Intrygująca koncepcja, wyprzedzająca swoje czasy, ale zupełnie niepotrzebnie przegadana i rozmyta. Główny wątek gubi się w gąszczu dywagacji. Niemniej, dla miłośników retro sci-fi - jak ja! - wystarczająco ciekawa, by czerpać przyjemność.

Intrygująca koncepcja, wyprzedzająca swoje czasy, ale zupełnie niepotrzebnie przegadana i rozmyta. Główny wątek gubi się w gąszczu dywagacji. Niemniej, dla miłośników retro sci-fi - jak ja! - wystarczająco ciekawa, by czerpać przyjemność.

Czas płynie, niestety z tą książką nie jest jak z winem, nie nabiera mocy.

Czas płynie, niestety z tą książką nie jest jak z winem, nie nabiera mocy.

Pomysł nawet ciekawy kojarzy mi się z serialem modyfikowany węgiel, ale wykonanie jest na tyle słabe że czyta się bez przyjemności. Autor przeskakuje z zdania na zdanie na różne toki rozumowania i czasami ciężko się zorientować o co chodzi. Ogólnie trzeba być upartym aby dotrwać do zakończenia, które i tak nie jest efektowne.

Pomysł nawet ciekawy kojarzy mi się z serialem modyfikowany węgiel, ale wykonanie jest na tyle słabe że czyta się bez przyjemności. Autor przeskakuje z zdania na zdanie na różne toki rozumowania i czasami ciężko się zorientować o co chodzi. Ogólnie trzeba być upartym aby dotrwać do zakończenia, które i tak nie jest efektowne.

Pomysł 6, wykonanie 1. Średnia 3,5. Czyta się ciężko.

Pomysł 6, wykonanie 1. Średnia 3,5. Czyta się ciężko.

Nawet ciekawy pomysł ale wykonanie leży. Wydaje mi się, że opisywanie konsekwencji wprowadzenia powszechnego "odtwarzania" ludzi zostało rozciągnięte bardziej niż potrzeba. Być może autor założył sobie, że napisze tyle a tyle stron no i musiał czymś wypełnić książkę.
Jestem prostym czytelnikiem i wolę powieści, w których "coś się dzieje" a tutaj dostałem rozmyślania, z których jak dla mnie niewiele wynikało.
Być może tak jak napisał @Mamerkus zabrakło mi koncentracji bo książkę czytałem w tramwaju. Nie jestem jednak pewien czy gdybym czytał w domowym zaciszu to wytrwałbym do końca tej nudnej książki.

P.S.
3 gwiazdki tylko za pomysł, powinno chyba raczej być 2 bo czytało mi się może tylko trochę lepiej niż "Jeszcze trochę pożyć".

Nawet ciekawy pomysł ale wykonanie leży. Wydaje mi się, że opisywanie konsekwencji wprowadzenia powszechnego "odtwarzania" ludzi zostało rozciągnięte bardziej niż potrzeba. Być może autor założył sobie, że napisze tyle a tyle stron no i musiał czymś wypełnić książkę.
Jestem prostym czytelnikiem i wolę powieści, w których "coś się dzieje" a tutaj dostałem rozmyślania, z...

Polecam omówienie podcastowe: http://www.gniazdoswiatow.net/2016/04/27/petecki-przerywa-milczenie-05-operacja-wiecznosc/

Polecam omówienie podcastowe: http://www.gniazdoswiatow.net/2016/04/27/petecki-przerywa-milczenie-05-operacja-wiecznosc/

Trochę mnie ta pozycja rozczarowała. Książkę czytało mi się dość ciężko, często miałam wrażenie, że pewne wątki/zdania są urwane w połowie. Niemniej jednak sam temat "klonowania" wydaj mi się bardzo ciekawy i dający do myślenia, szczególnie we współczesnych czasach.
Pozdrawiam.

Trochę mnie ta pozycja rozczarowała. Książkę czytało mi się dość ciężko, często miałam wrażenie, że pewne wątki/zdania są urwane w połowie. Niemniej jednak sam temat "klonowania" wydaj mi się bardzo ciekawy i dający do myślenia, szczególnie we współczesnych czasach.
Pozdrawiam.

