Mój dobry przyjaciel polecił mi sięgnąć po "Accelerando" bezpośrednio po przeczytaniu "Ślepowidzenia". "Będziesz miał porównanie" usłyszałem.
No i mam porównanie a wnioski z niego mogą, dla niektórych, zahaczać o bluźnierstwo ;). Bo Stross kupił mnie w całości, kupił mnie bardziej niż Watts.
Historia czterech pokoleń rodziny Macx oraz jednego, wyjątkowego kota, rozciągnięta na niemal całe stulecie, czaruje, fascynuje i pobudza wyobraźnię aż w końcu nieco przeraża. Koniec naszego wieku nie jest bowiem u Strossa dobrym czasem dla ludzi.
Szybki rozwój technologii idący w parze z równie szybkim rozwojem ekonomii oznaczają kłopoty nie tylko dla naszego gatunku, ale właściwie dla całego Układu Słonecznego.
Narracja w powieści jest dość beznamiętna ale całość najeżona jest pojęciami z zakresu techniki i ekonomii. Dodatkowo autor lubuje się w puszczaniu do czytelnika oka umieszczając sporo nawiązań do współczesnej nam rzeczywistości (a raczej tej sprzed dekady kiedy książka nabierała finalnego kształtu). Mamy zatem aluzje dotyczące służb specjalnych (KGB) czy wojny o prawa autorskie do muzyki, pojawiają się duże i znane korporacje, jest sporo słownictwa znanego właściwie tylko geekom a nawet jedna, dość wysmakowana, scena nawiązująca do ataków na WTC.
Osobiście mam 2 symptomy oznaczające, że książka pochłonęła mnie bez reszty: siedząc w pracy przebieram nogami na myśl o ponownym zatopieniu się w lekturze oraz, już w tracie samego czytania, przestaję kontrolować, którą stronę czytam. Accelerando wywołało je oba niemal natychmiastowo. To znakomita lektura obok której żaden fan s-f nie powinien przejść obojętnie.

Mój dobry przyjaciel polecił mi sięgnąć po "Accelerando" bezpośrednio po przeczytaniu "Ślepowidzenia". "Będziesz miał porównanie" usłyszałem.
No i mam porównanie a wnioski z niego mogą, dla niektórych, zahaczać o bluźnierstwo ;). Bo Stross kupił mnie w całości, kupił mnie bardziej niż Watts.
Historia czterech pokoleń rodziny Macx oraz jednego, wyjątkowego kota,...