​Minęły święta i chwilowo zjednoczona rodzina Neshov rozjechała się w kierunku swoich domów i obowiązków, pozostawiając Tora na gospodarstwie, cieszącego się świadomością, że to miejsce jest tylko jego. Margido odnalazł w sobie wiarę, Erland zrealizował niesamowity projekt, a Torunn zakochała się. Ale te chwile szczęścia okazały się niezwykle kruche, a życie ponownie pokazało swoje smutniejsze oblicze.

Po zakończeniu „Ziemi kłamstw”, pierwszego tomu sagi Anne B. Ragde, nie mogłam się doczekać, by sięgnąć po kolejną część i odkrywać inne sekrety z przeszłości tej specyficznej rodziny. Autorka jednak szybko ostudziła moje zamiary, przechodząc do opisywania teraźniejszości. Tak jak poprzednio, akcja toczyła się niespiesznie, a kolejne rozdziały opowiadały o codzienności kolejnych członków rodziny. Trzej bracia i Torunn zmieniali się na moich oczach, jakby niedawne rodzinne spotkanie pozwoliło im zobaczyć świat z innej perspektywy, zweryfikować niezmienne od lat poglądy. Byli już bliscy osiągnięcia stabilizacji. Ale po raz kolejny musieli zmierzyć się ze sobą, swoimi pragnieniami, skonfrontować je potrzebami osób, na którym im zależy.

​Minęły święta i chwilowo zjednoczona rodzina Neshov rozjechała się w kierunku swoich domów i obowiązków, pozostawiając Tora na gospodarstwie, cieszącego się świadomością, że to miejsce jest tylko jego. Margido odnalazł w sobie wiarę, Erland zrealizował niesamowity projekt, a Torunn zakochała się. Ale te chwile szczęścia okazały się niezwykle kruche, a życie ponownie...