Kolejna książką Marii Chmielewskiej z kawiarnią Pod Liliowym Kapeluszem...
Tym razem trzy kobiety, dojrzałe i w jakiś sposób naznaczone przez życie.
Jedna mężatka z dwojgiem dzieci zastanawia się co by było gdyby nie "wpadka". Druga nauczycielka, była zakonnica. Trzecia singielka, która nie potrafi zaufać ... komuś o może sobie. Wszystkie trzy łączy przyjaźń nawiązana lata temu w ośrodku rehabilitacyjnym.
Historia mogłaby się wydawać banalna - trzy kobiety, przyjaźń z czasów szkolnych....
Gdyby się rozejrzeć dookoła wiele takich historii ... ale czy na pewno ?
Czy w naszym zabieganym świecie mamy jeszcze czas na spotkanie przy kawie ? Czy umawiamy się, ze za 4 tygodnie znów się spotkamy ? Czy po drodze nie okaże się, że jednak nie mamy czasu, chęci na spotkanie ?
Widziałam kilka opinii na temat książki, że nuda, że nic nowego, że co z tym kaszmirowym szalem ...
Ale może nie chodzi o to żeby ten szal kupić (przecież nie kosztuje aż tak dużo , w końcu to kaszmir),że to wszystko takie powszechne, takie zwyczajne, takie nudne...
Może my zabiegani, zagonieni powinniśmy usiąść przy kawiarnianym stoliku, nad kawą, herbatą, szarlotką i pomarzyć może o szalu, może o podróży a może po prostu posiedzieć i nie spiesząc się nigdzie zastanowić się nad sobą, swoim życie, tym co mamy i przestać gonić ... za mrzonką, czymkolwiek ona by nie była ....

Życzę tego samej sobie i innym, którzy tego potrzebują ....

Kolejna książką Marii Chmielewskiej z kawiarnią Pod Liliowym Kapeluszem...
Tym razem trzy kobiety, dojrzałe i w jakiś sposób naznaczone przez życie.
Jedna mężatka z dwojgiem dzieci zastanawia się co by było gdyby nie "wpadka". Druga nauczycielka, była zakonnica. Trzecia singielka, która nie potrafi zaufać ... komuś o może sobie. Wszystkie trzy łączy przyjaźń nawiązana lata...

Można powiedzieć, że książkę przeczytałam przez pomyłkę. Będąc ostatnio w mojej bibliotece wśród tytułów przeglądanych na półce rzuciło mi się w oczy nazwisko Chmielewska. Kojarzę to nazwisko z LC, gdzie przewijało się podczas różnych dyskusji na forach, więc bez specjalnego zgłębiania wypożyczyłam tę książkę. W domu zaczęłam się zastanawiać, że coś mi nie pasuje w notce z tyłu książki i w nazwisku a potem życzliwa czytelniczka wyprowadziła mnie z błędu.
Gdyby nie zbieżność nazwisk nigdy bym po tę książkę nie sięgnęła. Przeczytać przeczytałam, ale to taka dość niskich lotów obyczajówka z traumatycznym tłem trudnego dzieciństwa głównych bohaterek.
Książka ma trochę dziwny układ treści, bo brakuje w niej rozdziałów a poszczególne sceny są oddzielone jedyne podwójnym odstępem między akapitami. Czytelnik sam musi dopasować kolejny akapit do całej historii, niczym puzzel. Biorąc pod uwagę, że główne bohaterki nazywają się Maria, Marta i Magda to można się zagubić w całej historii.
Raczej więcej nie sięgnę po książki tej autorki, ale przynajmniej mam nauczkę aby uważniej wybierać książki ;)

Można powiedzieć, że książkę przeczytałam przez pomyłkę. Będąc ostatnio w mojej bibliotece wśród tytułów przeglądanych na półce rzuciło mi się w oczy nazwisko Chmielewska. Kojarzę to nazwisko z LC, gdzie przewijało się podczas różnych dyskusji na forach, więc bez specjalnego zgłębiania wypożyczyłam tę książkę. W domu zaczęłam się zastanawiać, że coś mi nie pasuje w notce z...

