Okazuje się, że w tej okolicy zaginęły dwie osoby. Jedną jest syn bogatych właścicieli części tych terenów. Drugą jego domniemana kochanka Emma Derby. Kto jest ofiarą, a kto podejrzanym? Czy tylko ten sekret skrywa wybrzeże Essex?

Simon Beckett to autor, po którego książki sięgam w ciemno. Każdym poprzednim tomem serii o Davidzie Hunterze udowodnił, że potrafi tworzyć mroczną, gęstą atmosferę, podtrzymywać napięcie czytelnika do końca i kreować charakterystyczne, pełne życia postacie. Spod jego pióra, poza popularnym cyklem o antropologu sądowym wyszły jeszcze cztery thrillery psychologiczne. Dotychczas przeczytałam pięć książek autora i zdecydowanie będę sięgała po kolejne, dlatego też, gdy tylko zobaczyłam zapowiedzi następnej części serii o Hunterze wiedziałam, że muszę ją poznać. Czy było warto?

Patrząc przez pryzmat poprzednich tomów cyklu moje oczekiwania wobec tej książki były wysokie. Łatwo wówczas się zawieść, gdyż nie sposób stronić od porównań. Lektura pierwszych stron wprowadza powoli w specyficzny klimat, roztaczając atmosferę podejrzeń, niedomówień, mrocznych sekretów, ujawniania przywar ludzkich. Nic nie jest oczywiste. Stopniowo splatana jest zaskakująca sieć powiązań, a liczba ofiar się powiększa. Wśród podejrzanych jest wiele osób, gdyż niejeden z mieszkańców ma coś na sumieniu. Pozory mogą mylić i doprowadzać do ślepych uliczek. Jedno trzeba przyznać – autor potrafi wodzić za nos podsuwając błędne tropy i wplatając wątki poboczne. Rozwikłanie zagadki przychodzi z czasem i wtedy wiele z pozoru niepowiązanych elementów wskakuje na swoje miejsce.

Tym razem zabrakło mi podtrzymywania napięcia. Fabuła jest ciekawa i sporo w niej niespodzianek, ale odniosłam wrażenie jakby miejscami była za bardzo przegadana, zbyt drobiazgowo przedstawiona, przez co czasem robi się bardziej monotonnie. Na szczęście takich momentów nie jest bardzo wiele.

David Hunter to postać, która wciąż wzbudza sympatię. Mężczyzna mimo problemów osobistych i bolesnych doświadczeń nadal z pełnym zaangażowaniem wykonuje swoją pracę. Liczy się z uczuciami innych i to czasem komplikuje jeszcze bardziej i tak już zagmatwaną sytuację. Teraz wkracza w życie dwóch zwaśnionych rodzin, nie pozostając obojętnym na niektóre wydarzenia.

W książce pojawia się szereg barwnych postaci. Jedną z nich jest Leo Villiers. Mężczyzna zaginął, ale o jego życiu można dowiedzieć się więcej z rozmów z mieszkańcami okolicy. Arogancki, bogaty, nieliczący się z innymi. Czy to prawda? Równie ciekawą postacią jest zaginiona Emma Derby, kobieta o różnych obliczach, pełna sprzeczności, lubiąca z życia czerpać garściami, rozrywkowa. Co sprawiło, że przeprowadziła się w tak odludne miejsce? Kolejna, mocno zaznaczona postać to Rachel, siostra Emmy. Jaki udział ma w tej łamigłówce? Wspomnieć należy jeszcze chociażby o mężu Emmy, czy też mieszkańcu rozpadającego się domu, czyli Edgarze oraz detektywie prowadzącym śledztwo. Wymieniać mogłabym jeszcze wiele, gdyż ciekawych postaci w tej części nie brakuje.

Pisarz precyzyjnie nakreślił warstwę psychologiczną, która stanowi podstawę opowieści. Z dokładnością analizuje ludzkie ułomności, błędne wybory, tragiczne w skutkach przypadki, skomplikowane relacje międzyludzkie. Całość splata plastyczny język i realizm przedstawionych wydarzeń. Każda nowo odkryta karta rodzi kolejne pytania, na które nie ma jednoznacznych odpowiedzi.

„Niespokojni zmarli” to długo przeze mnie oczekiwana piąta część cyklu o Davidzie Hunterze. Lektura nie wywarła na mnie tak dużego wrażenia, jak pierwsze dwa tomy serii, ale spełniła oczekiwania. Ciekawa, wielowątkowa fabuła rozgrywa się w pasującej do niej scenerii, a bohaterowie wzbudzają emocje. Na uwagę zasługuje także intrygująca zagadka do rozwiązania. Utwierdziłam się tylko w przekonaniu, że warto sięgać po kolejne książki autora.

http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2017/07/05/niespokojni-zmarli-simon-beckett/

Wybrzeże Essex to tereny bagniste. Ich ukształtowanie w dużej mierze zależne jest od przypływów i odpływów. W czasie tych ostatnich odkrywane są mielizny, lecz czasem także mroczne sekrety, które nigdy nie miały ujrzeć światła dziennego. Na jednej z takich mielizn leżą zwłoki. O stopniu ich rozkładu świadczy odór zgnilizny oraz brak zainteresowania padlinożerców. W takich...