opinia pochodzi z www.lubeczyytac.blogujaca.pl

Dzień, w który zaczyna się akcja rodziny Ellen i Evana mógł być jak każdy. Spokojna, ułożona rodzina z dwójką dzieci- bliźniaków, wiedzie unormowane życie. On jako „szacowny” pracownik naukowy, który uczy filozofii, ona jako opiekun zwierząt w instytucie są zadowoleni z dotychczasowego życia. Rutyna ich nagle zostaje zburzona. Evan wracając samochodem z obozu do domu wraz z dziećmi, zostaje najpierw zatrzymany przez policję, a następnie aresztowany pod zarzutem porwania nastolatki. Z biegiem czasu zarzut z porwania zmieniony zostaje na zarzut morderstwa. Pojawia się coraz więcej szczegółów przemawiających przeciwko NIEMU. Już nawet on sam przestaje sobie wierzyć. Kto jest winny, kto niewinny? Czy uda mu się oczyścić z zarzutów? A może wszystko spreparował, bo tak naprawdę prawda jest ulotna?

Książka, mimo że należy do nurtu kryminałów, nie można jej zaliczyć do klasycznej jego wersji. Pełno w niej odniesień filozoficznych. Autor przemyca wiele pytań filozoficznych czy wręcz egzystencjalnych. Sam główny bohater wielokrotnie rozmyśla i teoretyzuje na wiele frapujących go tematów. Jego zainteresowania krążą chociaż by koło istoty zera, czasu i przestrzeni czy nawet kwestii starzenia się we wszechświecie. Wielokrotnie zastanawia się nad tym kto tak naprawdę jest normalny, a kto zaburzony i czy można rozmawiać bez użycia słów. Ciekawą poruszaną kwestią jest relaks ludzi i co się stanie jeśli równocześnie wszyscy na świcie w jednym momencie zaczną się relaksować, czy wówczas nie zostanie zachwiana kosmiczna równowaga między niepewnością a spokojem, albo poborem tlenu i wydalaniem dwutlenku węgla. A co by się stało gdyby wszyscy nagle zaczęli krzyczeć, płakać, śmiać się albo gdyby kompletnie zamilkli. Z uwagi na dominująca ilość wątków z teorii świata i rozmyślań na temat zagadnień z tym związanych, książka zamiast typowego gatunku kryminalnego reprezentuje raczej obyczajową opowieść o charakterze filozoficznym z wątkiem kryminalnym w tle.

Autor w treści przytacza wiele nazwisk, problemów z wspomnianej filozofii. Wielokrotnie pozostawia pytania bez odpowiedzi, aby to sam czytelnik miał możliwość na chwilę zatrzymać się i odpowiedzieć na podjęte tematy i pytania. Dlatego książka to uczta dla myślicieli. Jednak jeśli ktoś szuka lekkiego kryminału dla rozrywki nie powinien sięgać po tą lekturę. Tym razem autor podnosi poprzeczkę znacznie wyżej. Książka staje się wymagającą dla czytelnika. Wymaga nie tylko skupienia i uwagi, ale również zaangażowania. Zaletą książki jest fakt, że poszerza ona niewątpliwie horyzonty. Zagadka kryminalna nie jest skomplikowana, jednak nie o nią w tej książce najbardziej chodzi. Mimo tego zagadka ta wywołuje poczucie osaczenia, a wręcz bezradności i poczucia, że cały świat sprzysiągł się przeciwko jednemu człowiekowi, który wobec tego jest bezradny. Sam sobie przestaje wierzyć. Nasuwa się automatycznie pytanie czy wszyscy jesteśmy w stanie zabić innego człowieka, a jeśli nie to ile nas od tego dzieli.

Książka naprawdę nietypowa. Wymaga uważności, jednak godna jest polecenia.

opinia pochodzi z www.lubeczyytac.blogujaca.pl

Dzień, w który zaczyna się akcja rodziny Ellen i Evana mógł być jak każdy. Spokojna, ułożona rodzina z dwójką dzieci- bliźniaków, wiedzie unormowane życie. On jako „szacowny” pracownik naukowy, który uczy filozofii, ona jako opiekun zwierząt w instytucie są zadowoleni z dotychczasowego życia. Rutyna ich nagle zostaje...