Operacją wieczność można nazwać mój proces czytania tej książki. Jest tak cienka, ale tak trudna i nudna zarazem, że spędziłam na nią jakieś kilka miesięcy. Mogłam się spodziewać, że tak będzie sięgając po polskiego autora, ale cóż... Długo nie mogłam przerwać czytania nękana ciekawością co do zakończenia, ale powiedzmy sobie szczerze - to nie jest warte zaspokojenia ciekawości! Nigdy nie zrozumiem autorów, którzy dobry pomysł ślą w cho*erę i wydają powieści tylko dlatego, że są znani. Dajcie wydać coś tym, którzy popularni nie są, a piszą coś ciekawego...

Operacją wieczność można nazwać mój proces czytania tej książki. Jest tak cienka, ale tak trudna i nudna zarazem, że spędziłam na nią jakieś kilka miesięcy. Mogłam się spodziewać, że tak będzie sięgając po polskiego autora, ale cóż... Długo nie mogłam przerwać czytania nękana ciekawością co do zakończenia, ale powiedzmy sobie szczerze - to nie jest warte zaspokojenia...

Kilka miesięcy temu wydawnictwo Solaris zaczęło wydawać cykl Archiwum Polskiej Fantastyki. W ramach tej serii pojawiły się nazwiska Peteckiego. Borunia, Żwikiewicza, Białczyńskiego, czy Zajdela. Nie da się ukryć, że było dla mnie sporym zaskoczeniem istnienie innych niż Lem rodzimych twórców s-f epoki PRL. W związku z tym zainteresowałem się tematem i w antykwariatach wyszukałem kilka pozycji m.in. Peteckiego, oczywiście po okazyjnych cenach.
"Operacja wieczność" jest właśnie jedną z tych antykwarycznych pozycji, a przy tym pierwszą moją literacką przygodą z twórczością Bohdana Peteckiego. No i mam mieszane uczucia. Niewątpliwie największą zaletę tekstu jest, że praktycznie w ogóle się nie zestarzał. Wizja przyszłości jest nadal aktualna i wciągająca (pantomaty!),a drobny anachronizm w postaci nazywania klonowania "kopiowaniem" można wybaczyć, jeżeli weźmie się pod uwagę, że ideą przewodnią powieści Peteckiego jest nieśmiertelność, a samo kopiowanie ma być środkiem do osiągnięcia tego celu. Zresztą jednym z dwóch głównych wątków "Operacji wieczność" są rozważania autora nad koncepcją tego, co zostaje z osobowości człowieka po takim "skopiowaniu" (główny bohater swoim postępowaniem doprowadza do sytuacji, gdzie współistnieje on-oryginał i on-kopia, a następnie obserwujemy interakcje zachodzące między bohaterem w dwóch wersjach). Oprócz tego mamy tutaj porządny dreszczowiec (akcja wewnątrz pantomatu),dramat osobisty, czy też konflikt nowe-stare w oparciu o świat przed i po operacji wieczność. Tak więc na 130 stronach bardzo dużo się dzieje, Petecki porusza ciekawie wiele fundamentalnych wątków, które do dzisiaj pozostają świeże.
Niestety "Operacja wieczność" jest pozycją ciężką w odbiorze. Banalny tytuł zwodzi, bo powieść wymaga stałej koncentracji, żeby się nie zgubić w przekazie autora. Język Peteckiego, dialogi, wszystko podawane jest w didaskaliach, czytelnik stale musi się domyślać sensu tego, co czyta. Wątki się przeplatają, Petecki nie ułatwia sprawy gmatwając swoim stylem przekaz. Nie da się ukryć, że zaważyło to na ogólnej ocenie z mojej strony, chociaż czytając "Operację wieczność" w tramwajach i autobusach nie miałem zbyt dobrych warunków do koncentracji. Być może gdybym czytał książkę w zaciszu domowego kominka, to miałbym łatwiej, a i ocenę wystawiłbym wyższą.
W każdym bądź razie "Operacja wieczność" to porządna, klasyczna s-f, która zachęciła mnie do przeczytania kolejnych powieści Peteckiego, na półce już czekają "Strefy zerowe" oraz "Tylko cisza".

Kilka miesięcy temu wydawnictwo Solaris zaczęło wydawać cykl Archiwum Polskiej Fantastyki. W ramach tej serii pojawiły się nazwiska Peteckiego. Borunia, Żwikiewicza, Białczyńskiego, czy Zajdela. Nie da się ukryć, że było dla mnie sporym zaskoczeniem istnienie innych niż Lem rodzimych twórców s-f epoki PRL. W związku z tym zainteresowałem się tematem i w antykwariatach...

6/10

6/10