Sięgnęłam po "Wesele", by odświeżyć sobie treść przed obejrzeniem dramatu w gorzowskim Teatrze Osterwy (przy okazji - polecam spektakl z czystym sumieniem, zwłaszcza tym, którzy nie mają nic przeciwko uwspółcześnionym adaptacjom).

Po raz kolejny utwierdziłam się w przekonaniu, że dzieło Wyspiańskiego jest wybitne i ponadczasowe. Fragment "A to Polska właśnie" zawsze był dla mnie myślą przewodnią tego dramatu. I jakże aktualną, jeśli spojrzeć na to, co dzieje się obecnie na rodzimej scenie politycznej.

Wiele zdań wypowiadanych przez bohaterów nie tylko się nie zestarzało, ale nabrało nowych, trafnych znaczeń, które piętnują nasze narodowe przywary, społeczne problemy i kłótnie na wszystkich szczeblach władzy. Brak porozumienia, który aż krzyczy z kart książki, widać codziennie we wszystkich środkach masowego przekazu, które relacjonują i komentują działania rządu i opozycji, pracę sejmu i senatu oraz stosunek polskich władz do Unii Europejskiej.

Słynna kwestia "Miałeś, chamie, złoty róg..." pasuje do tak wielu byłych i obecnych polityków, że można by stworzyć ich długą listę.

Właśnie to wyszukiwanie uniwersalnych odniesień sprawiło mi podczas lektury największą frajdę.

Sięgnęłam po "Wesele", by odświeżyć sobie treść przed obejrzeniem dramatu w gorzowskim Teatrze Osterwy (przy okazji - polecam spektakl z czystym sumieniem, zwłaszcza tym, którzy nie mają nic przeciwko uwspółcześnionym adaptacjom).

Po raz kolejny utwierdziłam się w przekonaniu, że dzieło Wyspiańskiego jest wybitne i ponadczasowe. Fragment "A to Polska właśnie" zawsze był...