Chociaż nie jest to proza najwyższych lotów i miejscami sprawia wrażenie dość płytkiej, szczególnie w sposobie, w jaki obeszła się z poruszonymi tematami, Karminowy szal intryguje z pewnością mieszanką pozornie tylko lekkiej obyczajówki ze stopniowo budowaną tajemnicą i operowaniem niedopowiedzeniami. To emocjonalna opowieść, obfitująca w oczywiste, ale zawsze warte przypominania mądrości.

http://kulturacja.pl/2020/03/recenzja-ksiazki-karminowy-szal/

Chociaż nie jest to proza najwyższych lotów i miejscami sprawia wrażenie dość płytkiej, szczególnie w sposobie, w jaki obeszła się z poruszonymi tematami, Karminowy szal intryguje z pewnością mieszanką pozornie tylko lekkiej obyczajówki ze stopniowo budowaną tajemnicą i operowaniem niedopowiedzeniami. To emocjonalna opowieść, obfitująca w oczywiste, ale zawsze warte...

Maria, Magda i Marta spotkały się w szkole i z miejsca zaprzyjaźniły. Wraz z zakończeniem szkoły drogi trzech przyjaciółek jednak się rozeszły. Każda z nich podążyła w swoją stronę, bez żalu zostawiając to co było za sobą. Zjazd absolwentów szkoły staje się jednak punktem wyjścia do zmian.
Przy grzanym winie w Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem odżywa stara przyjaźń. Autorka skupia się głównie na codziennym życiu kobiet i zmianach jakie w nich samych zachodzą. Historia każdej z tych kobiet uświadamia, jak ogromny wpływ na dorosłe życie wywierają różnorakie wydarzenia z dzieciństwa. Joanna M. Chmielewska stworzyła świetną opowieść, która podnosi na duchu i wywołuje uśmiech na twarzy, a jednocześnie porusza niezwykle trudne tematy stanowiące tabu wśród społeczeństwa.

Maria, Magda i Marta spotkały się w szkole i z miejsca zaprzyjaźniły. Wraz z zakończeniem szkoły drogi trzech przyjaciółek jednak się rozeszły. Każda z nich podążyła w swoją stronę, bez żalu zostawiając to co było za sobą. Zjazd absolwentów szkoły staje się jednak punktem wyjścia do zmian.
Przy grzanym winie w Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem odżywa stara przyjaźń. Autorka...

Marysia,Marta i Magda to najlepsze,najserdeczniejsze przyjaciółki zaprzyjaźnione są od dzieciństwa,ich drogi to nagle się rozeszły,po wielu latach dorosłe już kobiety Maria,Marta,Magda spotykają się przy grzanym,pysznym winie w kawiarni pod Liliowym Kapeluszem by rozwiązać skrywaną tajemnicę i muszą ją wyjaśnić.
Delektowałam się w tej urokliwej,miłej kawiarence z grzanym winem.Ta historia zauroczyła mnie,oczarowana jestem niepowtarzalny klimat tworzy pisarka,w bardzo dobrym stylu napisana powieść zawiera też wątek kryminalny.
Okładka przyciąga,zwróciła moją uwagę,zdecydowałam się ją wypożyczyć ma wszystko interesującą fabułę,wartką akcje i trzyma ciągle w napięciu.
Trafiona w sam mój gust książka to jest przepiękna,mądra i cudowna.

Marysia,Marta i Magda to najlepsze,najserdeczniejsze przyjaciółki zaprzyjaźnione są od dzieciństwa,ich drogi to nagle się rozeszły,po wielu latach dorosłe już kobiety Maria,Marta,Magda spotykają się przy grzanym,pysznym winie w kawiarni pod Liliowym Kapeluszem by rozwiązać skrywaną tajemnicę i muszą ją wyjaśnić.
Delektowałam się w tej urokliwej,miłej kawiarence z grzanym...

