"A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź,
wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj,
ty mnie ukołysz i uśpij, snem muzykalnym zasyp, otumań,
we śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu.

Pokaż mi wody ogromne i wody ciche,
rozmowy gwiazd na gałęziach pozwól mi słyszeć zielonych,
dużo motyli mi pokaż, serca motyli przybliż i przytul,
myśli spokojne ponad wodami pochyl miłością."

- Konstanty Ildefons Gałczyński, „Prośba o wyspy szczęśliwe”

Ten wiersz nieustannie chodzi mi po głowie za każdym razem, gdy spojrzę na okładkę powieści Anny Borkowskiej. Jeden z moich ulubionych, znany niemal na pamięć, słodki, czuły i pełen nadziei.

Życie na Wyspie Szczęśliwej także wydaje się słodkie i pełne nadziei. Ludzie są tam szczęśliwi. Może i prymitywni, w pewnym stopniu ograniczeni przez religię, poglądy i tradycje, ale beztroscy. Nie znają takich pojęć jak "kara", "morderstwo" czy "kradzież", bo te pojęcia zwyczajnie wśród nich nie istnieją. Niewinni, pełni niczym niezmąconej wiary. Do momentu, gdy przybywa pewien Obcy i przewraca ich świat do góry nogami.

Równocześnie Tagun, główny bohater, jako jedyny znany w historii mieszkaniec hermetycznie zamkniętej na wszystko co nowe Gar'Ingawi, zmuszony jest opuścić swoją ojczyznę. Historia chłopaka jest niezmiernie wciągająca. Zmaga się on ze stereotypami wpojonymi od dziecka zderzając się z obcymi ludami, nie tracąc przy tym wiary i nadziei.

Objętość tomów jest niewielka jak na powieść fantastyczną, której akcja toczy się w wykreowanym od podstaw świecie, gdzie egzystuje sporo przeróżnych ras. Nie przeszkadza to jednak w odbiorze – zaskakująco łatwo wczuć się w klimat, a świat przedstawiony jest dopracowany – począwszy od map, przez języki i obyczaje, po wygląd postaci.

"A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź,
wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj,
ty mnie ukołysz i uśpij, snem muzykalnym zasyp, otumań,
we śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu.

Pokaż mi wody ogromne i wody ciche,
rozmowy gwiazd na gałęziach pozwól mi słyszeć zielonych,
dużo motyli mi pokaż, serca motyli przybliż i przytul,
myśli spokojne ponad...