Po "Zapisane w wodzie" sięgnęłam po lekturze "Dziewczyny z pociągu", z pewną dozą sceptycyzmu. Poprzednia książka pani Hawkins była jedną z tych, które czytałam, bo byłam ciekawa, jak się skończy, ale nic poza tym.
"Zapisane w wodzie" natomiast naprawdę mile mnie zaskoczyło.
Dostajemy tutaj wielu różnorakich bohaterów, rozbudowane wątki i tajemnicę utrzymaną do samego końca.
Z początku imiona bohaterów mi się myliły, nie potrafiłam dopasować ich do konkretnych wątków (zabieg jest ten sam, co w "Dziewczynie z pociągu" - każdy bohater przedstawia historię ze swojego punktu widzenia), ale z czasem zaczęłam kojarzyć odpowiednie fakty i czytało mi się tylko coraz lepiej.
Historia niesamowicie mnie wciągnęła, a na końcu zaskoczyła, bo nie udało mi się odgadnąć, kto stoi za popełnieniem zbrodni. Cały czas światło padało na innego bohatera, a kiedy już byłam pewna, że wiem, okazało się, że jednak nie mam racji.
Zaskakująca, wciągająca, ze świetnie zbudowanym klimatem, niejednoznaczna.
Zdecydowanie trafiła do moich ulubionych. Pierwsza książka Pauli Hawkins nie była tym, czego oczekiwałam, a druga wręcz te oczekiwania przerosła.

Po "Zapisane w wodzie" sięgnęłam po lekturze "Dziewczyny z pociągu", z pewną dozą sceptycyzmu. Poprzednia książka pani Hawkins była jedną z tych, które czytałam, bo byłam ciekawa, jak się skończy, ale nic poza tym.
"Zapisane w wodzie" natomiast naprawdę mile mnie zaskoczyło.
Dostajemy tutaj wielu różnorakich bohaterów, rozbudowane wątki i tajemnicę utrzymaną do samego...