Druga część historii zakochanych nie daje czytelnikom wytchnienia poczynając od pierwszej strony. Wydarzenia pędzące w zastraszającym tempie powodują lekki chaos, który sprawia, że Grzech pierworodny jest książką pełną zalet i wad jednocześnie. Już pierwszy tom osadzony w wyidealizowanym świecie, w którym typowe problemy normalnych ludzi nie istnieją, sprawił, że idylliczni bohaterowie wydawali się nieco nierealni. Jednak to w drugim tomie autorka przechodzi samą siebie. Akcje rodem z hollywoodzkim filmów, sekrety niczym z Archiwum X oraz sceny wyjęte z 50 twarzy Greya były mocno przerysowane, co spowodowało, że z pozoru świetna powieść stawała się karykaturalną wersją samej siebie.

Nie ukrywam, że połknęłam tę książkę w całości, jednak w ogólnym rozrachunku bardzo się na niej zawiodłam. Nie znaczy to jednak, że Anna Szafrańska traci w moich oczach. Według mnie, pisanie powieści w oparciu o realia znane nam jedynie z zagranicznych filmów, seriali bądź książek, nieuchronnie prowadzi do zguby. Sztuczność jaka wkrada się między strony i coraz bardziej niewyobrażalne sytuacje powodują, że historia Nel i Gilberta traci moim zdaniem miano jednego z najlepszych debiutów ostatnich lat.

Całą opinię znajdziesz na: http://favouread.blogspot.com

Druga część historii zakochanych nie daje czytelnikom wytchnienia poczynając od pierwszej strony. Wydarzenia pędzące w zastraszającym tempie powodują lekki chaos, który sprawia, że Grzech pierworodny jest książką pełną zalet i wad jednocześnie. Już pierwszy tom osadzony w wyidealizowanym świecie, w którym typowe problemy normalnych ludzi nie istnieją, sprawił, że idylliczni...