Rok 1859 statek wielorybniczy wyrusza w rejs na Morze Arktyczne z mordercą na pokładzie. Powieść McGuire'a to gra wulgaryzmów, bestialstwa i bezduszności, braku poczucia winy i zasad moralnych. Gra w której uczestniczą wszyscy bohaterowie, a także siły natury. Gra, która nie kończy się zwycięstwem dobra nad złem. Gra, która nie ma żadnego celu poza hedonizmem chwili. Uczestnicy tej gry (załoga statku) są gotowi na każde bestialstwo. Uczestnikami tej gry staje się mimowolnie czytelnik. I chociaż ma możliwość spoglądania z dystansem na owe mroczne i prymitywne środowisko, wyrażone także w warstwie językowej dostrzega rozwój infekcji, która zmienia jego system wartości. System, który po owej zmianie dopuszcza, akceptuje wręcz użycie zła, jako narzędzia do powstrzymania większego zła. Pomimo niewątpliwych walorów powieść wydaje się niepełna. Odniosłem wrażenie pewnej nierównomierności fabularnej i użytych środków wyrazu. Stąd taka ocena. Książka warta jest jednak przeczytania i to nie tylko przez wielbicieli Terroru Dana Simmonsa.

Rok 1859 statek wielorybniczy wyrusza w rejs na Morze Arktyczne z mordercą na pokładzie. Powieść McGuire'a to gra wulgaryzmów, bestialstwa i bezduszności, braku poczucia winy i zasad moralnych. Gra w której uczestniczą wszyscy bohaterowie, a także siły natury. Gra, która nie kończy się zwycięstwem dobra nad złem. Gra, która nie ma żadnego celu poza hedonizmem chwili....