Sanderson jak zawsze wciąga, chociaż ta historia jest bardzo krótka (ok 80 stron). Zaciekawił mnie świat w tej opowieści i trochę żałuję, że nie ma ciągu dalszego.

Sanderson jak zawsze wciąga, chociaż ta historia jest bardzo krótka (ok 80 stron). Zaciekawił mnie świat w tej opowieści i trochę żałuję, że nie ma ciągu dalszego.

Dobre, krótkie, intrygujące, a zakończenie... gdyby cała ta mikro powieść była taka to byłoby idealnie. A tak to jest po prostu dobrze.

Dobre, krótkie, intrygujące, a zakończenie... gdyby cała ta mikro powieść była taka to byłoby idealnie. A tak to jest po prostu dobrze.

Zaczynając Sandersona, chciałem właśnie zapoznać się z jego twórczością na spokojnie. Zaczynając od szybkich, nie rozległych tomiszczach. Napisze krótko. Przyjemnie się czytało, jedna sprawa, jeden zwrot akcji, fakt domyślałem się co tu nie gra, ale mimo to mile się zaskoczyłem. Czeka mnie dłuuuuga przygoda z tym autorem. Emma !

Zaczynając Sandersona, chciałem właśnie zapoznać się z jego twórczością na spokojnie. Zaczynając od szybkich, nie rozległych tomiszczach. Napisze krótko. Przyjemnie się czytało, jedna sprawa, jeden zwrot akcji, fakt domyślałem się co tu nie gra, ale mimo to mile się zaskoczyłem. Czeka mnie dłuuuuga przygoda z tym autorem. Emma !

Sandersonowi zabrakło stron żeby się rozpędzić i dowieźć coś dobrego. Niestety, ale ten autor potrzebuje 300 stron żeby rozpocząć swoją narrację, więc siłą rzeczy nic mu nie jest w stanie wyjść w 80. Migawka jest bardzo przeciętna jako nowelka detektywistyczna i bardzo słaba jeżeli chodzi o science fiction. Bohaterowie są schematyczni i nie za bardzo mają przestrzeń żeby nabrać charakteru. Akcja jest trochę na siłę i jest wymuszona głównie przez miejscami karykaturalną postać Chaza. Główny bohater jest wycofany, cichy i nudny. Elementy science fiction są z dykty i sklejone taśmą, lepiej się nie przyglądać za blisko bo zacznie wszystko trzeszczeć.
Jako ciekawostka-czytadło dla fanów Sandersona, czemu nie, w końcu to jeden wieczór, dla niektórych nawet mniej. Ale z góry uprzedzam żeby nie mieć wielkich oczekiwań, Phillip K. Dick to nie jest.

Sandersonowi zabrakło stron żeby się rozpędzić i dowieźć coś dobrego. Niestety, ale ten autor potrzebuje 300 stron żeby rozpocząć swoją narrację, więc siłą rzeczy nic mu nie jest w stanie wyjść w 80. Migawka jest bardzo przeciętna jako nowelka detektywistyczna i bardzo słaba jeżeli chodzi o science fiction. Bohaterowie są schematyczni i nie za bardzo mają przestrzeń żeby...

Dawno nie czytałem Sandersona a boję się sięgać po jego wielkie tomiszcza ale wpadła mi w ręce krótka książeczka która okazała się opowiadaniem SF kryminałem. Pozycja na jedne posiedzenie. Jak zwykle u tego autora bardzo ciekawy konspekt i pomysł. Koncowka Jak zwykle wybuchową ale do przewidzenia. Ogólnie Jak ktoś lubi Sandersona pozycja obowiązkowa.

Dawno nie czytałem Sandersona a boję się sięgać po jego wielkie tomiszcza ale wpadła mi w ręce krótka książeczka która okazała się opowiadaniem SF kryminałem. Pozycja na jedne posiedzenie. Jak zwykle u tego autora bardzo ciekawy konspekt i pomysł. Koncowka Jak zwykle wybuchową ale do przewidzenia. Ogólnie Jak ktoś lubi Sandersona pozycja obowiązkowa.

Ciekawa książka, ale dość przewidywalne zakończenie.

Ciekawa książka, ale dość przewidywalne zakończenie.