Wspomnienia spełniają ważną rolę w naszym życiu. To one kształtują nasz charakter i nadają znaczenie przeszłości. Większość naszych wspomnień kojarzy się nam nie tylko z osobami, ale z miejscami i wrażeniami zmysłowymi. Taka sytuacja ma miejsce w Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem opisanej przez Joannę M. Chmielewską (proszę nie mylić z autorką kryminałów). Ta niezwykła kawiarnia to miejsce, w którym można delektować się aromatem przygotowanej specjalnie dla klienta mieszanki ziaren kawy. To także przestrzeń przesycona atmosferą życzliwości i otwartości. W Piwnicy można zamienić parę słów z przemiłą właścicielką Weroniką oraz poznać wiele interesujących osób, dla których filiżanka kawy jest nie tylko formą relaksu, ale także próbą oderwania się od szarej rzeczywistości.

W dzieciństwie Maria, Magda i Marta spotkały się w ośrodku leczniczo-rehablitacyjnym. W trudnych chwilach i z dala od rodzin wzajemnie wspierały się. Niestety ta relacja nie przetrwała próby czasu. Po 30 latach dochodzi do ich ponownego spotkania w uroczej i przytulnie urządzonej kawiarence Piwnica pod Liliowym Kapeluszem. Kobiety całkowicie od siebie różne (Marta to idealna żona i matka. Maria była zakonnicą, a teraz uczy matematyki. Magda jest odważna i nie stroni od towarzystwa) , o własnym bagażu doświadczeń odnalazły wspólny język przy stoliku kawowym. Początkowo wspominały dawne czasy, ale wkrótce zaczęły się zwierzać z osobistych problemów. Razem zdolne są przenosić góry i stanowią doskonały przykład siły kobiecej przyjaźni. Wszystkie zmagają się z codziennymi małymi i dużymi troskami, ale starają się je zawsze wspólnie rozwiązywać. Podczas tych kawowych spotkań na jaw wychodzą sprawy poważne, które już dawno przytłoczyłyby kogoś innego. Każda z nich próbuje wałczyć z własnymi demonami: traumą trudnego dzieciństwa, odrzuceniem, czy strachem. Ich życie osnute jest mrokiem, który starają się rozjaśnić podczas babskich spotkań. Czy uda im się pokonać przeszkody i osiągnąć szczęście? Czy będą w stanie walczyć ze sobą i stać się lepszymi? Czy będą zdolne do przebaczenia bliskim oraz samym sobie?

Karminowy szal to powieść skierowana do kobiet w każdym wieku. Bohaterki szybko zyskują sympatię czytelniczki, a ich problemy nieraz wzruszą, a nawet przytłoczą. Powieść Chmielewskiej jest opowieścią o przebaczeniu i próbie naprawy życia w dowolnym momencie. Mimo, że czasem wnioski w niej zaprezentowane są nieco naiwne, a w powieści widoczny jest pewien schematyzm, to jest to utwór warty przeczytania. Jest tutaj samo życie, czasem słodkie, a czasem gorzkie i rzucające kolejne kłody pod nogi. Ale najważniejsze jest, by znaleźć w sobie siłę do zmiany i wyrwania się z pasma nieszczęść. Dopóki nie przyznasz się przed sobą, że potrzebujesz pomocy, to nic nie zdołasz zrobić. Dlatego należy wziąć się w garść, a nie tylko ubolewać nad własnym ponurym losem i pasmem nieszczęść. Warto też poszukać wsparcia, bo poznając punkt widzenia innej osoby, może się okazać, że nasze życie wcale nie było takie złe, jakim się wydawało.

"A jej przyszło wtedy do głowy, że może carpe diem oznacza coś zupełnie innego, niż robiła do tej pory. Że zamiast smakować dni, zadowala się życiowym fast foodem, a to, co najważniejsze, przecieka jej przez palce."

Tę powieść mogę polecić osobom, które już wcześniej miały styczność z twórczością Joanny M. Chmielewskiej i znają jej lekki i dający nadzieję sposób narracji. Również miłośniczki tzw. literatury kobiecej powinny być usatysfakcjonowane. Autorka tworzy uroczy, niemalże magiczny klimat i stara się przekonać czytelnika, że warto zrewidować swoje dotychczasowe życie i uczynić je lepszym.

