Nie polecam. Książka w sposób stygmatyzujący opisuje leczenie niepłodności, myli adopcyjne pojęcia, w sposób ocenny opisuje odmienność i choroby. Czytając książkę nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że rodziny chciały się zaprezentować jako zbawców oraz przykładnych chrześcijan. W efekcie książka bardziej zawęża perspektywę niż ją poszerza.

Nie polecam. Książka w sposób stygmatyzujący opisuje leczenie niepłodności, myli adopcyjne pojęcia, w sposób ocenny opisuje odmienność i choroby. Czytając książkę nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że rodziny chciały się zaprezentować jako zbawców oraz przykładnych chrześcijan. W efekcie książka bardziej zawęża perspektywę niż ją poszerza.

Liczyłam na bardziej zróżnicowany dobór opowieści.
Mam wrażenie, że przez całą książkę przewijały się bardzo powtarzalne wątki (adopcja rodzeństwa, adopcja dzieci dotkniętych FSA lub niepełnosprawnością, kwestie moralności chrześcijańskiej bez opisów doświadczeń rodzin niewierzących lub rodzin wierzących, które w obliczu bezpłodności zdecydowałyby się na odejście od wcześniej przyjętych zasad),przez co ciężko wyciągnąć z niej przekrojowy obraz adopcji w Polsce. Dosłownie garstka historii została opisana w wyczerpujący i ciekawy sposób, opowiadając o nowym, kolejnym przypadku - i chociażby dla tych historii warto jest przeczytać tę pozycję.

Liczyłam na bardziej zróżnicowany dobór opowieści.
Mam wrażenie, że przez całą książkę przewijały się bardzo powtarzalne wątki (adopcja rodzeństwa, adopcja dzieci dotkniętych FSA lub niepełnosprawnością, kwestie moralności chrześcijańskiej bez opisów doświadczeń rodzin niewierzących lub rodzin wierzących, które w obliczu bezpłodności zdecydowałyby się na odejście od...

Fajnie że książka opowiada różne przykłady adopcji, bywa że trudnych i wręcz jak to rodzice podjeli się opieki nad dziećmi bez świadomości ich problemów. Myślę że dla każdego kto rozważa adopcję. Może przeszkadzać że to wydawnictwo religijne i wszędzie wątek wiary się pojawia.

Fajnie że książka opowiada różne przykłady adopcji, bywa że trudnych i wręcz jak to rodzice podjeli się opieki nad dziećmi bez świadomości ich problemów. Myślę że dla każdego kto rozważa adopcję. Może przeszkadzać że to wydawnictwo religijne i wszędzie wątek wiary się pojawia.

Książka to opowieści małżeństw borykających się z problemem niepłodności, które w pewnym momencie swojego życia decydują się na adopcję i każdego dnia zmagają się z konsekwencjami swojej decyzji. Historie opisane przez autorkę nie są kolorowe, tak jak historia adopcyjnych rodziców i dziecka nie musi być kolorowa. Ludzie, którzy zdecydowali się przyjąć do swojego domu dziecko i je pokochać nierzadko muszą zmierzyć się z brakiem akceptacji najbliższych, odrzuceniem i problemami, które pojawiają się na drodze do wzajemnego zrozumienia i szczęśliwego życia. Autorka ukazując prawdziwe historie adopcyjnych rodziców uświadamia czytelnikowi, że problemy i cierpienie nie kończą się z dniem przywiezienia dziecka do domu, ale to właśnie od tamtej chwili nowa mama i tato będą musieli zmierzyć się z niejednokrotnie tragicznymi przeżyciami z okresu przedadopcyjnego, porzuceniem, czy chorobami, na które cierpi dziecko. W swoich opowieściach rodzice wspominają jak stopniowo budowali więź ze swoimi dziećmi, opiekowali się nimi i o nie dbali, a także uświadamiają, że miłość przychodzi z czasem. Autorka w swojej książce mówi także, kiedy najlepiej powiedzieć dziecku, że jest adoptowane, w jaki sposób to zrobić i jak wytłumaczyć małemu człowiekowi, że ma dwie mamy i dwóch ojców.

Poruszająca, piękna i realna książka, jest zdecydowanie pozycją wartą uwagi. Opisane historie ukazują trudy i sukcesy adopcji, a także pokazują, że ta decyzja, niekiedy trudna, ale podjęta na całe życie jest jedyną nadzieją dla wielu par od lat starających się o dziecko.

Książka to opowieści małżeństw borykających się z problemem niepłodności, które w pewnym momencie swojego życia decydują się na adopcję i każdego dnia zmagają się z konsekwencjami swojej decyzji. Historie opisane przez autorkę nie są kolorowe, tak jak historia adopcyjnych rodziców i dziecka nie musi być kolorowa. Ludzie, którzy zdecydowali się przyjąć do swojego domu...

