Pozytywne myśli nakierowane na miłość do siebie, świata i ludzi, w tej części do mnie przemówiły lepiej niż w poprzedniej.

Pozytywne myśli nakierowane na miłość do siebie, świata i ludzi, w tej części do mnie przemówiły lepiej niż w poprzedniej.

Jakiś czas temu kupiłam tę książkę, jednak wbrew zapewnieniom autorki, że serię tę można rozpocząć w dowolnym momencie roku, jest jedna zasada, o której trzeba pamiętać. Jeśli książka ma numer 3, to zaczynamy ją czytać w marcu. Nie zaczynamy w październiku od 1, ponieważ w każdej książce są nawiązania do określonego czasu: pór roku, świąt stałych, jak np. w tej pozycji 8 dzień nawiązuje do Dnia Kobiet. Warta swoich 10 zł, jeśli kupiona na poczcie. Cena Empiku (ok. 40 zł),to jednak odrobinę za dużo by czuć się usatysfakcjonowanym. Na tę serię trzeba mieć po prostu humor i odpowiednie chęci.

Jakiś czas temu kupiłam tę książkę, jednak wbrew zapewnieniom autorki, że serię tę można rozpocząć w dowolnym momencie roku, jest jedna zasada, o której trzeba pamiętać. Jeśli książka ma numer 3, to zaczynamy ją czytać w marcu. Nie zaczynamy w październiku od 1, ponieważ w każdej książce są nawiązania do określonego czasu: pór roku, świąt stałych, jak np. w tej pozycji 8...

Rewelacja! 10/10

Rewelacja! 10/10

A ja dalej będę uparcie twierdzić, że zamysł tej serii jest bardzo dobry. Z drugiej strony rozumie, zarzuty ze strony przeciwników, że to 12 części plagiatu. Stąd też 5 gwiazdek.
Ta część jest na pewno lepsza niż nr 2. Plusem jest, że cała książka nawiązuje do głównego tytułu czyli "Kocham Cię".
Polecam jako dziennik/pamiętnik. Uważam że, te krótkie teksty są na prawdę pozytywne i nawet jeżeli nie pomogą to na pewno nie zaszkodzą.

A ja dalej będę uparcie twierdzić, że zamysł tej serii jest bardzo dobry. Z drugiej strony rozumie, zarzuty ze strony przeciwników, że to 12 części plagiatu. Stąd też 5 gwiazdek.
Ta część jest na pewno lepsza niż nr 2. Plusem jest, że cała książka nawiązuje do głównego tytułu czyli "Kocham Cię".
Polecam jako dziennik/pamiętnik. Uważam że, te krótkie teksty są na prawdę...

Marnotrawstwo papieru.Aż dziw bierze, że można napisać tyle stron o niczym. Według mnie to jest KURS NACIĄGANIA CZYTELNIKA a nie kurs pozytywnego myślenia.

Na książki p.Beaty, zwolenniczki ekologii, wycięto już chyba pół dżungli amazońskiej którą p.Beata tak uwielbia.

Kupiłam poprzednią pięciotomową serię o podświadomości. Do tej pory żałuję tych pieniędzy.
A te 12 tomów bez problemu dałoby się streścić w 6 ale gdzie tam.
Gdyby pisała pani MNIEJ ale TREŚCIWIEJ wyszłoby to czytelnikom (i ich portfelom) na dobre.

Właściwie to wszystko już napisałam w recenzjach wcześniejszych tomów.
Bo o samej treści trudno coś napisać.
Mam wrażenie że czytam cały czas JEDNĄ I TĄ SAMĄ KSIĄŻKĘ O TYM SAMYM.
Dalej wałkujemy i rooooozwleeeekaaaamyyyy "kochanie siebie" aż wyłazi nam to bokiem ;)

Treść tej książki to parę wpisów na bloga, a prawdę mówiąc to czytałam już ciekawsze wpisy na blogach i to za darmo !

Autorce ewidentnie już brakuje konceptu a niestety nie wszyscy w tym kraju mogą sobie pozwolić na szastanie pieniędzmi.Niechże się pani zlituje nad czytelnikami, przestanie marnować papier i pisać o niczym. Niby to kurs pozytywnego myślenia a dobija mnie coraz bardziej.
Na szczęście książkę pożyczyła mi przyjaciółka bo szkoda by mi było każdej złotówki.

Marnotrawstwo papieru.Aż dziw bierze, że można napisać tyle stron o niczym. Według mnie to jest KURS NACIĄGANIA CZYTELNIKA a nie kurs pozytywnego myślenia.

Na książki p.Beaty, zwolenniczki ekologii, wycięto już chyba pół dżungli amazońskiej którą p.Beata tak uwielbia.

Kupiłam poprzednią pięciotomową serię o podświadomości. Do tej pory żałuję tych pieniędzy.
A te 12 tomów...

No cóż, Pani Pawlikowska jest mistrzynią w tzw. laniu wody i sprzedawaniu wielokrotnie tej samej treści. Szczęście w garnku, na talerzu i w Paragwaju, gdy dopada depresja, wystarczy powiedzieć sobie że jest dobrze w moim świecie, a gdy wpadniemy w anoreksję, to wystarczy ugotować kaszę jaglaną, bo każdy ją zje, taka jest dobra.
Fizyka jądrowa to spisek wszechświata, który nie poznał metody uczenia się pięciuset języków obcych na minutę, bo wówczas zapoznałby się z tak prostymi poradami tej Pani i zakończył ogłupianie nas, czyli ludzi.
Kto tu kogo ogłupia? Naprawdę konieczny jest zalew tylu tak miałkich książek, żeby udowadniać, że Polacy coś czytają??? Wolność słowa chyba jednak wymaga minimalnej bodaj autocenzury...

No cóż, Pani Pawlikowska jest mistrzynią w tzw. laniu wody i sprzedawaniu wielokrotnie tej samej treści. Szczęście w garnku, na talerzu i w Paragwaju, gdy dopada depresja, wystarczy powiedzieć sobie że jest dobrze w moim świecie, a gdy wpadniemy w anoreksję, to wystarczy ugotować kaszę jaglaną, bo każdy ją zje, taka jest dobra.
Fizyka jądrowa to spisek wszechświata, który...