Jestem zszokowana ilością pozytywnych opinii na temat tej książki. Może nie jestem osobą, która łatwo daje się wzruszyć, ale potrafię wskazać kilka pozycji, które mnie poruszyło i "Tysiąc pocałunków" nawet się do nich nie umywa. Samo porównywanie tej książki do nich jest już śmieszne.

Ponieważ smutna prawda jest taka, że "Tysiąc pocałunków" to książka słaba i niewarta większej uwagi.

Niestety cała historia jest infantylna, naiwna i miejscami pisana z tak przesadnym dramatyzmem, że aż śmieszna. Główni bohaterowie są irytujący i niczym się nie wyróżniają. Są skonstruowani w tak fatalny sposób, że określa je zaledwie jedna cecha: Poppy jest dobra a Rune humorzasty. Reszty bohaterów książki mogłoby w ogóle w niej nie być. Nie jestem w stanie określić, czym różniła się Ruby od Jorie czy Deacon od Judsona. Nie mam też pojęcia, po co w ogóle pojawiła się postać Avery - pięknej aczkolwiek typowo wrednej dziewczyny. Była tu chyba najbardziej wstawioną na siłę osobą.

Cała historia jest skonstruowana wokół Poppy i Rune'a. Owszem, jest to historia miłosna, ale na litość boską - świat wokół istniał. Gdzie ci wszyscy ludzie, którzy powinni spędzać czas przy Poppy? Czemu jej rodzina i przyjaciele nie starali się z nią przebywać?

Dopiero pod koniec historii zauważyłam niewykorzystany potencjał tej książki. Autorka mogła stworzyć z tego piękną historię, ale niestety nie była w stanie, co udowodniła epilogiem, który był równie naiwny, co reszta książki. Autorka za bardzo starała się z każdej rozmowy bohaterów stworzyć studnię pełną głębokich myśli i płynących prosto z serca wyznań. Tak bardzo chciała udowodnić, że Poppy i Rune są niezwykle dojrzali jak na swój wiek, że osiągnęła skutek zupełnie odwrotny i w końcu cała historia zaczęła przypominać brazylijską telenowelę.

Czytanie historii Poppy i Rune'a przypomina czytanie w kółko tego samego. Po kilku stronach można było przewidzieć, jak dalej potoczą się wydarzenia. "Tysiąc pocałunków" nie było ani zaskakujące ani poruszające. Jest to książka wypełniona schematami i brakiem jakiejkolwiek logiki.

Żałuję czasu, który poświęciłam na jej przeczytanie.

Jestem zszokowana ilością pozytywnych opinii na temat tej książki. Może nie jestem osobą, która łatwo daje się wzruszyć, ale potrafię wskazać kilka pozycji, które mnie poruszyło i "Tysiąc pocałunków" nawet się do nich nie umywa. Samo porównywanie tej książki do nich jest już śmieszne.

Ponieważ smutna prawda jest taka, że "Tysiąc pocałunków" to książka słaba i niewarta...