Autorka dotarła do osób, które zmagały się z tematem bezpłodności i które w pewnym momencie zdecydowały, że adopcja będzie ich drogą na zostanie rodzicami. Drogą, która nie zawsze jest piękna i kolorowa przez bliskich, którzy traktują adopcję jak jakąś krzywdę, która przytrafiła się osobom, które pragnęły dziecka.

Autorka dotarła do osób, które zmagały się z tematem bezpłodności i które w pewnym momencie zdecydowały, że adopcja będzie ich drogą na zostanie rodzicami. Drogą, która nie zawsze jest piękna i kolorowa przez bliskich, którzy traktują adopcję jak jakąś krzywdę, która przytrafiła się osobom, które pragnęły dziecka.

Książka o ludzkim dramacie jakim jest bezpłodność, a jednocześnie o wielkiej miłości i oddaniu. Wzrusza, porusza, wzbudza podziw, a wraz z każdą przerzuconą kartką rośnie serce dla tych rodziców na ich przeogromną miłość!

Książka o ludzkim dramacie jakim jest bezpłodność, a jednocześnie o wielkiej miłości i oddaniu. Wzrusza, porusza, wzbudza podziw, a wraz z każdą przerzuconą kartką rośnie serce dla tych rodziców na ich przeogromną miłość!

Bardzo dobra książka, pomaga uświadomić sobie jak trudno podjąć decyzję o adopcji i jak ciężko zmagać się z konsekwencjami tej decyzji każdego dnia. Opowiedziane historie pokazują, że problemy, cierpienia i kłopoty rodziców nie kończą się z dniem, kiedy przywożą upragnione dziecko do domu, ale że od tamtej chwili pomagają swojemu dziecku nieść ciężar porzucenia, niejednokrotnie tragicznych przeżyć, czy chorób, którymi dziecko to zostało obarczone. Należy pamiętać, że najczęściej nikt o to dziecko się nie troszczył, nawet jeśli zostało adoptowane jako niemowlę, a fakt ten odbije się na jego życiu prędzej czy później, ukazując dramat każdej chwili, w której brakowało mu miłości i odpowiedniej opieki. Nikt też nie dbał o ich matki, kiedy były w ciąży, pozostawione niejednokrotnie samym sobie podejmują dramatyczną decyzję o porzuceniu dziecka, oddaniu go na zawsze innym ludziom. Adopcja to nie koniec dramatów rodziców adopcyjnych, matki i samego dziecka, to po prostu moment, w którym te ludzkie cierpienia łączą się. To dopiero początek.

Bardzo dobra książka, pomaga uświadomić sobie jak trudno podjąć decyzję o adopcji i jak ciężko zmagać się z konsekwencjami tej decyzji każdego dnia. Opowiedziane historie pokazują, że problemy, cierpienia i kłopoty rodziców nie kończą się z dniem, kiedy przywożą upragnione dziecko do domu, ale że od tamtej chwili pomagają swojemu dziecku nieść ciężar porzucenia,...

Mam problem z oceną tej książki. Po pierwsze dużo w niej mowy o Bogu, co w moim odczuciu czyni zaprezentowane tu spojrzenie na adopcję dość jednostronnym. Po drugie większość przedstawionych tu opowieści to historie dramatyczne. Szczęśliwe, ale jednak dramatyczne. Rozumiem, że autorka nie chce kolorować adopcji, bo życie z adoptowanym dzieckiem może okazać się trudniejsze, niż niejednemu rodzicowi się wydaje, z drugiej jednak strony nie musi to być zawsze droga przez ciernie, a odnoszę wrażenie, że na takich przypadkach autorka głównie się skupia. Wg mnie bardziej straszy, niż daje nadzieję.

Mam problem z oceną tej książki. Po pierwsze dużo w niej mowy o Bogu, co w moim odczuciu czyni zaprezentowane tu spojrzenie na adopcję dość jednostronnym. Po drugie większość przedstawionych tu opowieści to historie dramatyczne. Szczęśliwe, ale jednak dramatyczne. Rozumiem, że autorka nie chce kolorować adopcji, bo życie z adoptowanym dzieckiem może okazać się trudniejsze,...

cudowna i wzruszająca książka o trudach i sukcesach adopcji

cudowna i wzruszająca książka o trudach i sukcesach adopcji

W tej tematyce - jedna z najbardziej aktualnych książek jakie czytałam

W tej tematyce - jedna z najbardziej aktualnych książek jakie czytałam