Książka napisana z wielką powściągliwościa. Rozumiem, ze idea była taka: nie wszystko na sprzedaż, odslonie ale nie do końca. Poniekąd rozumiem ale moje czytanie momentami przypominało przedzieranie się przez mgłę. Pierwszy raz zetknąłem się z sytuacją gdy przytaczane listy (a było ich sporo) nie były listami tylko opowiedzeniem tego, co w tych listach się znajdowało, opowiedzenie wlasnymi słowami przy czym zapewne wybranie zarazem tylko tych informacji, które autorka uważała za stosowne. Trochę sucho, bez emocji.
Druga kwestia i ostatnia, która stwarza dystans: ani jednego zdjęcia, chociazby przodków. Zwlaszcza, że w internecie czy czasopismach ukazują się w całej okazałości, w książce chcą być anonimowi, to dziwne. Argument Agaty nie przemówił do mnie. Twierdzi ona, że w książce nie ma zdjęć gdyż któreś z rodzeństwa będzie miało pretensje, że Agata opublikowała zdjęcia te, na których któreś z nich nie podoba się sobie i wyszło hm, niekorzystnie. Czytałam to zdanie dwa razy i nadal nie rozumiem. Przecież wspólnie, za zgodą sióstr i braci można było wybrać te najodpowiedniejsze. Taka trochę szkolna wymówka od czapy;) Zdjęcia babć, dziadków, osób bliskich, których juz nie ma najwidoczniej autorka chroni i nie dzieli się z odbiorcami. Dla mnie byłyby one pewnym dopełnieniem, czymś co skraca dystans między autorem a czytelnikiem. Moja wyobraźnia nie jest tak bujna by sobie te osoby wyobrazić jak sugeruje Pani Agata;)
Ogólnie książkę czyta się miło. Pierwsza połowa książki mówi o dziadkach, babciach, rodzicach gdy byli mali, druga już o nich samych. O życiu rodzinnym, codzienności, pasjach, oczywiście muzyce.
Nie jest źle, chociaż mogłoby być ciut lepiej, ciut bardziej szczerze;)

Książka napisana z wielką powściągliwościa. Rozumiem, ze idea była taka: nie wszystko na sprzedaż, odslonie ale nie do końca. Poniekąd rozumiem ale moje czytanie momentami przypominało przedzieranie się przez mgłę. Pierwszy raz zetknąłem się z sytuacją gdy przytaczane listy (a było ich sporo) nie były listami tylko opowiedzeniem tego, co w tych listach się znajdowało,...

Hm.. momentami znajdujemy tuciekawe informacje np. jak w PRL traktowano rodziny wielodzietne cała reszta 0 no cóż... wyidealizowany obraz trudnego związku. Przeczytać można ale podskórnie czuje się,że nie ma tu całej prawdy

Hm.. momentami znajdujemy tuciekawe informacje np. jak w PRL traktowano rodziny wielodzietne cała reszta 0 no cóż... wyidealizowany obraz trudnego związku. Przeczytać można ale podskórnie czuje się,że nie ma tu całej prawdy

Bardzo ciekawa książka biograficzna o dużej 11-osobowej rodzinie Steczkowskich, nietypowej swoją wielkością i niezwykłym talentem muzycznym wszystkich jej członków, którzy pięknie śpiewają różnymi głosami i grają na wielu instrumentach.
Pomimo trudnej sytuacji rodzinnej, społecznej i materialnej Danuta i Stanisław dobrze wychowali i starannie wykształcili wszystkie dzieci, z dużą pomocą najstarszej córki Agaty - inicjatorki powstania tej niezwykłej książki, będącej świadectwem wielkiej miłości, zrozumienia i wzajemnego szacunku wszystkich domowników. Bardzo polecam, świetnie się czyta, jak najciekawszą powieść.

Bardzo ciekawa książka biograficzna o dużej 11-osobowej rodzinie Steczkowskich, nietypowej swoją wielkością i niezwykłym talentem muzycznym wszystkich jej członków, którzy pięknie śpiewają różnymi głosami i grają na wielu instrumentach.
Pomimo trudnej sytuacji rodzinnej, społecznej i materialnej Danuta i Stanisław dobrze wychowali i starannie wykształcili wszystkie dzieci,...

Urzekająca historia,napisana w bardzo lekkim stylu.Obraz rodziny w której jest mnóstwo miłości,zrozumienia, wzajemnego szacunku oraz pełno muzyki.

Urzekająca historia,napisana w bardzo lekkim stylu.Obraz rodziny w której jest mnóstwo miłości,zrozumienia, wzajemnego szacunku oraz pełno muzyki.

Biografia napisana trochę szkolnym językiem. Coś w stylu opowiem wam swoją historię.

Biografia napisana trochę szkolnym językiem. Coś w stylu opowiem wam swoją historię.

Bardzo ciekawa historia życia państwa Steczkowskich. Po raz kolejny sprawdza się teoria, że życie pisze najpiękniejsze i najmniej przewidywalne historie.

Bardzo ciekawa historia życia państwa Steczkowskich. Po raz kolejny sprawdza się teoria, że życie pisze najpiękniejsze i najmniej przewidywalne historie.

Warto przeczytać.

Warto przeczytać.

Nie planowałam przeczytać tej książki, wpadła mi ona w ręce przypadkiem. Ale cieszę się ,że przeczytałam.
Ciężko ocenić czyjeś życie. Opisani ludzie są wprost nieskazitelni, doskonali...ale może po prostu pani Agata skupiła się tylko na zaletach, bo po cóż komu czyjeś wady :).
Mimo to książkę przeczytałam prawie jednym tchem. Lubię biografie, wspomnienia .
Chociaż brakowało mi np. informacji skąd się wzięła Rózia :) .

Nie planowałam przeczytać tej książki, wpadła mi ona w ręce przypadkiem. Ale cieszę się ,że przeczytałam.
Ciężko ocenić czyjeś życie. Opisani ludzie są wprost nieskazitelni, doskonali...ale może po prostu pani Agata skupiła się tylko na zaletach, bo po cóż komu czyjeś wady :).
Mimo to książkę przeczytałam prawie jednym tchem. Lubię biografie, wspomnienia .
Chociaż brakowało...

Książka bardzo przeciętna. Zwyczajna opowieść o losach rodzinny wielodzietnej. Po tytule spodziewałam się czegoś ciekawszego.

Książka bardzo przeciętna. Zwyczajna opowieść o losach rodzinny wielodzietnej. Po tytule spodziewałam się czegoś ciekawszego.

Biografii nie powinni pisać członkowie rodziny. To kolejny dowód na zasadność powyższego stwierdzenia. Historia ukwiecona do granic możliwości. Odstrasza jej subiektywizm, który też mocno daje czytelnikowi w kość. Język też pozostawia wiele do życzenia. Jestem bardzo na nie.

Biografii nie powinni pisać członkowie rodziny. To kolejny dowód na zasadność powyższego stwierdzenia. Historia ukwiecona do granic możliwości. Odstrasza jej subiektywizm, który też mocno daje czytelnikowi w kość. Język też pozostawia wiele do życzenia. Jestem bardzo na nie.