Spontaniczny zakup, który bardzo uprzyjemnił mi popołudniową kawę. Po pierwszych opowiadaniach, przygody Warsa i Sawy sprawiają wrażenie bajek na dobranoc, by z pomocą Jerzego „Smoka” Wawelskiego przybrać nieco bardziej krwawy charakter. Nie brak tu humoru, zjawisk paranormalnych, egzorcyzmów, ucieczek, strzelanin, latających sterowców czy pływających rosomaków. Są i literówki, więc jeśli ktoś lubi sobie je podkreślać ołówkiem to warto przygotować temperówkę.
Bardzo lekkostrawne opowiadania o nietypowych, młodych warszawskich detektywach, z którymi kumpelstwo przychodzi łatwo. Choć bywa niebezpieczne.
Z całą jednak sympatią do Zygmunta, Agnieszki i reszty ekipy muszę podkreślić, że jak na opowieści detektywistyczne nie sposób wczuć się w kryminalny klimat. Zagadki bywają nijakie, pojawiają się luki w scenariuszu, sporo elementów jest naciąganych a zakończenie łatwo przewidzieć. I choć autor stara się, by czytelnika nie ogarnęła nuda, czasem się to nie udaje. Sam pomysł agencji detektywistycznej zajmującej się zjawiskami paranormalnymi zasługuje na brawa. Niestety, wykonanie już niekoniecznie.
Pozostanę jednak optymistą, kibicując redaktorowi naczelnemu dwumiesięcznika „Fantom” w jego dalszej pracy.

Spontaniczny zakup, który bardzo uprzyjemnił mi popołudniową kawę. Po pierwszych opowiadaniach, przygody Warsa i Sawy sprawiają wrażenie bajek na dobranoc, by z pomocą Jerzego „Smoka” Wawelskiego przybrać nieco bardziej krwawy charakter. Nie brak tu humoru, zjawisk paranormalnych, egzorcyzmów, ucieczek, strzelanin, latających sterowców czy pływających rosomaków. Są i...