Wspomnienia spełniają ważną rolę w naszym życiu. To one kształtują nasz charakter i nadają znaczenie przeszłości. Większość naszych wspomnień kojarzy się nam nie tylko z osobami, ale z miejscami i wrażeniami zmysłowymi. Taka sytuacja ma miejsce w Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem opisanej przez Joannę M. Chmielewską (proszę nie mylić z autorką kryminałów). Ta niezwykła...

Może być... Zabrałam z rozpędu, patrząc na nazwisko i imię autorki... Chmielewska to nie jest, ale to też nie kryminał... Obyczajowa opowiastka na wakacje.

Może być... Zabrałam z rozpędu, patrząc na nazwisko i imię autorki... Chmielewska to nie jest, ale to też nie kryminał... Obyczajowa opowiastka na wakacje.

Jakoś głęboki(?)sens karminowego szala mi umknął. Ciekawe, dlaczego jest tak, ze jeśli pojawia się mierna książka z mizerną obyczajówką i schematycznymi kobiecymi postaciami, to określa się to dzieło mianem literatury kobiecej. No, widocznie ja kobietą nie jestem, bo nie jest to moja literatura. Książka krzywdy nie zrobi, ale "szkoda czasu i atłasu".

Jakoś głęboki(?)sens karminowego szala mi umknął. Ciekawe, dlaczego jest tak, ze jeśli pojawia się mierna książka z mizerną obyczajówką i schematycznymi kobiecymi postaciami, to określa się to dzieło mianem literatury kobiecej. No, widocznie ja kobietą nie jestem, bo nie jest to moja literatura. Książka krzywdy nie zrobi, ale "szkoda czasu i atłasu".

Trzecia powieść z cyklu o Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem. Można czytać bez znajomości poprzednich części, ale gdy zna się tylko tę, nie warto się cofać: tutaj rozwija się i kończy kilka wątków, więc spoilery byłyby duże. Mam wrażenie, że niektóre wątki są pointowane wręcz na siłę, byleby wprowadzić znanych bohaterów. Dla mnie to za dużo. Nie będę sprawdzać, czy jest kontynuacja.

Konstrukcja jak zwykle kunsztowna: inwersja czasowa, punkt widzenia kilku bohaterek. Przeszkadzało mi podobieństwo imion dziewczyn; na początku musiałam się chwilę zastanawiać, kto jest kim. Przeszkadzały mi również wulgaryzmy, zwłaszcza nieuzasadnione (w tym jeden na samym początku). Kilku dość dosłownych opisów i scen też można było uniknąć.

Co do fabuły: łatwo przewidywalna, także gdy nie zna się opisu z okładki. Zapowiadało się ciekawie, główny problem bardzo ważny, owszem - ale już się pojawiał.

Metamorfoza psychiczna bohaterek przedstawiona wiarygodnie - to też znak rozpoznawczy tego cyklu.

Czytałam akurat inne wydanie i trafiłam na błędy ortograficzne i gramatyczne. Smutna ironia, bo jedna z bohaterek chciałaby być redaktorką.

Trzecia powieść z cyklu o Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem. Można czytać bez znajomości poprzednich części, ale gdy zna się tylko tę, nie warto się cofać: tutaj rozwija się i kończy kilka wątków, więc spoilery byłyby duże. Mam wrażenie, że niektóre wątki są pointowane wręcz na siłę, byleby wprowadzić znanych bohaterów. Dla mnie to za dużo. Nie będę sprawdzać, czy jest...

Tak w największym skrócie - nudna jak "flaki z olejem"... Książka w moje ręce trafiła przez przypadek - z racji nazwiska autorki:). Niestety to nie ta Chmielewska... treść płytka, mało wciągająca i zbyt oczywista. Szkoda czasu.

Tak w największym skrócie - nudna jak "flaki z olejem"... Książka w moje ręce trafiła przez przypadek - z racji nazwiska autorki:). Niestety to nie ta Chmielewska... treść płytka, mało wciągająca i zbyt oczywista. Szkoda czasu.