Dwójka policjantów po różnych przejściach, pracuje w Migawce. Jednostce policji, która zajmuje się wchodzeniem do idealnej rekonstrukcji dnia, który już minął i rozwiązywaniem popełnionych wtedy przestępstw. Przydział, który jest przeciwieństwem nagrody za wzorową służbę. Podczas pewnej ze służb w Migawce, przypadkowo trafiają na miejsce zabójstwa ośmiu osób, które w Realu wydarzyło się 10 dni temu, ale w żadnej dokumentacji nie było o nim słowa. Lekceważąc regulamin i rozkazy z centrali postanawiają dowiedzieć się dlaczego. Kto stoi za tymi i innymi zabójstwami w mieście? Dlaczego centrala o nich milczy i zabrania im je badać? Mają czas tylko do końca dnia, bo wraz z jego upływem, cała rekonstrukcja tego dnia zniknie na zawsze.

Bardzo ciekawe i wciągające opowiadanie. Chętnie poczytałbym więcej historii osadzonych w tym uniwersum.

Dwójka policjantów po różnych przejściach, pracuje w Migawce. Jednostce policji, która zajmuje się wchodzeniem do idealnej rekonstrukcji dnia, który już minął i rozwiązywaniem popełnionych wtedy przestępstw. Przydział, który jest przeciwieństwem nagrody za wzorową służbę. Podczas pewnej ze służb w Migawce, przypadkowo trafiają na miejsce zabójstwa ośmiu osób, które w Realu...

To była strasznie dziwna książka. Do końca średnio rozumiem, co tak na prawdę chciał przekazać autor, a na początku strasznie się gubiłam. Sanderson miał fajny pomysł na historię, ale mam wrażenie, że po drodze coś nie wyszło. Cała fabuła zamknięta jest w 81 stronach, przez co czuję niedosyt i jak już wcześniej wspomniałam nie umiałam odnaleźć się w opowiadanej historii. Myślę, że jakby autor rozszerzył ją do 150/200 stron i bardziej skupił się na odwzorowaniu dnia i całej tej otoczki, to wyszłaby zdecydowanie lepsza.

To była strasznie dziwna książka. Do końca średnio rozumiem, co tak na prawdę chciał przekazać autor, a na początku strasznie się gubiłam. Sanderson miał fajny pomysł na historię, ale mam wrażenie, że po drodze coś nie wyszło. Cała fabuła zamknięta jest w 81 stronach, przez co czuję niedosyt i jak już wcześniej wspomniałam nie umiałam odnaleźć się w opowiadanej historii....

Ciekawa i krótka historia co pokazuje że Sanderson potrafi tworzyć zwarte książki.
Ogólnie mi się podobało nie jestem fanem kryminałów więc może dlatego historia zaskoczyła mnie na koniec. Najsłabszym ogniwem są relacje między bohaterami zakończenie pomaga je trochę zrozumieć ale ciężko na początku rozróżnić kto jest kim.
Najbardziej spodobała mi się przeplatające rzeczywistości i wszystko związane z czasem i jego poziomy (migawka, migawka w migawce, rzeczywistość po drugiej stronie migawki w migawce i agenci z rzeczywistości.

Ciekawa i krótka historia co pokazuje że Sanderson potrafi tworzyć zwarte książki.
Ogólnie mi się podobało nie jestem fanem kryminałów więc może dlatego historia zaskoczyła mnie na koniec. Najsłabszym ogniwem są relacje między bohaterami zakończenie pomaga je trochę zrozumieć ale ciężko na początku rozróżnić kto jest kim.
Najbardziej spodobała mi się przeplatające...

„Migawka” Sandersona to krótka książeczka z ciekawie przedstawionym konceptem świata, dwoma (w tym jednym nieudanym) twistami i dość sztampowymi, nudnawymi postaciami.

Widać pomysł, ale nie czuć wkładu w treść. Jak na Sandersona, którego osobiście lubię, powiastka nie powala i jest jedną z najsłabszych, o ile nie najsłabszą z jego prac z jaką dane mi było przeczytać.

„Migawka” Sandersona to krótka książeczka z ciekawie przedstawionym konceptem świata, dwoma (w tym jednym nieudanym) twistami i dość sztampowymi, nudnawymi postaciami.

Widać pomysł, ale nie czuć wkładu w treść. Jak na Sandersona, którego osobiście lubię, powiastka nie powala i jest jedną z najsłabszych, o ile nie najsłabszą z jego prac z jaką dane mi było przeczytać.